Του Γιάννη Λοβέρδου
Οι εικόνες από το κέντρο της Αθήνας με συμμορίες κουκουλοφόρων, που σπάνε, καίνε, καταστρέφουν ανενόχλητα, χωρίς η αστυνομία, ως έχει υποχρέωση από το Σύνταγμα και τους νόμους, να επεμβαίνει αλλά να «παρακολουθεί διακριτικά», έχει προκαλέσει ενός είδους μιθριδατισμό στην ελληνική κοινωνία. Τις συνηθίσαμε, ωσάν να μην συμβαίνει και κάτι σημαντικό. Θεωρούμε, μετά τόσες φορές, που έχουν συμβεί ότι είναι μέρος του γραφικού, του ελληνικού φολκλόρ. «Δεν βαριέσαι και τι έγινε, τόσα χρόνια γίνονται παρόμοια», ισχυρίζονται ορισμένοι.
Δεν είναι έτσι. Αντίθετα, τα πράγματα γίνονται συνεχώς χειρότερα και δυσκολότερα. Πλέον έχουμε να κάνουμε με απόλυτα οργανωμένες συμμορίες, που έχουν αποκτήσει στρατιωτική πειθαρχία, αν όχι κι εκπαίδευση, οι οποίες δοκιμάζονται ήδη στο αντάρτικο πόλεων, με στόχο μια ευρύτερη εξέγερση, που θα βυθίσει σε χάος την ελληνική κοινωνία, που ήδη δοκιμάζεται σκληρά από την οικονομική και πνευματική κατάρρευση της. Αυτό αναφέρουν όσοι παρακολουθούν στενά το φαινόμενο, είτε είναι αστυνομικοί είτε ειδικοί σε θέματα ασφάλειας και τρομοκρατίας. Γι' αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι στην Αθήνα αλλά και σε άλλες ελληνικές πόλεις, όπως η Θεσσαλονίκη, συγκεντρώνονται δυνάμεις ανταρτών πόλεων από όλη την Ευρώπη. Η Ελλάδα επιλέγεται, εκτιμάται, να γίνει το κέντρο ενός «κοινωνικού πειράματος» αντάρτικου πόλεως, πρωτοφανές από την εποχή των Ερυθρών Ταξιαρχιών και της Μπάαντερ Μάϊνχοφ.
Η πραγματικότητα είναι ότι η ανεξέλεγκτη δράση αυτών των συμμοριών, όπως ο Ρουβίκωνας, έχει αλλάξει πλήρως την εικόνα της Αθήνας και των πανεπιστημίων μας, που έχουν τεθεί υπό τον πλήρη έλεγχο τους. Είναι γνωστόν ότι τα Εξάρχεια αποτελούν ενός είδους αυτόνομη περιοχή, υπό τον έλεγχο τους. Ενώ η δράση τους εκτείνεται πλέον συνεχώς και σε περισσότερες περιοχές, εξαιτίας της απόφασης της κυβέρνησης Τσίπρα- Καμμένου- Τόσκα να απαγορεύσουν στην αστυνομία να επιτελέσει το καθήκον της και να επιβάλλει το νόμο και την τάξη, που αποτελούν προϋπόθεση για τη λειτουργία ενός δημοκρατικού κράτους δικαίου, όπως φιλοδοξούμε κάποτε να καταστεί η Ελλάδα.
Η ανοχή της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, που εγγίζει τα όρια της έμμεσης υποστήριξης, οφείλεται στις ιδεοληψίες των κυβερνώντων. Ασφαλώς, κι οι συμμορίες των εξτρεμιστών δεν ελέγχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ η από την κυβέρνηση, όπως ανόητα κάποιοι ισχυρίζονται. Μάλιστα, είναι αρκετές φορές εχθρικοί προς την κυβέρνηση, που θεωρούν ότι τους πρόδωσε. Αλλά οι παλιοί συριζαίοι δείχνουν μια ανοχή απέναντι τους, όπως ο πατέρας στα παιδιά του που παραστράτησαν. Αυτό είναι και το νόημα της φράσης του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη για τους μπαχαλάκηδες, που εισέβαλλαν στο δημαρχείο Υμηττού και διέκοψαν την ομιλία: «Κι αυτοί παιδιά μας είναι».
Κάνει όμως λάθος. Τα παιδιά αυτά επιτελούν…»πατροκτονία». Κι όταν οι Συριζαίοι το αντιληφθούν, τότε θα είναι αργά και τους ίδιους αλλά, πολύ φοβάμαι, και για την χώρα.
