Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Οι εικόνες που συχνά παρακολουθούμε στους τηλεοπτικούς δείκτες, στις οποίες το οργισμένο πλήθος καίει σημαίες δυτικών χωρών, αποτελεί μέρος της καθημερινότητας σε αρκετές περιοχές των οποίων οι κάτοικοι χαρακτηρίζονται από αντιδυτικό μένος. Ένα μένος, που υποδαυλίζεται από τις κυβερνήσεις, σε μια προσπάθεια αντιπερισπασμού, ώστε ο κόσμος να μην εστιάζει στα απολυταρχικά καθεστώτα και στις πολιτικές τους.
Έτσι οι καιόμενες σημαίες κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, του Ισραήλ, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας και της Ιταλίας, συνοδεύουν τις δημοσιογραφικές ανταποκρίσεις από την Γάζα και την Δυτική Όχθη, μέχρι τη Συρία και το Ιράκ, και από τον Λίβανο και το Πακιστάν, μέχρι τη Σομαλία και το Αφγανιστάν.
Σε κάποιες περιοχές όπως είναι η Παλαιστίνη, οι σημαίες είναι αυτοσχέδιες και παρέχονται δωρεάν από την Χαμάς. Η Χαμάς διατηρεί την πάγια συγκρουσιακή πολιτική της έναντι του Ισραήλ, με σκοπό να σκεπάζει τα οικονομικά της συμφέροντα, που στηρίζονται σε αυτήν τη αέναη και αδιέξοδη μάχη. Στην πλειονότητα όμως των μουσουλμανικών χώρων που διακρίνονται για την αντιδυτική διάθεση τους, οι σημαίες στόχοι κατασκευάζονται εγχωρίως. Έτσι όπως φαίνεται, το αντιδυτικό και αντικαπιταλιστικό μένος, προσφέρει ευκαιρίες κερδοφορίας σε όσους μπορούν να υποστηρίξουν την επαναστατικότητα μέσω παροχής υλικών προς καύση.
Σύμφωνα με άρθρο της Jerusalem Post και του ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters, στην πόλη Χοϊμέν στην επαρχία Μαρκαζί του Ιράν, λειτουργεί μια ιδιωτική επιχείρηση που κατασκευάζει σημαίες. Όχι οποιεσδήποτε σημαίες. Όχι σημαίες του Ιράν και της Παλαιστίνης. Αλλά σημαίες των ΗΠΑ και του Ισραήλ, οι οποίες πωλούνται στους έξαλλους διαδηλωτές για να καταλήξουν στις φλόγες που ανάβει το αγριεμένο πλήθος.
Η εταιρεία Diba Parcham που κατασκευάζει τις σημαίες των «Μεγάλων Σατανάδων», των Great Satans, όπως ονομάζει η ιρανική κυβέρνηση τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και το Ηνωμένο Βασίλειο, εκμεταλλευόμενη το θυμικό του πλήθους, έχει βιομηχανοποιήσει την μονάδα της. Έτσι κατασκευάζει περίπου 2.000 σημαίες, σε μηνιαία βάση. Η συνολική επιφάνεια των σημαιών που αντιστοιχούν στην ετήσια παραγωγή της Diba Parcham, ανέρχεται στα 140.000 τετραγωνικά μέτρα ή 140 στρέμματα.
Η είδηση αυτή, δεν είναι εύκολο να περάσει στα ψιλά των μέσων μαζικής ενημέρωσης, ειδικά όταν η έδρα της εταιρίας βρίσκεται στην γενέτειρα του ηγέτη της Ιρανικής Επανάστασης και ιδρυτή της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, Σαγίντ Ρουολάχ Μουσαβί Χομεϊνί, γνωστού στην Δύση ως Αγιατολάχ Χομεϊνί.
Η είδηση αυτή, αποτελεί και ένα σπουδαίο παράδειγμα για όλους όσους εξεγείρονται, που συχνά πυκνά καταλήγουν να γίνονται πιόνια στα χέρια συμφερόντων που αποκομίζουν κέρδη, πίσω από τις “αγωνιστικές” πλάτες του πλήθους.
Η είδηση αυτή, επίσης δείχνει ότι οι δυνάμεις της αγοράς βρίσκουν κενά που δημιουργεί η ζήτηση για νέα προϊόντα, εκμεταλλεύονται την ευκαιρία και προσφέρουν στους καταναλωτές αυτό ακριβώς που ζητούν. Έστω και αν αυτό το συγκεκριμένο προϊόν έχει έναν ελάχιστο κύκλο ζωής, διότι τελικά θα καταστραφεί σε μηδενικό χρόνο, αφού αυτό επιθυμεί ο καταναλωτής.
* Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
