Το τι έγινε κατά τον μήνα Οκτώβριο και είχαμε 1700 νεκρούς τον επόμενο μήνα, είναι πλέον γνωστό. Η εξέλιξη των γεγονότων έχει αποδείξει πως ο καθοριστικός παράγοντας της εξάπλωσης του ιού ήταν η ατομική ανευθυνότητα. Η κυβέρνηση φέρει απλώς την αντικειμενική πολιτική ευθύνη, όπως συμβαίνει πάντα σε γεγονότα απρόβλεπτα και ανεξέλεγκτα.
Γιατί αυτό που συνέβη ουδείς το είχε προβλέψει.
Στο μυαλό μού ήρθε μια απάντηση που έδωσε πριν από είκοσι ημέρες περίπου η Α. Μέρκελ, όταν την ρώτησαν γιατί δεν έλαβε νωρίτερα τα σκληρά μέτρα, που αναγκάσθηκε να λάβει εκείνη την ημέρα. Η Α. Μέρκελ είπε πως τα σκληρά και ακραία μέτρα για να γίνουν κατανοητά και αποδεκτά από τους πολίτες θα πρέπει και η κατάσταση να έχει γίνει ακραία κι έτσι να την προσλαμβάνουν και οι πολίτες. Διαφορετικά δεν θα πεισθούν και δεν θα τα εφαρμόσουν.
Πράγματι, πώς να επιβάλεις καραντίνα στην Θεσσαλονίκη στις αρχές Οκτωβρίου, όταν τα κρούσματα ήταν μόλις είκοσι; Πώς να πεισθούν οι πολίτες για την ορθότητα του μέτρου; Και γιατί να υπακούσουν; Το γεγονός πως από τα είκοσι ημερήσια κρούσματα θα φτάναμε στα εξακόσια μέσα σε σαράντα ημέρες, ουδείς μπορούσε να το προβλέψει και ουδείς το προέβλεψε.
Λέγεται πως η κυβέρνηση σήμερα πληρώνει την επιτυχή αντιμετώπιση του πρώτου κύματος της πανδημίας. Η κυβέρνηση δεν πληρώνει τίποτα, γιατί δεν μπορούσε να κάνει κάτι που δεν το έκανε. Οι ανοησίες των αριστερών για ΜΕΘ και για προσλήψεις κλπ, δεν αποτελούν κριτική, αλλά απλώς προβολή, στην υπάρχουσα δύσκολη κατάσταση, των ιδεοληψιών τους.
Αυτό όμως που θα πληρώσει η κυβέρνηση θα είναι ο εφησυχασμός και η καλλιέργεια ενός κλίματος κίβδηλης αισιοδοξίας λόγω του εμβολίου. Και αυτό, γιατί μέχρι τότε έχουμε δρόμο και μακρύ και ανηφορικό.
Σήμερα η κυβέρνηση γνωρίζει δύο δεδομένα.
1.Γνωρίζει πως υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός πολιτών που, εκ πεποιθήσεως ή εξ ανοησίας, δεν πρόκειται να τηρήσει τα μέτρα, αν ανοίξει η αγορά.
2.Γνωρίζει επίσης πως αν, εξ αυτού του λόγου υπάρξει υποτροπή, τότε το ΕΣΥ και οι ΜΕΘ και όλα τα σχετικά θα καταρρεύσουν.
Συνεπώς το ζητούμενο σήμερα είναι η κυβέρνηση να κινηθεί συντηρητικά και να μην επιτρέψει να δημιουργηθεί ένα κλίμα χαλαρότητας λόγω του εμβολίου. Επί του προκειμένου, οφείλει από τώρα να αντιμετωπίσει με υπευθυνότητα τον τρόπο με τον οποίο θα οργανωθεί ο εμβολιασμός των πολιτών. Μόνον από τα νοσοκομεία; Και από τα φαρμακεία; Και από ιδιωτικά ιατρεία και κλινικές;
Για όλα αυτά χρειάζεται και σοβαρότητα και πλήρης και κυρίως έγκαιρη ενημέρωση. Το επόμενο μεγάλο στοίχημα της κυβέρνησης είναι ο εμβολιασμός αυτών που επιθυμούν να εμβολιασθούν, όπου απαγορεύεται να αποτύχει.
Τους συνωμοσιολόγους και τους ανόητους, ούτως ή άλλως, καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει. Την προχειρότητα και τις αβελτηρίες όμως μπορεί και πρέπει όχι να τις αντιμετωπίσει, αλλά να τις προλάβει.
