Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Όλες οι εκλογικές διαδικασίες σε εθνική κλίμακα, ακόμα κι αυτές ανά «ειδικό κοινό» (φοιτητικές εκλογές,εκλογές συνδικαλιστικών οργάνων) που θα πραγματοποιηθούν πριν από τις εθνικές εκλογές, λαμβάνουν αυτομάτως «δημοψηφισματικό χαρακτήρα». Έτσι συνέβαινε πάντα και έτσι θα συμβαίνει.
Είναι απολύτως φυσιολογικό δεδομένου μάλιστα ότι στη χώρα μας κυριαρχεί το κομματικό σύστημα παντού, οπότε, ακόμα και στις εκλογικές διαδικασίες που οι υποψήφιοι δεν κατεβαίνουν «με τη φανέλα» κάποιου κόμματος οι θέσεις τους, η ρητορική τους και οι τόνοι που υιοθετούν τους χρεώνουν σε κάποιο πολιτικό χώρο.
Έτσι μόνο πονηρές προθέσεις βλέπουμε σε όσους δίνουν έμφαση στο δημοψηφισματικό χαρακτήρα των ευρωεκλογών και μάλιστα σε αυτούς που επιχειρούν να κάνουν συγκρίσεις με τις Ευρωεκλογές του 1984 που κι αυτές είχαν λάβει δημοψηφισματικό χαρακτήρα.
[Παρεμπιπτόντως, το σχετικό non paper του Μαξίμου που θύμιζε το γεγονός ήταν ένα από τα μετρημένα στα δάχτυλα έξυπνα και πολιτικά που έχουν εκδώσει από την αρχή της θητείας τους].
Από κοντά κι όσοι με ύφος μοιρολογίστρας λένε ότι στην παρούσα πολιτική συγκυρία η συζήτηση για την Ευρώπη και την ουσία των ευρωεκλογών θα απουσιάζει παντελώς. Τίποτα πιο ανακριβές.
Η αντιπαράθεση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και στις εθνικές εκλογές, είναι κατεξοχήν μια αντιπαράθεση για το είδος της ευρωπαϊκής χώρας που θέλουμε να έχουμε. Οι Έλληνες θα κληθούμε να αποφασίσουμε αν θέλουμε να είμαστε η χώρα που το «Διευθυντήριο των Βρυξελλών», που αναβίωσε ο κ.Τσίπρας κατά την «διαπραγμάτευσή» του με τους δανειστές το α'εξάμηνο του 2015, θα την περιφέρει ως τρόπαιο υποταγής «στα αφεντικά της Ευρώπης» (κοπιάρουμε τον γλαφυρό τρόπο που το περιέγραψε ο Ευάγγελος Βενιζέλος στο συνέδριο του ΚΙΝΑΛ το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε) ή η χώρα που θα συνδιαμορφώνει τις εξελίξεις με τον τρόπο που το έχει καταφέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης μέσα στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.
Μάλιστα, στις Ευρωεκλογές, οι προοδευτικοί πολίτες θα έχουν την ευκαιρία να στείλουν στην ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος ένα κεντροδεξιό κόμμα που πρωτοστάτησε και πρωτοστατεί στην περιθωριοποίηση του εθνολαϊκισμού και της ακροδεξιάς μέσα στις τάξεις της μεγαλύτερης ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Με τον πιο ειρωνικό τρόπο, αυτή τη στιγμή, η Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα που εκφράζει τις αρχές των ιδρυτών της ΕΕ. Η κάλπη των Ευρωεκλογών λοιπόν φαίνεται ότι θα είναι αυτή στην οποία θα συναντηθούν προοδευτικοί και συντηρητικοί ψηφοφόροι που τους ενώνει η απέχθεια στην ακροδεξιά και τον λαϊκισμό.
Δεν είναι πειστικοί λοιπόν οι θρήνοι για τη «χαμένη ευκαιρία» των ευρωεκλογών. Ακόμα κι αν δεν αποκτήσουν τελικά δημοψηφισματικό χαρακτήρα γιατί θα προκηρυχθούν και εθνικές εκλογές, η μάχη είναι εξαιρετικά κρίσιμη και πολλαπλώς ενδιαφέρουσα δεδομένου ότι η «μικρή Ελλάδα» μετά και την εμπειρία της με τους εθνολαϊκιστές ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα λειτουργεί εντός των ευρωπαϊκών οργάνων ως ανάχωμα στην ακροδεξιά και τον λαϊκισμό.
