Του Γιάννη Παντελάκη
Όταν ο πρωθυπουργός της χώρας αναφέρει με στομφώδη μάλιστα τρόπο ότι «δεν θα κόψουμε τις συντάξεις» και «θα προστατέψουμε την πρώτη κατοικία», κατανοείς ότι κάτι δεν πάει καλά. Με αντικειμενικό δεδομένο ότι θα συμβούν τα ακριβώς αντίστροφα απ'' όσα λέει στο υπουργικό συμβούλιο, δυο εξηγήσεις μόνο μπορείς να δώσεις: α) εξακολουθεί να ποντάρει στην αφέλεια ή την ελλειμματική πληροφόρηση ενός κομματιού της κοινωνίας β) αρνείται να δει την πραγματικότητα την οποία μάλιστα ο ίδιος και η κυβέρνησή του έχουν σε μεγάλο βαθμό δημιουργήσει. Η καλή εκδοχή είναι να συμβαίνει το πρώτο. Το δεύτερο είναι πιο επικίνδυνο.
Η αλήθεια με τις συντάξεις «που δεν θα κόψει» είναι απλή και υπάρχει σε τρία αντικειμενικά δεδομένα: 1) Οι συντάξεις ήδη έχουν κοπεί από τη σημερινή κυβέρνηση και μάλιστα με αναδρομική ισχύ, από τον Ιούλιο του 2015. Μειώθηκαν με αύξησ.η των κρατήσεων υπέρ υγείας από 4% σε 6% στις κύριες συντάξεις και κατά 6% στις επικουρικές. Είναι η δωδέκατη περικοπή αθροιστικά και η πρώτη από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. 2) Ένας συνταξιούχος παίρνει κύρια και επικουρική σύνταξη. Η συζήτηση για νέες περικοπές περιστρέφεται γύρω από τις κύριες. Οι νέες περικοπές στις επικουρικές θεωρούνται δεδομένες. Το ομολογούν όλοι οι υπουργοί. Άρα, η δεύτερη περικοπή έρχεται 3) Το σχέδιο Κατρούγκαλου για τις κύριες ήδη έχει απορριφθεί από τους δανειστές και απλά αυτό που συζητάνε τώρα είναι από ποιο ύψος σύνταξης και επάνω θα αφορούν οι νέες περικοπές.
Η αλήθεια για την πρώτη κατοικία που «θα προστατεύσει» είναι εξίσου απλή. Με βάσει τις διαπραγματεύσεις των δανειστών με την κυβέρνηση και τη συμφωνία που ακολούθησε, το σύνθημα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», ακυρώθηκε. Η προστασία πια αφορά μόνο στο 25% των δανείων. Τα υπόλοιπα στεγαστικά βρίσκονται στον αέρα. Και πολύ σύντομα, αρκετά από αυτά θα βρεθούν στα χέρια διαφόρων funds. Το πότε ακριβώς θα συμβεί εξαρτάται από τον χρόνο επίτευξης συμφωνίας με την τρόικα. Οι πλειστηριασμοί των κατοικιών που «θα προστατεύσει» ο κ. Τσίπρας απλά αναβάλλονται λόγω αποχής των δικηγόρων.
Τα δυο προαναφερόμενα δεν αποτελούν μια ερμηνεία του υπογράφοντος, αλλά αντικειμενικά δεδομένα. Απλά, αυτά συμβαίνουν. Και δεν χωράει διαφορετικές εκδοχές και παραλλαγές. Όταν λοιπόν αυτά συμβαίνουν και ο πρωθυπουργός προσπαθεί να πείσει για τα εντελώς αντίστροφα, επιλέγει δηλαδή μια ανύπαρκτη ανάγνωση της πραγματικότητας, υπάρχουν οι προαναφερόμενες εκδοχές για να το εξηγήσουν. Επιλέγουμε την πρώτη για έναν επιπλέον λόγο. Γιατί με τον ίδιο στόμφο με τον οποίο διάβασε τα πράγματα όπως ήθελε, τον ίδιο χρησιμοποίησε για να πείσει ότι θα επιβάλει τη διαφάνεια στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών. Προσπάθησε δηλαδή να δαιμονοποιήσει μια άρρωστη κατάσταση (που είναι πράγματι το τηλεοπτικό τοπίο), για να αφήσει σε δεύτερο επίπεδο τα υπόλοιπα, να θολώσει το δυσάρεστο σκηνικό. Γνωστή, παλιά και δοκιμασμένη τακτική. Μεγενθύνουμε ένα ζήτημα, για να του δώσουν μεγαλύτερη σημασία από εκείνη που του αξίζει και να κρύψουμε την αλήθεια για τα υπόλοιπα.
Ωστόσο, όταν κοπούν οι συντάξεις και αρχίσουν οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, μικρή σημασία θα έχει για τους χιλιάδες θιγόμενους αν τα κανάλια θα τα έχουν διαφορετικοί επιχειρηματίες από εκείνους που τα έχουν σήμερα. Άλλωστε για το θέμα των τηλεοπτικών αδειών, την πιο ουσιαστική προσέγγιση την έκανε η ΛΑΕ, που μίλησε για μια «προσπάθεια αντικατάστασης της παλιάς διαπλοκής στο τηλεοπτικό τοπίο, με μια νέα διαπλοκή».
