Του Βασίλη Βησσάριου
Ο Αλέξης Τσίπρας έζησε ένα κολασμένο τριήμερο. Από το Σάββατο, που έγινε γνωστή η υπόθεση της κ. Ράνιας Αναγνωστοπούλου, μέχρι και αργά το το βράδυ της Δευτέρας όταν έγινε γνωστή η παραίτηση και του συζύγου της από τη θέση του υπουργού Ανάπτυξης, Δ. Παπαδημητρίου, το Μέγαρο Μαξίμου... έκαιγε.
Και ναι μεν οι περιπτώσεις των δύο κυβερνητικών στελεχών ήρθαν να προστεθούν σε σειρά πράξεων και παραλείψεων, οι οποίες έχουν αποδομήσει το λεγόμενο, (από τους ίδιους και μόνο) «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς», εν τούτοις το μεγαλύτερο... χαστούκι ήταν... υπερατλαντικό.
Ήρθε από τον αμερικανό πρέσβη στην Ελλάδα, τον κ. Geoffrey Pyatt. Έναν άνθρωπο που δεν έχει πει λίγα καλά λόγια για τον Αλέξη Τσίπρα μέχρι στιγμής. Αντιθέτως, αν εξαιρέσει κανείς τις σαφέστατες αιχμές έως και ανοιχτές παραινέσεις με αφορμή την εμπλοκή του εκ Ρωσίας ορμώμενου επιχειρηματία, Ιβάν Σαββίδη, τα καλά λόγια ήταν πολλά. Ίσως και υπερβολικά.
Ως εκ τούτου η χθεσινή του παρέμβαση προκάλεσε όχι αναστάτωση αλλά πανικό. Που έλαβε διαστάσεις αφού σε προγραμματισμένη συνάντηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο αμερικανός πρέσβης δήλωσε, σχετικά με την υπόθεση Novartis, ότι «Η έρευνα του FBI επικεντρώνεται σε εγκλήματα που παραβιάζουν τον αμερικανικό νόμο. Δεν υπάρχει καμία έρευνα του FBI που να αφορά Έλληνες πολιτικούς». Και αυτό καταγράφεται σε επίσημο Δελτίο Τύπου της Ν.Δ..
Όσοι έχουν περάσει από θέσεις ευθύνης γνωρίζουν ότι, μετά από μια διμερή συνάντηση, για να εκδοθεί μια ανακοίνωση υπάρχει εκατέρωθεν συμφωνία. Όπως συμβαίνει με κάθε τέτοια συνάντηση. Όπως συμβαίνει με κάθε συνάντηση που κάνει ο Πρωθυπουργός της χώρας και οι υπουργοί της κυβέρνησης με εκπροσώπους ξένων χωρών. Είτε πρόκειται για ομολόγους τους είτε για πρέσβεις.
Μόνο με κοινή συμφωνία μια δήλωση μπαίνει σε εισαγωγικά. Διαφορετικά στις ανακοινώσεις που εκδίδονται για τις συναντήσεις γίνεται μια περιγραφή του στυλ «συζητήθηκαν θέματα κοινού ενδιαφέροντος» ή «τονίστηκε η ανάγκη περαιτέρω σύσφιξης των σχέσεων» κλπ.
Αυτό ήταν που τίναξε την αγωνία του Μαξίμου στο ταβάνι. Εξ αιτίας αυτού έσπευσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δ. Τζανακόπουλος, στη Βουλή για να διαψεύσει τον πρόεδρο της Ν.Δ.. Μόνο που το έκανε την ώρα που ο κ. Pyatt τουίταρε τα σχετικά ρεπορτάζ.
Οπότε κρίθηκε αναγκαίο να υπάρξει άλλου είδους προσπάθεια διάψευσης. Και εμφανίσθηκε ένας διπλωματικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού να επικοινωνεί με τον αμερικανό πρέσβη, ο οποίος φέρεται να του είπε, (του συμβούλου αν είναι δυνατόν), ότι «κατά τη συνάντησή του με τον Κ. Μητσοτάκη ουδέποτε αναφέρθηκε στο εάν υπάρχουν ή όχι Έλληνες πολιτικοί στις έρευνες του FBI για το σκάνδαλο Novartis».
Και αυτό δημοσιοποιήθηκε από το Μέγαρο Μαξίμου με non paper. Όχι με επίσημη ανακοίνωση που να αναλαμβάνει την ευθύνη και να υπογράφεται έστω από τον διπλωματικό σύμβουλο. Κάτι σαν τη διαρροή που είχε κάνει ο Ν. Κοτζιάς για την Ιερά Σύνοδο και έτρεχε να μαζέψει ο Αλέξης Τσίπρας, χαρακτηρίζοντας (κατά τον κ. Β. Λεβέντη) με μια γνωστή φράση το συντάκτη του κειμένου.
Όμως και αυτό έπεσε στο κενό αφού η πρεσβεία εξέδωσε διευκρινιστική ανακοίνωση στην οποία αναφέρεται ότι «δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε κάποιο σχόλιο επί των ελληνικών ερευνών, οι οποίες είναι ξεχωριστές από κάθε νομική διαδικασία στις ΗΠΑ που συνδέεται με παραβίαση των Αμερικανικών νόμων».
Λέξη δεν υπάρχει που να επιβεβαιώνει τις διαρροές του Μαξίμου. Λέξη που να αναφέρει ότι ο αμερικανός πρέσβης δεν είπε κάτι σχετικό. Το αντίθετο. Επιβεβαιώνει πλήρως τα όσα κατέγραψε το Δελτίο Τύπου της Ν.Δ.
Όποιος προχωρήσει σε αντιπαραβολή των τριών ανακοινώσεων, των δύο επώνυμων και της μιας ανώνυμης μπορεί να διαπιστώσει την πραγματικότητα. Κυρίως να καταλάβει τον πανικό και την γενικότερη κατάσταση της κυβέρνησης. Και να αναμένει τον νέο κύκλο λάσπης. Είτε αφορά φάρμακα, είτε δάνεια κομμάτων, είτε εξωχώριες εταιρείες, είτε ότι άλλο μπορεί να ειπωθεί και να ντυθεί επικοινωνιακά...
