Του Σάκη Μουμτζή
Είναι μια λογική εκδοχή της πορείας των πραγμάτων οι εταίροι – δανειστές να απαιτήσουν το νέο μνημόνιο να υπερψηφισθεί από 180 βουλευτές, ώστε η μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση να αποτελεί την εγγύηση και για την πιστή εφαρμογή του. Αυτή η λογικοφανής πρόταση αποτελεί το καλύτερο δώρο στην καταρρέουσα συγκυβέρνηση, ενώ βάζει σε δύσκολους ατραπούς την Νέα Δημοκρατία. Βέβαια, αυτόν τον ελιγμό μπορεί να τον κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την διάψευση του Προέδρου της Βουλής.
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει οικοδομήσει την τακτική του πάνω στην θέση πως τα μέτρα των εννέα δισεκατομμυρίων είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Όλα τα βάρη που θα κληθεί να πληρώσει ο ελληνικός λαός οφείλονται στην «περήφανη διαπραγμάτευση», του Γ. Βαρουφάκη και του Ε. Τσακαλώτου, υπουργών του Α. Τσίπρα, ο οποίος και φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη για όλα όσα έγιναν και γίνονται.
Και γι΄αυτόν τον λόγο η Νέα Δημοκρατία ζητεί εκλογές καθώς το πρόβλημα είναι βαθύτατα πολιτικό, κάτι που- όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις – το έχει συνειδητοποιήσει και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Αν λοιπόν τεθεί στο τραπέζι η απαίτηση το νέο μνημόνιο να υπερψηφισθεί από 180 βουλευτές, ουσιαστικά θα ζητείται από την Νέα Δημοκρατία να στηρίξει μια δέσμη μέτρων με την οποία διαφωνεί καθέτως και να συμπράξει με τον ΣΥΡΙΖΑ που τον θεωρεί όμως αποκλειστικό υπαίτιο της λήψης αυτών των μέτρων. Δηλαδή, δεν θα δοθεί μόνον στήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ και στον Α. Τσίπρα, αλλά θα ακυρωθεί συγχρόνως και όλη την τακτική της Νέας Δημοκρατίας που κορυφώνεται με το αίτημα για εκλογές. Προφανώς αν ο Κ. Μητσοτάκης ενδώσει στις πιέσεις που θα του ασκηθούν έξωθεν, τότε ο Α. Τσίπρας απόλυτα δικαιωμένος και για την αξιολόγηση αλλά και για την σύμπραξη της Νέας Δημοκρατίας – που ουσιαστικά τον απαλλάσσει από κάθε πολιτική ευθύνη - θα προκηρύξει εκλογές που κατά πάσα πιθανότητα και θα κερδίσει.
Γιατί ο Κ. Μητσοτάκης θα προσέλθει σε αυτές με ακυρωμένο όλον τον πρότερο αντιπολιτευτικό του λόγο και συνυπεύθυνος για το νέο μνημόνιο που το υπερψήφισε. Το έργο αυτό ξαναπαίχτηκε το καλοκαίρι του 2015, όταν αφελώς η ευρωπαϊκή αντιπολίτευση συνέπραξε στην ψήφιση του αριστερού μνημονίου χωρίς καμία πολιτική διαπραγμάτευση με την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η συνέχεια γνωστή.
Και επειδή στους κύκλους των εταίρων – δανειστών κάποιοι καλοβλέπουν την παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, υπάρχει ένα σοβαρό ενδεχόμενο να του ρίξουν το σωσίβιο των 180 ψήφων.
Νομίζω πως η θέση του Κ. Μητσοτάκη θα πρέπει να είναι κρυστάλλινη και απόλυτη. Καμία υπερψήφιση μέτρων με τα οποία η Νέα Δημοκρατία διαφωνεί και για τα οποία υπεύθυνη είναι η κυβέρνηση. Καμία σύμπραξη με το εθνολαϊκιστικό μόρφωμα που κυβερνά την χώρα και που διαλύει κάθε μέρα την Παιδεία, την Υγεία, την Δημόσια Τάξη, τον Πολιτισμό. Κανένας διάλογος με ανθρώπους που ονειρεύονται το Τσαβικό καθεστώς.
Η μόνη θέση που πρέπει να προβάλλει η Νέα Δημοκρατία είναι το αίτημα της για προσφυγή στις κάλπες. Και όσο πιο γρήγορα και πιο κοφτά ξεκαθαρίσει αυτήν την θέση της προς τα μέσα και προς τα έξω, τόσο πιο πολύ θα αποδυναμώσει τις δυνάμεις που επιθυμούν την παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Όταν ένα κόμμα έχει ξεκάθαρο τακτικό στόχο που τον υποστηρίζει χωρίς ταλαντεύσεις, πάντα κερδίζει.
