Του Ηλία Ψυχογιού*
Ψηφίστηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο για την κατεδάφιση αυθαιρέτων ως υποπαράγραφος σε κάποιο άσχετο νομοσχέδιο για την κατεδάφιση όλων των παράνομων κτισμάτων σε δάση, λιοτρίβια, αιγιαλό και λοιπούς χώρους.
Γκρεμίσαμε και μια μάντρα, μια περίφραξη, ξηλώσαμε και καμιά εικοσαριά ομπρέλες στα Καμένα Βούρλα (τα βούρλα τ' αφήσαμε στην ησυχία τους - ούτως ή άλλως καμένα ήταν), κάναμε και κάτι συστάσεις για ομπρέλες και ξαπλώστρες στο Άστρος Κυνουρίας... το λύσαμε το πρόβλημα.
Αν θέλετε τη γνώμη μου, το νομοσχέδιο καλώς ψηφίστηκε.
Ίσως, αν είχε ψηφιστεί και - κυρίως - αν είχε εφαρμοστεί ένα αντίστοιχο νομοσχέδιο κάποια χρόνια νωρίτερα, να μπορούσαμε να θεωρηθούμε, πολεοδομικά τουλάχιστον, ευνομούμενη πολιτεία.
Όλα καλώς καμωμένα λοιπόν.
Το μόνο που προξενεί αλγεινά θλιβερή εντύπωση όμως είναι ότι, ενώ καλά καλά δεν ξέρουμε πόσοι είναι οι νεκροί και οι αγνοούμενοι της καταστροφικής πυρκαγιάς που έπληξε το Μάτι, η λαοφιλής κυβέρνησή μας φροντίζει να αλλάξει την ατζέντα εμμένοντας στο ανήθικο επιχείρημα ότι για τους νεκρούς στο Μάτι δεν φταίει η ανικανότητα των υπευθύνων, αλλά τα στενά δρομάκια.
Ποιος ξέρει; Μπορεί να φταίνε και οι νεκροί που έκατσαν και κάηκαν για να ρίξουν τη «λαοπρόβλητη» (το είπαμε αυτό, ε, κ. Νίκο Παππά;) κυβέρνησή μας.
Αφού, όπως έχετε αντιληφθεί, για να εκκενωθεί το Μάτι και να σωθούν ανθρώπινες ζωές απαιτείτο χρόνος, για να υποβληθεί όμως νομοσχέδιο εν μέσω καπνών, τριγμών και αλαλαγμών (δούλευαν φαίνεται νυχθημερόν 45 νομικοί και 60 πολεοδόμοι) για την κατεδάφιση των αυθαίρετων (sic), και χρόνος υπήρξε και διάθεση και καλός συντονισμός.
Όπως ακριβώς συνέβη με την περιβόητη ανύπαρκτη ανακοίνωση εκκένωσης των πληγέντων οικισμών δηλαδή, που κατά τύχη δεν υπήρξε χρόνος, σε αντίθεση με τις συνεντεύξεις ύφους Ανατολικής Γερμανίας, για παράδειγμα, που ανακοινώθηκαν οι ενέργειες του «Πολιτικού Γραφείου» – εκεί, όπως ήταν φυσικό, υπήρξε και παραϋπήρξε άφθονος.
Το ίδιο άλλωστε συνέβη και με το αεροπλάνο της έγκαιρης επιστροφής του πρωθυπουργού από τη Βοσνία (πού να βρεθεί χρόνος να ετοιμαστεί κοτζαμάν αεροπλάνο!), σε αντίθεση με το μεταφορικό μέσον που χρησιμοποιήθηκε για να επισκεφθεί αξημέρωτα το Μάτι και να προσβάλλει τη νοημοσύνη μας (πείτε μου τώρα πως ο πρωθυπουργός πάσχει από αϋπνίες, να το πιστέψω) που βρέθηκε και παραβρέθηκε.
Δεν ξέρω αν υπάρχει πλέον τρόπος να περισώσουμε ό,τι περισώζεται. Δεν ξέρω αν είναι μάταια η προσπάθεια να συμμαζευτούν τα ασυμμάζευτα.
Αυτό που νιώθω είναι ότι η κυβέρνηση ενεργεί όπως ακριβώς ο τζογαδόρος που ποντάρει τα ρέστα του για να ρεφάρει.
Και, παρότι βλέπει ότι το «χαρτί» δεν τον θέλει, συνεχίζει, δανείζεται και χτυπιέται μέχρι την απόλυτη καταστροφή του. Κι ενώ προαισθάνεται ότι δεν τον σώζει τίποτα χαϊδεύει την τσόχα και κλείνει τα μάτια για να μη δει τη συντριβή του. Που ας ελπίσουμε πως στο εξής θα είναι μόνο δική τους και όχι η πανωλεθρία ενός ολόκληρη λαού και η τραγωδία μιας χώρας.
Το πολιτικό μέλλον των κ. Τσίπρα, Τζανακόπουλου, Σκουρλέτη, Σταθάκη, Φάμελου και των λοιπών του συναφιού της «πρώτη φορά αριστεράς» λίγο μας νοιάζει.
Το μέλλον όμως της συφοριασμένης χώρας μας, τα λεηλατημένα απομεινάρια της όπου θα μεγαλώσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας, ΝΑΙ, είναι πρωταρχικό μέλημα κάθε πολίτη.
Και κάθε νοήμων πολίτης αντιλαμβάνεται πως ό,τι κι αν κάνουν, ό,τι κι αν πουν, όσα κι αν υποσχεθούν, όσο κι αν προπαγανδίσουν ή «απειλήσουν», όσο κι αν προβάλλουν κακοσκηνοθετημένα οδοιπορικά στους τόπους της τραγωδίας στην ΕΡΤ, με πρωταγωνιστή τον πρωθυπουργό, όσοι κι αν ξυπνήσουν πλέον μες τ' άγρια χαράματα, το τέλος της εξουσίας τους πλησιάζει.
Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι έχουν αντιληφθεί ότι το τέλος τους δεν είναι απλώς πολιτικό.
Ποιος μπορεί να ισχυριστεί άλλωστε ότι άνθρωποι που έχουν μεγαλώσει και ανδρωθεί ιδεολογικά ότι η εξουσία τους ανήκει και δεν παραδίδεται ποτέ λειτουργούν σε ηθικό πλαίσιο;
Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι ενεργούν σε δημοκρατικό πλαίσιο άνθρωποι που ενεργούν με γνώμονα τη μη παράδοση της διακυβέρνησης στον επόμενο όταν ο λαός το απαιτήσει;
Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν θα επιχειρήσουν να διαψεύσουν την αλήθεια, δεν θα λοιδορήσουν μάρτυρες και μαρτυρίες, δεν θα θάψουν κάτω από μπάζα τα στοιχεία της δικής τους ανικανότητας και απρέπειας;
Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν θα στρεβλώσουν το «ηθικό πλεονέκτημα» της αήθους ανικανότητάς τους με στόχο η στάχτη απ' τις καμένες περιοχές να πέσει στα μάτια μας;
Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι ο φόβος της καταδίκης δεν θα μεταλλαχθεί σε σπασμωδική δράση όταν εμείς εθελοτυφλούμε;
Aς έχουμε τα μάτια ανοιχτά λοιπόν.
Μικροπαροχές, φανφαρόνικοι δεκαρικοί και δωράκια, διορισμοί και επιδόματα θολώνουν (δεν μαυρίζουν κατά Πολάκη) την κρίση μας.
Δεν είναι ζήτημα ευφυίας. Απλή λογική είναι: Πέτρα στην πέτρα να μην αφήσουν, βόμβες να ρίξουν, τη ΜΟΜΑ να βάλει ο Καμμένος να ισοπεδώσει τα πάντα, τα στοιχεία υπάρχουν και είναι συντριπτικά εναντίον τους.
Γι' αυτό, κύριε Τσίπρα, ακόμα και τον «Σκαπανέα» να αναστήσετε, η ώρα της κρίσης πλησιάζει...
* Ο Ηλίας Ψυχογιός έχει σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Ελλάδα και Τεχνολογίες Διαδικτύου στη Σκωτία. Έχει εργαστεί σε πολυεθνικές εταιρείες του τουρισμού και την πληροφορικής.
Επικοινωνήστε μαζί του στο https://twitter.com/psichogioselias
