Του Σάκη Μουμτζή
Ο Ν. Χαϋκάλ, στην δεκαετία του 60, ήταν διευθυντής της εφημερίδας του Καϊρου «Αλ Αχράμ», προσωπικός φίλος και σύμβουλος του Γ.Α.Νάσερ. Διηγείται πως στον πόλεμο των 6 ημερών ( Δευτέρα 5 Ιουνίου –Σάββατο 10 Ιουνίου 1967) ο πρόεδρος της Αιγύπτου, μέχρι και το μεσημέρι της Παρασκευής, πίστευε πως οι ενωμένες αραβικές δυνάμεις συνέτριβαν τον στρατό του Ισραήλ. Οι στρατηγοί του φοβούνταν να του πουν την αλήθεια.
Τότε ο αρχηγός της, κατεστραμμένης από την πρώτη ημέρα, αιγυπτιακής αεροπορίας μπαίνει μέσα στο γραφείο του προέδρου και του λέει πως «ο προδότης Χουσεϊν της Ιορδανίας συμφώνησε στην κατάπαυση του πυρός».
Σε έξαλλη κατάσταση ο Νάσερ τηλεφωνεί στον βασιλιά της Ιορδανίας και, τότε, το μεσημέρι της Παρασκευής 9 Ιουνίου 1967, πληροφορείται τι γίνεται στα πεδία των μαχών. Από εκείνη την στιγμή έπεσε σε βαριά κατάθλιψη από την οποία δεν συνήλθε μέχρι τον θάνατο του (28/9/1970).
Όλα αυτά τα θυμήθηκα καθώς έβλεπα τους Συριζαίους υπουργούς, βουλευτές και κεντρικο-επιτροπάριους να θριαμβολογούν για τα «δημοσιονομικά ουδέτερα μέτρα». Νομίζουν πως κερδίζουν, ενώ επέρχεται η συντριβή τους. Αμέριμνοι, αλλά όχι αθώοι, θα πάνε στις περιφέρειες τους, στο πεδίο της μάχης, για να μεταφέρουν το αισιόδοξο μήνυμα της ανάπτυξης, που έχει γίνει κάτι σαν το Άγιο Φως, επί ΣΥΡΙΖΑ. Έρχεται κάθε χρόνο τις ημέρες του Πάσχα.
Όμως οι «σύντροφοι» τι θα πουν στους ψηφοφόρους τους; Πως για το 2019 θα ληφθούν μέτρα ύψους 1% του ΑΕΠ που θα αφορούν περικοπές συντάξεων; Ή μήπως, ότι τα ανάλογα μέτρα του 2020, θα ληφθούν και αυτά το 2019, αν δεν επιτευχθεί ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος;
Αλλά και το παραμύθι των δημοσιονομικά ουδέτερων μέτρων, πώς θα το αφηγηθούν; Αυτό για να υλοποιηθεί, απαιτεί συνολικό πλεόνασμα 5,5%( 3,5% για το 2019 και 1+1% τα μέτρα), ώστε μετά να λειτουργήσουν τα αντί-μέτρα. Δηλαδή, όλο αυτό θυμίζει τις, καφενειακού επιπέδου, κουβέντες «αν κερδίσω το Τζόκερ, θα σου δώσω τα μισά».
Δεν τα γνωρίζουν αυτά; Οι περισσότεροι βουλευτές, πράγματι, δεν τα γνωρίζουν. Και πιθανόν να μην θέλουν να τα μάθουν. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ όμως, καθώς και η ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας γνωρίζουν άριστα την κατάσταση. Προσπαθούν με την απάτη να κάνουν διαχείριση του χρόνου.
Όμως, ο «θρίαμβος» των ημετέρων δυνάμεων δεν σταματά εδώ. Θα συνεχιστεί με τα εργασιακά και τον συνδικαλιστικό νόμο, δύο θέματα που αποτελούν κομβικά σημεία για το ΔΝΤ. Και ως γνωστόν, το ΔΝΤ δεν μίλησε ακόμα. Αυτά που υποστηρίζει για τα συγκεκριμένα θέματα ο Ε.Τσακαλώτος αποτελούν τις πάγιες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες, βέβαια, σε κάθε διαπραγμάτευση σαρώνονται.
Αν ο Α.Τσίπρας στήνει όλο αυτό το πανηγυρικό σκηνικό, ώστε να φορτώσει τα επώδυνα μέτρα στην επόμενη κυβέρνηση, τότε αυτό είναι μια ομολογία ήττας. Και όταν ένα κόμμα την προδικάζει, η ήττα μετατρέπεται σε συντριβή.
Σύντροφοι, όπου να΄ναι πέφτει το Τελ-Αβίβ!
