Τι να πάρουμε; Το Euro 2028 ή το Μουντιάλ 2030; Εγώ λέω καλύτερα το Μουντιάλ 2030, όταν ο Τσίπρας θα είναι 56 χρονών, δηλαδή πάνω στην πολιτική του ωριμότητα. Μπορεί να παραστεί και στα εγκαίνια της διοργάνωσης, ως αρχηγός ποιος ξέρει ποιας πολιτικής συμμαχίας της εποχής. Και συγνώμη, το ποδόσφαιρο δεν είναι πλέον το όπιο του λαού ή άλλαξε κι αυτό;
Εγώ ξέρετε, δεν έχω κανένα πρόβλημα με την ανάληψη από την χώρα (μόνη της ή από κοινού με τους γείτονες της) τέτοιων μεγάλων διοργανώσεων. Είναι στο χέρι αυτού που τις αναλαμβάνει να τις μετατρέψει σε αναπτυξιακές ευκαιρίες ή σε καταστροφικό σπιράλ που θα χρεώσει την χώρα. Διότι αυτά είναι ακριβά πράγματα, το ξέρουμε πια. Από μόνες τους όμως αυτές οι διοργανώσεις, ούτε άγγελοι είναι ούτε διάβολοι.
Οι σημερινοί κυβερνητικοί ήταν όμως αυτοί που μας μουντάρησαν μόλις η χώρα μίλησε για την Ολυμπιάδα του 2004. Από την πρώτη μέρα της διεκδίκησης της, όλη η αριστερά και πρωτίστως η «ανανεωτική» που εξελίχθηκε σε ΣΥΡΙΖΑ, ήταν αντίθετη για λόγους αρχής. Τέτοιες διοργανώσεις –έλεγαν- είναι de facto άχρηστες, δεν πρόκειται για παραγωγική επένδυση αλλά για ένα ταρατατζούμ που βρίσκεται μακριά από τις ανάγκες του τόπου και των λαϊκών στρωμάτων, υπηρετούν τον εντυπωσιασμό και γίνονται μόνο για ωφεληθούν οι κατασκευαστικές και οι εργολάβοι. Τα θυμάστε;
Θα μου πείτε πως εν τέλει, εκ του αποτελέσματος, είχαν δίκιο. Όχι δεν είχαν δίκιο, λέω εγώ. Το γεγονός ότι έγινε πάρτι κατά την διοργάνωση του 2004 και μετά αφέθηκαν τα έργα να ρημάξουν, δεν σήμαινε ότι από μόνη της κάθε Ολυμπιάδα είναι συνώνυμη με την ρεμούλα και την οικονομική καταστροφή. Το γεγονός ότι δεν καταφέραμε να γίνουμε Βαρκελώνη ή Λονδίνο, δεν σημαίνει πως φταίει η Ολυμπιάδα, αλλά η εθνική διαχειριστική μας ανικανότητα.
Αν όμως είχαν δίκιο ως θέση αρχής, τότε τα ίδια δεν ισχύουν και με το Euro ή το Μουντιάλ που (με πρωτοβουλία των Συριζαίων) θα διεκδικήσουμε παρέα με τους άλλους βαλκάνιους; Δεν θα ξαναχρεωκοπήσουμε τότε, οι ήδη χρεωκοπημένοι; Ή τώρα γίναμε σοβαροί, αποκτήσαμε αποτελεσματικό κράτος, καταπολεμήσαμε την μίζα και θα αξιοποιήσουμε αναπτυξιακά την διοργάνωση; Εκτός αν μας επιβάλλουν την σοβαρότητα οι συνδιοργανωτές Βούλγαροι, Ρουμάνοι και Σέρβοι, οπότε πάω πάσο. Για την κατάντια μας.
Δεν διαφωνώ με την προσπάθεια ανάληψης της διοργάνωσης από τα τέσσερα βαλκανικά κράτη. Απλώς γελώ, διότι αυτοί οι τύποι που μας κυβερνούν, πριν φύγουν από την εξουσία δεν θα έχουν αφήσει ούτε εκατοστό σημείου στο οποίο έφτυσαν κάποτε, δίχως να το έχουν γλύψει. Όλα όσα είχαν καταδικάσει τα έχουν υιοθετήσει, όλα όσα είχαν αρνηθεί τα έχουν θεοποιήσει, όλα όσα είχαν ιδεολογικώς ξεφωνίσει τα έχουν τελικά ενστερνιστεί. Τώρα μου γίνανε και διεκδικητές διεθνών αθλητικών υπερπαραγωγών. Και μάλιστα, όχι μιας ευγενούς Ολυμπιάδας, αλλά του «χυδαίου» ποδοσφαίρου, του «όπιου του λαού». Υπέροχο.
