Πώς το είπε ο Κουρουμπλής; «Δεν είμαι υπερήφανος που ψήφισα αυτά τα μέτρα. Αλλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς». Σ αυτές τις δύο προτάσεις συμπυκνώνεται ολόκληρη η νοοτροπία και η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος παραχωρεί στο ΤΑΙΠΕΔ για ξεπούλημα τα κελιά του ΕΑΤ- ΕΣΑ στο Πάρκο Ελευθερίας. Ποιος να το' λεγε του Μουστακλή, του Οπρόπουλου και του Κάππου!
Πώς το είπε ο Κουρουμπλής; Δεν είναι υπερήφανος! Ποιο ήταν το κυρίαρχο σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ για να ξεσηκώνει το λαό; « Για να ξαναφέρουμε την υπερηφάνεια στο λαό και στον τόπο». Πώς την έφερε μέχρι στιγμής την υπερηφάνεια;
Με τις ουρές στα ΑΤΜ των τραπεζών για να σηκώνουν οι πολίτες από τα ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ λεφτά όσα προαιρείται η ανικανότητα και η αναλγησία των υπερήφανων κυβερνητών.
Με τις ουρές στα ράφια με τις προσφορές στα super markets, για να φτουρήσει ο μισθός και η σύνταξη με το φτηνόπραμα.
Με τις απανωτές σφαλιάρες των δανειστών σε μια κυβέρνηση που απειλεί τους πάντες και τα πάντα εδώ και 2,5 χρόνια και στο τέλος γλείφει εκεί που έφτυνε. Και οι σφαλιάρες στην κυβέρνηση είναι σφαλιάρες στο ίδιο το λαό της. Αυτό εμπνέει, αυτό εισπράττει.
Αλλά, δεν μπορούσαν να κάνουν κι αλλιώς! Φυσικά. Γιατί η ανάγκη να κρατιώνται γραπωμένοι από την καρέκλα του «καλημέρα σας κύριε υπουργέ», η ανάγκη να κάθονται σε μια πολυθρόνα και να δίνουν εντολές, συνοδευόμενη από τον παχυλό μισθό με τα απαραίτητα τυχερά, είναι πολύ μεγαλύτερη από την αξιοπρέπεια που δεν έχουν. Και μεγαλύτερη από τη ντροπή που δεν έχουν να είναι συνεπείς σ αυτά που λέγαν ότι πιστεύουν. Τρίχες.
Σε τίποτε δεν πιστεύαν και δεν πιστεύουν. Εκείνοι που πίστευαν καλώς ή κακώς, έφυγαν. Και μείναν εδώ οι αδίστακτοι τυχοδιώκτες και εξουσιομανείς.
«Δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς»! Να παραιτιόσασταν! Να φεύγατε! Να λέγατε «αυτά εμείς δεν τα ψηφίζουμε». Να πηγαίνατε σπίτια σας. Να κατεβαίνατε στο δρόμο και να ξεσηκώνατε το λαό εναντίον των δανειστών, όπως κάνατε ανέξοδα όταν κατηγορούσατε τους άλλους «που δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς» ότι ήταν τσιράκια του Σόιμπλε και προσκυνημένοι. Ενώ εσείς «δεν μπορούσατε να κάνετε αλλιώς»! Θρασύδειλοι.
Και το κελί του Μουστακλή και του Οπρόπουλου και των άλλων αγωνιστών, δεξιών, κεντρώων και αριστερών στο ΕΑΤ- ΕΣΑ πηγαίνει στο ΤΑΙΠΕΔ! Για ξεπούλημα! Με όλο το Πάρκο Ελευθερίας και το Μουσείο Αντίστασης! Γιατί δεν μπορούσατε να κάνετε αλλιώς;
Μπορείτε. Να το πουλήσετε στους Γερμανούς το Πάρκο Ελευθερίας. Να κάνουν το μουσείο αντίστασης της Βερμαχτ εναντίον των κατοίκων της Κανδάνου και των Καλαβρύτων και των κατοίκων της Καισαριανής και του Χαϊδαρίου.
Αυτό θα σας ταίριαζε πιο πολύ απ΄ όλα να κάνετε. Θα ταίριαζε στην πραγματική σας φυσιογνωμία, στα πραγματικά σας ιδανικά, στην πραγματική απουσία κάθε ηθικής και κάθε τσίπας.
Και να πηγαίνει εκεί ο πρωθυπουργός αντί να λερώνει τα Σκοπευτήρια όπου έχουν θυσιαστεί οι αληθινοί ήρωες.
Γιατί, θυσιάζομαι σημαίνει ότι ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΛΛΙΩΣ. Αλλά προτίμησα να χάσω τη ζωή μου από το να χάσω τα πιστεύω μου.
Σκέψου ότι εσάς δεν σας ζήτησε καν κανείς να θυσιάσετε τη ζωή σας. Για μια καρέκλα ξεφτιλιστήκατε.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
