«Τελικά η κυβέρνηση τη θέλει την επένδυση για το χρυσό στη Χαλκιδική ή δεν τη θέλει;», με ρώτησε η γυναίκα μου το βράδυ, βλέποντας ειδήσεις. «Τη θέλει σαν τρελή», της απάντησα. «Τότε γιατί βρίζει την ξένη εταιρία;» ρώτησε. « Γιατί, θέλει να εξορύσσεται χρυσάφι χωρίς να βλάπτεται το περιβάλλον» της είπα. «Και τι κακό έχει αυτό;» ρώτησε. «Η εξόρυξη χρυσού είναι ίσως η πιο καταστροφική διαδικασία για το περιβάλλον», της είπα!
Η ιστορία με την «Ελληνικός Χρυσός» δεν έχει καμιά σχέση με την επένδυση αυτή καθ εαυτή. Έχει σχέση με τον εμφύλιο μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ για τις Σκουριές και με τη σχιζοφρένεια της κυβέρνησης που θέλει και την επένδυση και… την Οικολογία!
Σάμπως είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση θα κάνει τα αντίθετα από αυτά που υπερασπιζόταν σαν αντιπολίτευση; Η περίπτωση της Χαλκιδικής είναι ειδική και φορτισμένη με πολλές ντόπιες ψήφους, πολλές μαχητικές οργανώσεις και με ένοπλο αγώνα εναντίον των εγκαταστάσεων της εταιρίας για όσους δεν θυμούνται.
Επιπλέον, είναι εξόφθαλμη. Οι παρεμβάσεις της εταιρίας εξόρυξης στο περιβάλλον είναι πέρα από εμφανείς. Είναι ισοπεδωτικές. Και στα δάση και στον υδροφόρο ορίζοντα και στη θάλασσα της Χαλκιδικής. Εδώ ακριβώς, όμως, υπάρχει η σχιζοφρενική θέση του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση:
Συγκεκριμένα, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις της περιοχής, και όχι μόνο, κατηγορούν την εταιρία ότι με τις εργασίες εξόρυξης έχουν ξυρίσει εκατοντάδες στρέμματα δάσους στη Χαλκιδική (αληθινό), ότι έχουν δηλητηριάσει τον υδροφόρο ορίζοντα της Χαλκιδικής με βαρέα μέταλλα, κυάνιο και οξέα (αληθινό) και ότι έχουν ρυπάνει και ρυπαίνουν τις παραλίες της Χαλκιδικής με τα φέροντα υλικά από τις εξορύξεις, τα απόβλητα και από τις εκβολές των μολυσμένων υδάτων (αληθινό).
Επιπλέον, κατηγορούν την επένδυση ότι στις στοές οι εργαζόμενοι πεθαίνουν νωρίτερα από μορφές καρκίνου, παθήσεις των πνευμόνων και βλάβες σε άλλα ζωτικά όργανα (αληθινό).
Παρ όλα αυτά, η κυβέρνηση εδώ και 2,5 χρόνια διατηρεί και ανανεώνει και συνυπογράφει με την εταιρία τη λειτουργία της, ακόμα και με τις αντιδράσεις των αρμόδιων υπουργών σαν τον Π. Λαφαζάνη και τον Π. Σκουρλέτη, που είναι ιδεολογικά αντίθετοι με την επένδυση.
Προκειμένου μάλιστα να απαλλαγεί από τέτοιους ιδεολογικούς μαχητές, ο κ Τσίπρας και οι συν αυτώ κολλητοί φρόντισαν να ξεφορτωθούν τον κ Λαφαζάνη και τους «συνεπείς» Συριζαίους, και να ξαποστείλουν σε άλλες θέσεις τον κ Σκουρλέτη και τους ομοίους του. Τοποθετώντας στις καρέκλες υποδοχής των επενδυτών (βλέπε CosCo) χωρίς αντιδράσεις τον κ Σταθάκη, που είναι yes man σε επίπεδο Τσοχατζόπουλου και άλλους, «πασόκους», γνωστούς οσφυοκάμπτες.
Οι χτεσινές εξελίξεις θα πρέπει να αφήσουν αδιάφορους όσους διαβάζουν τα σημάδια του σκυλοκαυγά μεταξύ κυβέρνησης και εταιρίας. Η επένδυση δεν το κουνάει! Για πολύ απλούς λόγους:
Κάθε φορά που μπαίνει στο τραπέζι θέμα ανανέωσης μέρους της σύμβασης ή συμπλήρωσης ή αλλαγής και πρόσθεσης όρων (δεδομένου ότι η επένδυση είναι επεκτεινόμενη, δεν είναι στατική και σταθερή. Θέλει νέα εδάφη, νέα μέσα, νέους τεχνικούς τρόπους κα) η εταιρία απειλεί ότι παγώνει την επένδυση! Προσέξτε. Όχι ότι φεύγει, όπως επιπόλαια γράφουν ορισμένα ΜΜΕ, αλλά ότι ΑΝΑΣΤΕΛΕΙ τη λειτουργία ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΕΙ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΑΔΕΙΕΣ. Ήδη το έχει κάνει στις 23 Αυγούστου του 2016 και στις 12 Ιανουαρίου 2015, 13 μέρες πριν τις εκλογές, επί υπηρεσιακής!
Και, κάθε φορά η κυβέρνηση βρίσκει τρόπους ώστε να συνεχιστεί η επένδυση. Η επιλογή, μάλιστα του κ Σταθάκη στο συγκεκριμένο υπουργείο είναι η εγγύηση ότι τίποτε εκτός από τις απαραίτητες επαναστατικές ασκήσεις του ΣΥΡΙΖΑ (και κάτι γαυγίσματα του Καμμένου) δεν θα διαταράξει την επένδυση «Ελληνικός Χρυσός».
Για τους δύσπιστους παραπέμπω στη σελίδα των πολύ ενημερωμένων πολέμιων της επένδυσης στο site τους antigold, για να πληροφορηθούν πώς και γιατί η κυβέρνηση με τον συγκεκριμένο υπουργό παίζουν θέατρο, προκειμένου να πουλήσουν για άλλη μια φορά επανάσταση, αντικαπιταλισμό και οικολογία σε όσους καλόπιστους ή χαχόλους ακόμα τους πιστεύουν.
Το κόλπο της διαιτησίας
Για να λύσω, όμως, και την απορία της γυναίκας μου, θα πω το εξής:
Οι εξορύξεις χρυσού είναι από τις πλέον καταστροφικές για τον περιβάλλοντα χώρο σε έκταση και βάθος. Αντικειμενικά. Παγκοσμίως. Ακόμα και με τα πιο σύγχρονα μέσα. Αυτές είναι οι δυνατότητες της τεχνολογίας, αυτά κάνει.
Η κυβέρνηση τα ξέρει όλα αυτά, όπως τα ξέρει η αντιπολίτευση, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι εργαζόμενοι, οι κάτοικοι στη Χαλκιδική, η εταιρία.
Παρ όλα αυτά, οι κυβερνητικοί τουμπαμάρος, αντί να καταγγείλουν την σύμβαση τη στέλνουν στη διαιτησία! Για όσους δεν το ξέρουν, κόλπο του Γ Σταθάκη για να ανανεωθεί η επένδυση, όχι για να τορπιλιστεί! Γιατί φωνάζει και απειλεί η εταιρία; Για να πετύχει καλύτερους όρους!
Αν ήθελε ο υπουργός και η κυβέρνηση να στριμωχτεί πραγματικά η εταιρία και η εξόρυξη, θα έπρεπε να καταγγείλει τη σύμβαση και να υποχρεώσει την εταιρία να εφαρμόσει τη συμβατική της υποχρέωση να φτιάξει καθετοποιημένη μονάδα παραγωγής χρυσού εδώ, στην Ελλάδα. Και όχι να στέλνει τα «μπάζα» που περιέχουν το χρυσάφι έξω για να βγαίνει το μετάλλευμα εκεί, χωρίς να μένει ούτε γραμμάριο ποσοστού χρυσού στην ελληνική οικονομία, όπως προβλέπεται!
Γυναίκα, τα πράγματα είναι απλά: Ή είσαι κυβέρνηση του καπιταλιστικού κόσμου και κρατάς τις επενδύσεις, εν γνώσει σου ότι δε βγάζουν αρώματα από τα φουγάρα τους (προσπαθώντας να ρυπαίνουν λιγότερο) ή είσαι επαναστατική κυβέρνηση της λαϊκής εξουσίας και της οικολογίας και τη στέλνεις την «Ελληνικός Χρυσός» στα τσακίδια. Αν παίζεις και με τον «Νίκα» και με τον Καρανίκα είσαι εσύ για τα τσακίδια.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
