Του Σάκη Μουμτζή
Αυτό το ερώτημα απασχολεί πολιτικούς, σχολιαστές και πολίτες. Κρύβει την αγωνία ενός κόσμου για το μέλλον αυτής της χώρας. Άλλοι επιθυμούν την σταθερότητα και άλλοι την αναταραχή, που θα τους βοηθήσει να επανέλθουν. Πάντα έτσι γίνεται.
Το σίγουρο είναι πως την επομένη των εκλογών—όποτε και αν γίνουν—η Νέα Δημοκρατία δεν θα μπορέσει να κυβερνήσει με αυτοδυναμία 151 ή 152 βουλευτών. Τα προβλήματα που θα πρέπει να επιλύσει θα είναι τόσο πολλά και σημαντικά, που θα χρειαστεί να έχει την ευρύτατη, δυνατόν, κοινοβουλευτική στήριξη.
Το κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης, κυνηγά δύο αριθμούς. Τον αριθμό 180 και τον αριθμό 200. Τον δεύτερο για να αλλάξει τον εκλογικό νόμο ώστε να ισχύσει άμεσα, και τον πρώτο για να έχει βεβαία την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας τον χειμώνα του 2020.
Διαμορφώνεται εντελώς διαφορετικό τοπίο, αν γνωρίζουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση πως εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας και όχι υποχρεωτικά στις αρχές του 2020, λόγω αδυναμίας εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας. Χαράσσονται άλλες τακτικές κινήσεις, ανασυντάσσονται δυνάμεις και, γενικότερα, επικρατεί ένα ηπιότερο πολιτικό κλίμα στον τόπο.
Είναι πιθανόν, η Νέα Δημοκρατία να μην επιτύχει κανέναν από αυτούς τους δύο στόχους. Τότε θα είναι υποχρεωμένη να κάνει τις παρακάτω κινήσεις:
1.Να εξασφαλίσει, οπωσδήποτε, τον αριθμό 151, ώστε να αλλάξει με απλή πλειοψηφία τον εκλογικό νόμο της απλής αναλογικής. Θεωρώ δεδομένο πως θα συντρέξουν σε βοήθεια βουλευτές κομμάτων του δημοκρατικού τόξου, που θεωρούν το συγκεκριμένο εκλογικό σύστημα καταστροφικό για την χώρα. Και θα το πράξουν, παρά την επίσημη γραμμή των κομμάτων στα οποία αυτοί ανήκουν.
2. Να σχεδιάσει την διενέργεια, μέσα σε 60 ημέρες, άλλων δύο συνεχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων. Η πρώτη που θα διενεργηθεί με το σύστημα της απλής αναλογικής και με λίστα, αναπόφευκτα, δεν θα οδηγήσει στον σχηματισμό κυβέρνησης. Έτσι, προκαλούνται νέες εκλογές που θα γίνουν, αυτήν την φορά, με ενισχυμένη αναλογική και πάλι με λίστα.
Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει η Νέα Δημοκρατία και να σχηματίσει κυβέρνηση αυτοδύναμη και να ανανεώσει ριζικά το πολιτικό προσωπικό της, λόγω της λίστας.
Δηλαδή, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να κάνει, με αποφασιστικότητα, αυτό που δεν έκανε ο πατέρας του το 1990 και το πλήρωσε ακριβά. Να προχωρήσει σε δύο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, καθώς θα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Βέβαια, όλο αυτό το σκηνικό θα μπορέσει να αποφευχθεί, αν από τις πρώτες κιόλας εκλογές που θα διενεργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με τον υπάρχοντα εκλογικό νόμο, η Νέα Δημοκρατία μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση 170-185 βουλευτών, με την συνεργασία και των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου.
Σε αυτήν την περίπτωση θα συγκροτηθεί ένα καινούργιο μπλοκ εξουσίας, το οποίο θα προχωρήσει, με ταχύτατους ρυθμούς, στις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο τόπος. Ένα μπλοκ εξουσίας που θα κάνει τους εταίρους μας και το ΔΝΤ να αντιληφθούν πως δεν μιλούν, απλώς, με μια καινούργια κυβέρνηση, αλλά με μιαν άλλη χώρα, διαφορετική από αυτήν που ήξεραν.
Όλες αυτές οι κινήσεις επιβάλλεται να γίνουν με καθαρό μυαλό, με μεθοδικότητα και, κυρίως, με αποφασιστικότητα εκ μέρους της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας. Το μπρος- πίσω δεν οδηγεί πουθενά.
Άλλωστε, και στο μπάσκετ, τιμωρείται με αλλαγή κατοχής μπάλας
