Του Αριστοτέλη Αϊβαλιώτη
Πριν τέσσερα χρόνια έγινε εκείνο το διαβόητο δημοψήφισμα. Την ντροπή του οποίου θα κουβαλάμε για χρόνια. Όλα ήταν λάθος. Το ερώτημα, η χρονική συγκυρία, το αποτέλεσμα. Και κυρίως η μακιαβελική του χρησιμοποίηση, σαν πολιτικού εργαλείου χειραγώγησης ώστε να κτιστεί η πολιτική ηγεμονία του Τσίπρα, προσωπικά. Για να τσιμεντάρει μια προσωποπαγή διακυβέρνηση που αποδείχτηκε τόσο άγονη για την χώρα.
Αν θυμάμαι κάτι είναι αυτό το αίσθημα της μαύρης απελπισίας που με είχε καταλάβει από την στιγμή που ο Καίσαρας εξήγγειλε το δημοψήφισμα. Απελπισίας που κορυφώθηκε σε αίσθημα ανημπόριας με το αποτέλεσμα του "Όχι". Που το μετέτρεψε αμέσως σε «Ναι», απλώνοντας το αίσθημα αυτό ακόμα και στους οπαδούς του.
Ο Τσίπρας ήξερε πολύ καλά τι έκανε. Ήξερα τα πάντα και είχε πλήρη συνείδηση της απόφασής του. Απλά ήταν παντελώς αδίστακτος και εξαιρετικά αμοραλιστής για να μην πραγματοποιήσει τα σχέδιά του.
Ο Τσίπρας ήξερε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να αποφύγει το νέο μνημόνιο. Ήξερε πως κανένα «ναι» ή « όχι» δεν θα έπαιζε ρόλο στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους. Ήξερε πως δεν υπήρχε καμία περίπτωση να βρει έστω και έναν συμπαραστάτη στην Ευρώπη και στην Αμερική. Ήξερε ότι όλα λίγο πολύ είχαν συμφωνηθεί με τον Σόιμπλε και την Κομισιόν.
Και το χειρότερο είναι ότι ήξερε πολύ καλά ποιες θα ήταν οι επιπτώσεις στην ελληνική κοινωνία. Τι συνέπειες θα είχε στον «λαό» που τόσο πολύ επικαλούνταν στην ρητορική και στην «ηθική» του. Ήξερε ότι οικογένειες θα διαλύονταν, ήξερε πως αδέλφια θα τσακώνονταν, ήξερε πως η μισαλλοδοξία θα δηλητηρίαζε τις σχέσεις ανθρώπων που είχαν περάσει μία ολόκληρη ζωή μαζί.
Τα ήξερε όλα και ίσως ήλπιζε να επικρατήσει το «ναι» με μικρή διαφορά. Για να μπορεί μετά να χρησιμοποιεί ως άλλοθι για τα πάντα, μία υποτιθέμενη συμπαγή μάζα που θα του προέκυπτε από το «όχι».
Φιλίες χρόνων τραυματίστηκαν εκείνη την περίοδο, ο διχασμός της ελληνικής κοινωνίας έφτασε στο αποκορύφωμα. "Εμείς ή αυτοί", ήταν το σύνθημα της εχθροπάθειας που τύλιξε όλη την κοινωνία. Με αποκλειστικό υπαίτιο έναν πρωθυπουργό ο οποίος δεν ήθελε να ενώσει την κοινωνία αλλά να την διχάσει επωφελούμενος από την αντιπαράθεση των πολιτών της.
Δεν ήταν μόνος του. Πολλοί προσχώρησαν στην διχαστική πολιτική του Τσίπρα. Άλλοι τον ανέχτηκαν και ακόμα περισσότεροι εκμεταλλεύτηκαν επικοινωνιακά την αδίστακτη συμπεριφορά του. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι και πολίτες.
Επέτειος σήμερα. Που συμπίπτει με την προοπτική να αφήσουμε πίσω μας αυτήν την άγονη τετραετία και να κάνουμε μια νέα αρχή, να θεραπεύσουμε τα τραύματα, να χαμογελάσουμε ξανά όλοι οι Έλληνες.
Επέτειος με ένα αίσθημα. Ανακούφισης και απελευθέρωσης αυτήν την φορά.
Φωτογραφία intime news
