Του Δημήτρη Χριστοδουλάκη*
Το να ζητάς από το ΠΑΣΟΚ της Φώφης να εκσυγχρονιστεί, είναι σαν να τηλεφωνείς στην ΕΡΤ και να διαμαρτύρεσαι που οι ταινίες της ζώνης «άσπρο – μαύρο», δεν εμφανίζουν καλά τα χρώματα. Είναι σαν να πας στην έκθεση «Η Ελλάδα του Ογδόντα» στην Τεχνόπολη και να ξινίζεις τα μούτρα σου που τα ηλεκτρονικά τους παιχνίδια έχουν κατώτερα γραφικά από το PS4 που έχεις σπίτι σου. Είναι σαν να πηγαίνεις σε ένα Vegan εστιατόριο και να διαμαρτύρεσαι στον Σεφ γιατί ο κατάλογος δεν περιλαμβάνει γαρδούμπες και σπληνάντερα.
Ο λαός του ΠΑΣΟΚ στις 14 Ιουνίου του 2015, εξέλεξε την Φώφη γιατί ήταν κόρη του Γιώργου Γεννηματά, ιδρυτικού μέλους και υπουργού του ΠΑΣΟΚ του 80. Του «ενδόξου ΠΑΣΟΚ». Η Φώφη λοιπόν μίλησε στη γλώσσα ΠΑΣΟΚ και τα είπε άριστα.
Στην ραδιοφωνική εκπομπή «Ό,τι να ''ναι», των Μάνου Βουλαρίνου και Πέτρου Νικολάου, ακούγεται ένα σποτάκι που περιλαμβάνει την ουσία του εναπομείναντος ΠΑΣΟΚ. Ακούγεται η φωνή ενός ταλαιπωρημένου τύπου να λέει : «Μόνο ΠΑΣΟΚ, ….δεν υπάρχει τίποτε άλλο…». Ακούγεται αστείο. Προκαλεί γέλιο μα δεν θα έπρεπε. Αυτή η φωνή, λέει ότι πιο ειλικρινές και τίμιο έχω ακούσει από ψηφοφόρο τα τελευταία χρόνια.
Για σκεφτείτε το λίγο. Το ΠΑΣΟΚ, στα τριάντα χρόνια κυριαρχίας του στην Ελληνική πολιτική σκηνή, εξασφάλισε μία άνετη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνικές οικογένειες. Μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που κανακεύτηκαν, παραχαϊδεύτηκαν, ευνοήθηκαν και ευεργετηθήκαν με αντάλλαγμα την αφοσίωση τους στο κόμμα.
Και τι έκαναν όλα αυτά τα μιλιούνια ψηφοφόρων, όταν τους χρειάστηκε το κίνημα;
Αντί να θυμηθούν τον ευεργέτη τους Ανδρέα Παπανδρέου, εκείνοι οι αχάριστοι θυμήθηκαν τον συνθέτη Γιάννη Παπαδόπουλο και το περίφημο τραγούδι του που λέει:
«Σαν το πακέτο που δεν έχει πια τσιγάρα
έτσι κι εμένα τώρα με παραπετάς
τώρα που μ' έκανες τρελά να σ' αγαπήσω
με βλέπεις και ειρωνικά γελάς
Ήπιες τα τσιγάρα σου
χόρτασες τη μάρκα σου
και αλλάζεις τώρα τον καπνό σου
άλλη αγάπη έπιασες
κι εμένανε με πέταξες
σαν το αποτσίγαρό σου»…
Ακούς κύριε;
Αποτσίγαρο το ΠΑΣΟΚ…
Πού είσαι Ανδρέα να σηκωθείς από τον τάφο σου και να τους αρχίσεις όλους στα χαστούκια. Αλλά βέβαια ο Ανδρέας που ήταν έξυπνος άνθρωπος, δεν σταμάταγε να επαναλαμβάνει εκείνο το : «Ουδείς πιο αχάριστος του ευεργετηθέντος». Κάτι ήξερε φαίνεται για το Ελληνικό φιλότιμο.
Λέγεται πως η λέξη φιλότιμο δεν υπάρχει σε κανένα άλλο λεξικό του κόσμου. Τώρα λοιπόν που γίναμε πολυπολιτισμικοί, την ξεφορτωθήκαμε κι εμείς για να μην αισθάνονται μειονεκτικά οι μουσαφιραίοι και μας πούνε ρατσιστές…
Η γνώμη μου βέβαια, είναι πως ο Ανδρέας αλλά και ο Γιώργος, ο πατέρας της Φώφης, ήταν μεν έξυπνοι άνθρωποι, δεν ήταν όμως προνοητικοί. Κάνανε λοιπόν ένα μεγάλο λάθος. Ευνοήσανε ανθρώπους που ήταν από την φύση τους αφιλότιμοι. Γιατί για να δεχτεί κάποιος να πάρει την θέση εργασίας ενός άλλου ο οποίος έχει περισσότερα πτυχία και ίσως περισσότερη ανάγκη, πρέπει να είναι αφιλότιμος. Για να δεχτεί κάποιος να ζει παρασιτικά μία ολόκληρη ζωή, έχοντας εξασφαλισμένο ένα μισθό που καθόλου δεν του αξίζει, πρέπει να είναι αφιλότιμος.
Όταν λοιπόν ο Ανδρέας, ο Γιώργος, ο Άκης και ο Μένιος, έβγαιναν στα μπαλκόνια και φώναζαν στον κόσμο: «Αν δεν έχεις φιλότιμο, αν δεν έχεις τσίπα επάνω σου, εάν δεν σε ενοχλεί να πατάς στα κεφάλια των άλλων για να φτάσεις ψιλά, τότε έλα και γράψου στην κλαδική της γειτονιάς του», έπρεπε να γνωρίζουν ότι ο στρατός των ψηφοφόρων που εντάσσονταν στις τάξεις τους, γρήγορα θα λιποτακτούσε. Στην πρώτη μπόρα, στην πρώτη βαρυχειμωνιά, στην πρώτη ήττα…
Όταν λοιπόν βγαίνει η Φώφη στα κανάλια και λέει υποτακτικό της Μέρκελ τον Μητσοτάκη, κάτι θέλει να πει στην γλώσσα του ΠΑΣΟΚ. Εμείς που δεν μιλούμε αυτή τη διάλεκτο, ακούμε κάτι άναρθρες κραυγές και γελάμε. Εκείνοι όμως που έχουν σπουδάσει τα PASOKlish, ακούν. Και ακούν με προσοχή. Τους χαϊδεύει λοιπόν τα αυτιά, για μία γνώριμη φωνή, μία οικία χροιά, ένας μελωδικός τόνος από τα παλιά. Γιατί όπως και να το κάνουμε, ο Τσίπρας μιλά τα PASOKlish αλλά του λείπει η προφορά. Δεν την έχει την ντοπιολαλιά και αυτό του στοιχίζει όσο περνά ο χρόνος…
Κατά πως λένε και τα λεξικά, ντοπιολαλιά είναι το σύνολο των εκφράσεων και λέξεων, που όλες μαζί δημιουργούν τη γλωσσική ταυτότητα, το γλωσσικό ιδίωμα, την τοπική γλωσσική ιδιομορφία μιας περιοχής. Στην περίπτωση μας της χώρας του ΠΑΣΟΚ…
*Ο κ. Δημήτρης Χριστοδουλάκης είναι Μαθηματικός, MSc Information Systems.
(Πηγή Φωτογραφίας: Sooc)
