Του Βασίλη Βησσάριου
Ο απερχόμενος συντονιστής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, καθηγητής Παναγιώτης Λιαργκόβας έκανε δύο «τραγικά λάθη» εν μέσω διακυβέρνησης της χώρας από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ:
1. Εξακολουθούσε να λειτουργεί, όπως και οι υπόλοιποι καθηγητές του γραφείου, με το σκεπτικό ότι ηγείται μιας έστω ημιανεξάρτητης αρχής, ασκώντας κριτική στο κυβερνητικό έργο ως προς την εκτέλεση του προϋπολογισμού.
2. Κατά την παρουσίαση του βιβλίου του το περασμένο φθινόπωρο κάλεσε ως ομιλητές δύο πρόσωπα που αποτελούν κόκκινο πανί για την συγκυβέρνηση και το στενό επιτελείο του Μαξίμου. Τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Γιάννη Στουρνάρα.
Αυτά ήταν αρκετά για να ληφθεί η απόφαση, τον περασμένο Νοέμβριο σε μια κλειστή σύσκεψη στην οποία μετείχαν ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και νυν υπουργός Οικονομίας, Γιάννης Δραγασάκης, να μην ανανεωθεί η θητεία του. Δυνατότητα που δίνει ο κανονισμός της Βουλής σχετικά με τη λειτουργία του εν λόγω γραφείου.
Τότε έπεσε στο τραπέζι και το όνομα του Φραγκίσκου Κουτεντάκη, κομματικού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ακόμη περισσότερο κυβερνητικού στελέχους, αφού ακόμη και σήμερα παραμένει γενικός γραμματέας Δημοσιονομικής Πολιτικής. Άνθρωπος με στενές επαφές με το περιβάλλον Δραγασάκη και με όχι και με τις καλύτερες σχέσεις με τον υπουργό Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο, που όμως έπρεπε να παραμείνει στη θέση του μέχρι την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης.
Για αυτό ζητήθηκε από τον κ. Λιαργκόβα να παραμείνει στη θέση του μέχρι νεωτέρας. Για αυτό και καθυστέρησε τρεις μήνες η ανακοίνωση του προσώπου που θα τον αντικαταστήσει. Καθυστέρηση που όμως δεν μπορούσε να παραταθεί δεδομένου ότι ο κ. Κουτεντάκης φέρεται διατεθειμένος και να πολιτευθεί στις επόμενες εκλογές.
Κάτι που δεν θα μπορούσε να πράξει αν δεν έφευγε από τη θέση του γενικού γραμματέα εντός του Μαρτίου πριν την παρέλευση του 18μηνου που δίνει ο σχετικός εκλογικός νόμος.
Άλλωστε από τη θέση του συντονιστή μπορεί και να πολιτευτεί και να παραμείνει στη θέση εφόσον δεν καταφέρει να εκλεγεί. Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος.
Όμως τα προσωπικά του νέου συντονιστή λίγους ενδιαφέρουν. Το ατόπημα του προέδρου της Βουλής που ανέλαβε το βάρος της στήριξης της επιλογής αυτής είναι μεγάλο. Και ας καμώνεται πως δεν έχει γίνει... νομική παράβαση. Ηθική όμως;
Διότι πως γίνεται:
1. Να τοποθετείται συντονιστής ενός γραφείου που πρέπει να παρακολουθεί να κρίνει και να συμβουλεύει επί του προϋπολογισμού, ένα πρόσωπο το οποίο έχει συμμετάσχει στην κατάρτισή του καθώς και στη συγγραφή των στόχων που τίθενται. Ένα πρόσωπο εκ των βασικών υποστηρικτών της κυβερνητικής πολιτικής και της γραμμής Μαξίμου στην οικονομία.
2. Να αναλαμβάνει ένα τέτοιον ρόλο ένα πρόσωπο με κομματικές και μόνο περγαμηνές. Και όχι μόνο. Ένα στέλεχος της κυβέρνησης που τον Απρίλιο θα πρέπει να κρίνει κατά την κατάρτιση της τριμηνιαίας έκθεσης.
3. Να επιλέγεται μέσα από μια διαδικασία προκήρυξης θέσης και ουδείς να γνωρίζει ποιοι άλλοι ήταν υποψήφιοι και τι προσόντα διέθεταν.
4. Να αποδομείται εξ αρχής από τον ίδιο τον άνθρωπο που τον τοποθέτησε, δηλαδή τον πρόεδρο της Βουλής, ο οποίος ενημερώνοντας τους δημοσιογράφους εμμέσως επιβεβαίωσε πως έπαιξε ρόλο στην τοποθέτηση το κομματικό του παρελθόν και να επιχειρείται στο τέλος ένας συμψηφισμός με αόριστες αναφορές σχετικά με το παρελθόν του Π. Λιαργκόβα και τις κομματικές του καταβολές. Διότι ο κ. Βούτσης αναφέρθηκε στο γεγονός πως ήταν υποψήφιος βουλευτής. Έτσι αόριστα.
Ξέχασε να πει ότι ήταν στη λίστα του ψηφοδελτίου Επικρατείας, σε μη εκλόγιμη θέση, αποδεχόμενος τιμητική πρόσκληση του τότε πρωθυπουργού και προέδρου της Ν.Δ., Κώστα Καραμανλή. Μαζί με άλλους πανεπιστημιακούς που δέχονται ανάλογες προσκλήσεις από κόμματα. Δεν είχε κατέβει να διεκδικήσει ψήφους και σίγουρα δεν κατείχε κυβερνητικό πόστο στις κυβερνήσεις της Ν.Δ.
Ατυχής συμψηφισμός σε μια προσπάθεια να πειστεί το πόπολο πως δεν έγινε και κάτι τραγικό με την επιλογή Κουτεντάκη.
Άλλωστε το βόλεμα ημετέρων και κυρίως η τοποθέτησή τους σε καίρια πόστα, από μια κυβέρνηση που βρίσκεται σε αποδρομή, αποτελεί όπως περίτρανα αποδεικνύεται στρατηγικό σχέδιο.
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε το κυρίαρχο σύνθημα της για πρώτη φορά Αριστερά κυβέρνησης: Ήταν δίκαιο και έγινε (και αυτό) πράξη.
