Του Χρήστου Δερμεντζόπουλου*
Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι αυτοί που κυβερνούν σήμερα από άλλου ξεκίνησαν, στη πορεία κάπου αλλού βρέθηκαν και αλλού έχουν καταλήξει. Δε γνωρίζω και δε νομίζω ότι απασχολεί και πολλούς για το πως θα εξελιχθεί ο συγκεκριμένος πολιτικός σχηματισμός από εδώ και πέρα. Είναι ξεκάθαρο ότι οι ίδιοι έχουν στερηθεί οποιασδήποτε ιδεολογικής ταυτότητας. Το δυστύχημα είναι ότι μέχρι να επέλθει η αποχώρηση τους θα έχουν επιφέρει την κατάρριψη του καθετί φυσιολογικού στη χώρα. Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι η φθορά στη νοοτροπία του πολίτη ξεπερνάει το μέγεθος οποιασδήποτε οικονομικής καταστροφής.
Πώς θα προοδεύσει μια χώρα όταν λόγω της κρίσης η διακυβέρνηση της έπεσε στα χέρια περιθωριακών ιδεοληπτικών που συνάμα αδυνατούν να αποχωριστούν τη γλυκιά γεύση της εξουσίας; Έχουν αμαυρώσει, άλλοτε στοχοποιήσει, θεσμούς και έννοιες βασικές για την ανάπτυξη μιας κανονικής χώρας. Δικαιοσύνη, Ιδιωτική πρωτοβουλία, Παιδεία, Αξιολόγηση, Αριστεία. Παράλληλα καταφεύγουν σε κακές πρακτικές του παρελθόντος οι οποίες οδήγησαν τη χώρα στην τραγική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα και αποβλέπουν στη δημιουργία ενός κομματικού στρατού.
Ο φαύλος κύκλος μια αέναης καφενειακής κουβέντας αρμόζει να τίθενται εκφράσεις όπως: "οι προηγούμενοι τι κάνανε; χειρότεροι ήταν, όλοι το ίδιο είναι, σκάνδαλα, διαπλοκή κτλ."... Αυτό ακριβώς είναι το σημείο που ο κάθε πολίτης οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του και να αποφασίσει για το πώς και αν θέλει ειλικρινά να προχωρήσει. Κάποιοι γιατί κουράστηκαν να είναι θυμωμένοι άλλοι γιατί πραγματικά επιθυμούν να βγούνε από το αδιέξοδο.
Έχει γίνει πλέον σε όλους μας κατανοητό ότι η επιστροφή στην κανονικότητα δε θα γίνει με την έλευση ενός μεσσία. Θα γίνει πάνω σε βάσεις μιας κοινωνίας που δε θα έχει ανάγκη λαϊκιστικές κορώνες, φανταστικούς εχθρούς και διχαστικά σενάρια. Θα γίνει σε βάσεις και αξίες όπου θα είναι ξεκάθαρος και επιβεβλημένος ο ρόλος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, της παιδείας (και της σύνδεσης αυτής με την αγορά εργασίας), της διαρκούς αξιολόγησης, του υγιούς ανταγωνισμού, της ασφάλειας, της δικαιοσύνης και της ανταποδοτικής σχέσης του πολίτη με το κράτος.
Η κοινωνία μας έχει κουραστεί να ελπίζει και να πιστεύει στην προοπτική διεξόδου από το τέλμα, η απαξίωση όμως των θεσμών και η απογοήτευση αποτελεί χείρα βοηθείας σε αυτούς που κυβερνούν σήμερα.
Η αποχώρηση του λαϊκιστικού αυτού μορφώματος είναι νομοτελειακή. Αν είναι όμως κάτι για το οποίο θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες είναι ότι, έστω και αργά, οι απαιτήσεις μας και κυρίως οι επιλογές μας ως πολίτες, θα έχουν οριοθετηθεί, ελπίζω, στη σωστή βάση.
Ο κ. Χρήστος Δερμεντζόπουλος είναι Μέλος Πολιτικού Συμβουλίου ΟΝΝΕΔ.
