Του Ιωακείμ Γρυσπολάκη
Είναι κανόνας χωρίς εξαιρέσεις το γεγονός ότι τις πολιτικές καταρτίζουν, προγραμματίζουν και υλοποιούν άνθρωποι. Αυτές δεν εμφυτεύονται σε μια κοινωνία από εξωγενείς παράγοντες, αλλά και δεν ξεριζώνονται από παρόμοιες. Μέλη ή ομάδες μιας κοινωνίας οργανώνουν πολιτικές και κάποιες άλλες τις αλλάζουν. Θυμάμαι προ μηνών κάποιον φίλο και συνάδελφο να προσπαθεί να με πείσει ότι οι διενέξεις στο Πολυτεχνείο έληξαν και όλοι πλέον προχωρούν ενωμένοι με τον ίδιο στόχο. Του απάντησα τότε ότι αυτό είναι μία μεγάλη ουτοπία, αφού σε μία μεγάλη ή μικρή κοινωνία πάντα θα υπάρχουν μέλη της που επιδιώκουν και στοχεύουν στην αριστεία και στην ευγενή άμιλλα, αλλά και μέλη της που πορεύονται με γνώμονα την ήσσονα προσπάθεια.
Αφορμή μου δόθηκε, όταν προσφάτως διάβασα την ομιλία της προέδρου του Κινήματος Αλλαγής (ΚΙΝΑΛΛ) στην διορισμένη Κεντρική Επιτροπή. Μεταξύ άλλων είπε η κα Γεννηματά: «Δεν είναι τυχαίο ότι στο όνομα της απαλλαγής από τον ΣΥΡΙΖΑ, μας καλεί η ηγεσία της Δεξιάς σε ένα δήθεν «μέτωπο δημοκρατίας» για να φύγει η κυβέρνηση και να προστατευτούν οι θεσμοί. Στο όνομα δε της προοδευτικής διακυβέρνησης μας καλεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα δήθεν «προοδευτικό» μέτωπο απέναντι στη συντήρηση...
Οι λαϊκο-μετωπικές συγκρούσεις είναι εντελώς ξένες με την παράδοση και τη διαδρομή της προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης. Γιατί επιβάλλουν βαθιές διαχωριστικές γραμμές όχι μόνο σε επίπεδο ηγεσίας και κομμάτων αλλά στον ίδιο τον ελληνικό λαό. Διασπούν αυτό που από παλιά ονομάζαμε εθνική λαϊκή ενότητα... Τα μέτωπα και οι μετωπικές συγκρούσεις είναι πολύ μακριά από τη λογική και τις αρχές της δικής μας παράταξης».
Θεωρώ ουτοπία τη δήλωση αυτή ή υπεκφυγή στη χειρότερη εκδοχή της. Η κατάσταση, στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα είναι τέτοια, ώστε χρειάζεται άμεσα ένα Δημοκρατικό και Μεταρρυθμιστικό Μέτωπο, το οποίο θα χαρακτηρίζεται από
1. την εμμονή και πίστη του στους δημοκρατικούς θεσμούς και στο Σύνταγμα,
2. την πίστη του στο Κράτος Δικαίου και στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης από τις άλλες εξουσίες,
3. στην πίστη του στο διαχωρισμό Κράτους και κομμάτων,
4. την απέχθειά του στον λαϊκισμό και στην χειραγώγηση των πολιτών με χρήση του ψεύδους και της εξαπάτησης,
5. την επιμονή του στην άμεση μεταρρύθμιση όλου του φάσματος του Εκπαιδευτικού Συστήματος, βάσει των εκθέσεων του ΟΟΣΑ από το 2012 έως σήμερα (Education at a glance of OECD), της πρόσφατης έκθεσης του ΟΟΣΑ, της μελέτης της Ε.Τ.Ε. το 2017, των μεταρρυθμιστικών νόμων της περιόδου 2010-2012 και άλλων μελετών, οι οποίες έμεινα στα συρτάρια του υπουργείου παιδείας, λόγω διστακτικότητας των επόμενων κυβερνήσεων,
6. την μεταρρυθμιστική του ικανότητα να προβεί σε εκσυγχρονισμό, μέσω αναθεώρησης, του Συντάγματος και της επιμονής του να προβεί σε μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό, στο φορολογικό και στο ασφαλιστικό σύστημα, προκειμένου αυτά να τεθούν επί νέων, υγιών και ελκυστικών βάσεων, και τέλος
7. τη διάθεσή του να ενημερώσει λεπτομερώς τους πολίτες για το ιστορικό των εθνικών θεμάτων, αλλά και τις διακυβεύσεις, που θα έχει η χώρα σε περίπτωση διαιώνισης των εκκρεμοτήτων, όπως είναι το Μακεδονικό, το Κυπριακό και οι σχέσεις μας με την Τουρκία. Στη συνέχεια δε να προτείνει και να τολμήσει να λύσει αυτά τα χρόνια προβλήματα, που καθημερινά τραυματίζουν και πληγώνουν τη χώρα μας. Και μάλιστα με δική μας ευθύνη πολλές φορές.
Ένα τέτοιο μέτωπο δεν στρέφεται κατά της λαϊκής ενότητας. Αντιθέτως, την ενισχύει και πολλαπλασιάζει εκείνους τους πολίτες, που θα προσχωρήσουν σε αυτό, όταν δουν και πεισθούν ότι μία τέτοια πορεία είναι δυνατή και έχει υλοποιήσιμους στόχους, που θα μας βγάλουν από το αδιέξοδο, στο οποίο μας έχει οδηγήσει το ψεύδος, η αποφυγή της αλήθειας, ο λαϊκισμός και η πολιτική της ήσσονος προσπάθειας. Αυτό προσπαθεί, εν μέσω αντίξοων συνθηκών, να πράξει ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αυτό οφείλει να επιδιώξει και ο προοδευτικός χώρος, στην προκειμένη περίπτωση το ΚΙΝΑΛΛ. Να καταστρώσει δηλαδή ένα τολμηρό και ξεκάθαρο σχέδιο – πρόγραμμα με τα χαρακτηριστικά, που περιγράφονται ανωτέρω. Είναι βέβαιο ότι ένα τέτοιο πρόγραμμα θα δυσαρεστήσει αρκετούς. ¨Όπως, όμως, είναι βέβαιο ότι θα προσελκύσει, θα αναθαρρήσει και θα δώσει ελπίδα σε περισσότερους.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο Metarithmisi.gr
