Του Ιωακείμ Γρυσπολάκη
Από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο 2017 οι συγκεντρώσεις σε δεκάδες πόλεων της Ώρας Αποφάσεων προσέλκυσαν χιλιάδες προοδευτικών πολιτών. Η απήχησή της, όμως, ήταν πολλαπλάσια. Το Ποτάμι είχε συμφωνήσει για την συμπόρευση, πολλές προσωπικότητες του προοδευτικού χώρου, ακόμη και μέλη και στελέχη της ΔΗ.ΣΥ. έβλεπαν με μεγάλη συμπάθεια την κίνηση και όλα έδειχναν ότι είναι προ των θυρών η δημιουργία ενός νέου, ενιαίου προοδευτικού και μεταρρυθμιστικού κόμματος (και όχι ομοσπονδίας κομματικών μηχανισμών), το οποίο θα εγγυάται τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στα θεσμικά και στο δημόσιο τομέα καθώς και τη διακυβέρνηση της χώρας μετά τις επόμενες εκλογές.
Όταν η (μονομελής) ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είδε με έκπληξη την απήχηση της Ώρας Αποφάσεων, αποφάσισε να αντιδράσει. Πολλοί είδαμε την κίνηση ως ένα άλμα στο μέλλον για την ενοποίηση των διάσπαρτων δυνάμεων του μεσαίου χώρου. Η συνέχεια, όμως, απέδειξε ότι η κίνηση έγινε για λόγους αυτοσυντήρησης. Η απαρίθμηση των βημάτων, που έγιναν, ώστε να υποβαθμιστεί το εγχείρημα και να απογοητευθεί μεγάλο τμήμα των πολιτών δεν είναι της παρούσης. Όμως, οι τελευταίες εξελίξεις αποτελούν την εγγύηση για ένα μικρού βεληνεκούς εγχείρημα.
Η ιδεολογική κατεύθυνση χαράχθηκε από την αρχή της προσπάθειας και έγινε σαφής αμέσως μετά την εκλογής της Φ. Γεννηματά στη θέση της προέδρου του αγνώστων λοιπών στοιχείων φορέα. Το στίγμα έδωσαν οι φράσεις της νέας αρχηγού «πολιτικός μας αντίπαλος είναι η ΝΔ» και του τέως πρωθυπουργού «προϋπόθεση συμμετοχής μου στο εγχείρημα ήταν ο αποκλεισμός κυβερνητικής συνεργασίας με την ΝΔ». Τα πρώτα δείγματα της πολιτικής, που θα ακολουθηθούν, δόθηκαν προ μηνών με την ΔΗΣΥ να ενδίδει στις συντεχνίες των κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών, απορρίπτοντας νομοθετική ρύθμιση για την κήρυξη απεργίας με το 50%+1, αλλά και προχθές, μη ψηφίζοντας πρόταση της ΝΔ για εξεταστική επιτροπή τριών υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο Metarithmisi.gr
