Tου Δημήτρη Χριστοδουλάκη
Στην τελευταία σκηνή της γνωστής ταινίας «Ηλίθιος και Πανηλίθιος», ο ηλίθιος λέει στον πανηλίθιο: «Κάθε φορά που λέω πως το έχεις τερματίσει με την ηλιθιότητά σου, κάνεις κάτι και με αφήνεις άναυδο». Αυτή η ατάκα περιγράφει με τον γλαφυρότερο τρόπο την άποψή μου για την ικανότητα των στελεχών αυτής της κυβέρνησης. Οι άνθρωποι αυτοί είναι νοικοκύρηδες παινεμένοι και δακτυλομετρούμενοι, όπως θα έλεγε και η Μαρίκα Νέζερ αν ξαναγυρίζονταν η αγαπημένη ελληνική ταινία «Ο μπακαλόγατος», με πρωταγωνιστή τον πρωθυπουργό μας αυτή τη φορά…
Ένα από τα τελευταία αξιομνημόνευτα και δακτυλομετρούμενα λοιπόν επιτεύγματα της κυβέρνησής μας είναι το περιβόητο Κοινωνικό Μέρισμα. Το 2016, το μέρισμα αυτό δόθηκε υπό την μορφή της δέκατης τρίτης σύνταξης, όπου παρουσιάστηκε το φαινόμενο να δικαιούνται το μέρισμα εν ενεργεία βουλευτές και να μην το δικαιούνται συνταξιούχοι με συντάξεις πείνας.
Για να αποφύγει το ρεζιλίκι η κυβέρνηση, έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας στους βουλευτές που έλαβαν το μέρισμα κατηγορώντας τους έμμεσα για αναλγησία. Και ο σοφός λαός μας, αντί να ψάξει για να βρει ποιος έδωσε το δικαίωμα στους πλούσιους βουλευτές να πάρουν το επίδομα, τα έβαλε με τους βουλευτές. Πρέπει να αναγνωρίσω πάντως, πως μέσα στην βλακεία τους, εφευρίσκουν πάντα ευφυείς τρόπους για να ξεφεύγουν από την οργή του λαού, ρίχνοντας το φταίξιμο οπουδήποτε αλλού εκτός από τα κεφάλια τους.
Πάνω λοιπόν που είχα αρχίσει να σκέφτομαι πως αυτός ο αλγόριθμος υπολογισμού των δικαιούχων του μερίσματος του 2016, ήταν ο ιδανικός υποψήφιος για το ρεκόρ του βιβλίου Γκίνες στο κεφάλαιο ανικανότητα, ήρθε η ανακοίνωση του Κοινωνικού Μερίσματος του 2017, για να τα ανατρέψει όλα.
Και βγήκε ο πρωθυπουργός μας στις τηλεοράσεις για να ανακοινώσει με ύφος περιστόχαστο, το νέο Κοινωνικό Μέρισμα το οποίο αυτή τη φορά δεν θα πάει μόνο σε συνταξιούχους. Όλοι μαζί θα φάμε δηλαδή. Όλοι οι αναξιοπαθούντες έχουμε στον ήλιο μοίρα αυτή τη φορά χάρη στον περισπούδαστο πρωθυπουργό μας. Γιατί όπως και να το κάνουμε, η δήλωση του πρωθυπουργού μας ήταν ξεκάθαρη: «720 εκατομμύρια Ευρώ θα διανεμηθούν με τη μορφή έκτακτης ενίσχυσης, η οποία θα είναι αφορολόγητη και ακατάσχετη προς 3,4 εκατομμύρια συμπολίτες μας». Τρεισήμισι εκατομμύρια δικαιούχοι, σκέφτηκα. Δεν μπορεί. Όλο και κάπου θα μπορούσα να χωρέσω κι εγώ.
Μια και δυο λοιπόν, βάζω κι εγώ τα καλά μου για να ταιριάξω στην περίσταση και πάω στον λογιστή μου για να συμπληρώσουμε μαζί την αίτηση. Όταν με είδε ο λογιστής, έβαλε τα γέλια. Όταν μου εξήγησε λίγο αργότερα τον τρόπο υπολογισμού των κριτηρίων, «έτσι ώστε η διανομή να γίνει στοχευμένα και να ωφεληθούν σημαντικά όσοι και όσες το έχουν πραγματικά ανάγκη», όπως είχε πει και ο πολυχρονεμένος, έβαλα εγώ τα γέλια. Νευρικά γέλια αυτή τη φορά…
Οι άνθρωποι είναι ανεκδιήγητοι. Θα μπορούσε να πει κανείς πως δουλεύουν για το καλό της επιστήμης. Προσπαθούν να αποδείξουν τον κανόνα περί ανυπαρξίας ορίου στη βλακεία που είχε ορίσει ο Αϊνστάιν. Δεν εξηγείται αλλιώς η ανικανότητα τους. Το να αποκλειστεί ένα ποσοστό δικαιούχων της τάξης του 10% λόγω κριτηρίων, θα μπορούσε να αποτελέσει μία πρώτης τάξης αιτία για να αναζητηθούν ευθύνες σε εκείνους που έθεσαν τα κριτήρια. Γιατί ένας αποκλεισμός του 10% των δικαιούχων δεν μπορεί να αποδοθεί σε ξαφνικό πλουτισμό αλλά σε αστοχία του αλγορίθμου υπολογισμού των δικαιούχων.
Εδώ όμως κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ. Έχει έρθει η αριστερά στα πράγματα και ως γνωστόν, η αριστερά είναι για τα μεγάλα και όχι για τα μικρά και ασήμαντα. Φρόντισαν λοιπόν να θεσπίσουν τέτοια κριτήρια που να αποκλείουν περισσότερο από το 62% των δυνητικών δικαιούχων. Καλά διαβάσατε. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της κυβέρνησης, ο μποναμάς θα χορηγηθεί τελικά μόνο σε 1.280.000 νοικοκυριά. Και να σκεφτείτε ότι αυτό είναι το αισιόδοξο σενάριο και τα μέχρι στιγμής στοιχεία, δεν δείχνουν να το επαληθεύουν.
Εδώ που τα λέμε, με αυτούς που έχουμε μπλέξει, πάλι καλά να λέμε που μπόρεσαν και απέδειξαν την απόλυτη εξαθλίωση τους στους ιεροεξεταστές της κυβέρνησης, ένα 38% των δικαιούχων. Πάλι καλά που τους ξέφυγαν κι αυτοί και τελικά θα το πάρουν και κάποιοι λίγοι αυτό το μέρισμα.
Για να είμαι ωστόσο δίκαιος, οφείλω να ομολογήσω πως με μία προσεκτικότερη ανάγνωση της δήλωσης του πρωθυπουργού μας, ανακάλυψα πως ο ίδιος είχε φροντίσει να μας προετοιμάσει για το κάζο. Άλλο που εμείς οι αφελείς δεν το είδαμε να έρχεται. Συνθέτοντας λοιπόν μέρη των δύο φράσεων που είχε πει ο πρωθυπουργός κι αφέντης μας, και παρέθεσα παραπάνω, βλέπουμε πως μας είχε προειδοποιήσει πως «720 εκατομμύρια θα διανεμηθούν με τη μορφή έκτακτης ενίσχυσης… στοχευμένα και να ωφεληθούν σημαντικά όσοι και όσες το έχουν πραγματικά ανάγκη». Το 62% των 3,4 εκατομμυρίων που ανέφερε ως δικαιούχους ο πολυχρονεμένος, δηλαδή περίπου 2,1 εκατομμύρια φτωχών Ελλήνων, δεν το έχουν πραγματικά ανάγκη. Νομίζουν πως το έχουν ανάγκη αλλά στη πραγματικότητα, δεν το έχουν.
Ας μην είμαστε όμως και άδικοι. Ας μην κάνουμε στείρα αντιπολίτευση, που λένε και οι πολιτικοί. Θα επιχειρήσω λοιπόν να κάνω καρπερή αντιπολίτευση. Θα δω το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο.
Από τον αποκλεισμό του 62% των δικαιούχων από το Κοινωνικό Μέρισμα, εγώ με μία καλοπροαίρετη ματιά, βλέπω το αποτέλεσμα της επιτυχημένης οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης που κατάφερε να περιορίσει τη φτώχεια στο 38% του προγενέστερου ποσοστού.
Υπάρχει και άλλη ανάγνωση. Αυτοί οι 2,1 εκατομμύρια Έλληνες που κόπηκαν λόγω κριτηρίων «πολυτελούς διαβίωσης», από το φετινό Κοινωνικό Μέρισμα, δεν πρέπει να απογοητευτούν. Είμαι βέβαιος πως χάρη στις φιλότιμες προσπάθειες της εμπνευσμένης μας κυβέρνησης και του μεγάλου μας ηγέτη, Αλέξη Τσίπρα, μέσα στο 2018, και οι υπόλοιποι θα καταφέρουμε να καλύψουμε τα κριτήρια απόλυτης φτώχειας και κακομοιριάς ώστε όλοι πια να μπορούμε να δικαιούμαστε το τιμητικό Κοινωνικό Μέρισμα, την επόμενη χρονιά.
Βάστα λοιπόν γερά Έλληνα και οσονούπω θα καταστραφείς κι εσύ. Όλοι θα καταστραφούμε με αυτούς που επιλέξαμε και μπλέξαμε. Και μην θεωρήσετε πως η καταστροφή αυτή θα επέλθει τυχαία. Όπως είχε πει και ο Φρανκ Χέρμπερτ, όποιος μπορεί να καταστρέψει κάτι, το έχει υπό τον έλεγχό του.…
* Ο κ. Δημήτρης Χριστοδουλάκης είναι Μαθηματικός, MSc Information Systems.
