Του Σάκη Μουμτζή
Η συμμετοχή του Ιβάν Σαββίδη στο επενδυτικό σχήμα που πλειοδότησε στον διαγωνισμό για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, τον καθιστά κυρίαρχο του παιχνιδιού στην πόλη και στην Β. Ελλάδα. Με έναν όμιλο εταιρειών που ελέγχει (ΣΕΚΑΠ, Σουρωτή), με την εκμετάλλευση του ξενοδοχείου «Μακεδονία Παλλάς», με την αγορά αστικών ακινήτων και τουριστικών εκτάσεων και κυρίως με την ναυαρχίδα των εταιρειών του, την ΠΑΕ ΠΑΟΚ, δεν αφήνει περιθώριο σε κανέναν να αμφισβητήσει την πρωτοκαθεδρία του στην πόλη.
Το ερώτημα είναι αν θα αρκεστεί στον γεωγραφικό χώρο της Β.Ελλάδος, ή θα επεκτείνει τις δραστηριότητες του σε πανελλαδικό επίπεδο. Γιατί οι φημολογούμενες εξαγορές που διαπραγματεύεται ο Ιβάν Σαββίδης, αν ευοδωθούν, θα τον καταστήσουν σημαντικό παίκτη εθνικού βεληνεκούς.
Είναι λογικό, η οικονομική δύναμη του, να αυξήσει και την πολιτική επιρροή του, που μέχρι στιγμής, κινείται σε χαμηλά επίπεδα. Η παρουσία του σε αυτόν τον τομέα, είναι ιδιαίτερα διακριτική. Πιθανόν να συμβαδίζει και με το γενικότερο προφίλ του μεγαλοεπιχειρηματία.
Όμως, αν θελήσει να ξεφύγει από τα στενά όρια της Β.Ελλάδος, τότε, εκ των πραγμάτων, η είσοδος του στον χώρο των ΜΜΕ θα τον καταστήσει υπολογίσιμο πολιτικό παράγοντα. Τα ΜΜΕ σήμερα είναι ζημιογόνα, με μεγάλες υποχρεώσεις και η εξυγίανση τους απαιτεί πρόσθετα κεφάλαια. Συνεπώς, όποιος επιχειρηματίας δαπανήσει έναν πακτωλό χρημάτων, στις ημέρες μας, το κάνει για λόγους που δεν αφορούν την επένδυση καθ΄εαυτήν. Αποβλέπει δηλαδή στην δυνατότητα του να επηρεάζει τις εξελίξεις, ώστε να προστατέψει αρχικά και να ενισχύσει, στην συνέχεια, την θέση του στο οικονομικό στερέωμα.
Αυτό το παιχνίδι εξουσίας είναι γνωστό παγκοσμίως, και στην πατρίδα μας το έχουν παίξει αρκετοί επιχειρηματίες, άλλοι επιτυχημένα και άλλοι αποτυχημένα. Καταστράφηκαν.
Το καινούργιο με τον Ιβάν Σαββίδη, αν καταλήξουν θετικά οι συζητήσεις που κάνει, είναι πως ένας περιφερειακός παίκτης, εισέρχεται δυναμικά στην κεντρική οικονομική και πολιτική σκηνή. Διαθέτοντας, το επενδυτικό σχήμα του οποίου ηγείται, ζεστό χρήμα, αποτελεί προνομιακό συνομιλητή όλων αυτών που οι επιχειρήσεις τους βυθίζονται καταχρεωμένες, και όχι μόνον.
Είναι συγχρόνως και βασικός συνομιλητής του πολιτικού συστήματος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το κύρος και την δύναμη του.
Βέβαια, η μετάβαση από το περιφερειακό επίπεδο στο εθνικό, έχει και τα ρίσκα του, που μεγεθύνονται, λόγω της σχέσης της πολιτικής τάξης με την κατεστημένη επιχειρηματική τάξη, μια σχέση νοσηρή καθώς νοθεύει ή και ακυρώνει ακόμα τον ανταγωνισμό.
Όλα αυτά όμως τελούν υπό την αίρεση πως επιδιώκει να επεκτείνει τις δραστηριότητες του έξω από τον ζωτικό χώρο της Β.Ελλάδος.
Φαίνεται πως τα ρωσικά κεφάλαια που διαχειρίζεται είναι σημαντικά, κάτι που φανερώνει την βούληση του Ιβάν Σαββίδη, να παίξει σε μεγάλα γήπεδα.
