Όλοι νιώσαμε συγκίνηση και γεμίσαμε με υπερηφάνεια, παρακολουθώντας τις χθεσινές και προχθεσινές λαμπρές εκδηλώσεις τιμής για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821. Από την Εθνική Πινακοθήκη μέχρι τη στρατιωτική παρέλαση και από τις συμβολικές πολιτικές παρουσίες από την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Ρωσία μέχρι το μήνυμα για την εθνική επέτειο του Προέδρου των ΗΠΑ.
Η δήλωση της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής παρέλασης, ήταν βαθιά ανθρώπινη και ενθαρρυντική. Ανέφερε, ότι η μεγαλύτερη δύναμη του Έθνους μας, βρίσκεται στην ενότητα και στην αλληλεγγύη και ότι ανακαλούμε με συγκίνηση τον ηρωικό αγώνα των προγόνων μας, για την Ελευθερία και την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού. Συνέχισε λέγοντας, ότι παρά τις δυσκολίες που μας επέβαλλε η πανδημία, η λαμπρή παρέλαση, η ακτινοβολία της Επετείου σε όλο τον κόσμο, είναι ένα ισχυρό μήνυμα της ιστορικής μας συνέχειας και παράδοσης.
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας υπενθύμισε, ότι πρέπει να αισθανόμαστε εθνικά υπερήφανοι για όλα όσα έχουν πετύχει αυτά τα 200 χρόνια. Πετύχαμε η Πατρίδα μας να είναι ένα σύγχρονο Κράτος Δικαίου, που βρίσκεται στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτελεί παράγοντα σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή. Μας ζήτησε να αναλογιστούμε την ευθύνη μας στην Ιστορία, λέγοντας ότι ο δικός μας αγώνας σε αυτήν τη συγκυρία είναι η προστασία της δημόσιας Υγείας και της κοινωνικής συνοχής.
Παρ’ όλα αυτά, μέσα σε αυτό το κλίμα ψυχικής ανάτασης και ομοψυχίας, ακούστηκαν και πάλι οι γνωστές παράταιρες παραφωνίες από τον χώρο της εγχώριας αριστεράς, που αδυνατεί να αποτινάξει, τις ιδεοληψίες και τις εμμονές που την κρατούν στο περιθώριο των πολιτικών ρευμάτων και αναζητήσεων και την καθιστούν δέσμια μοντέλων που έχουν ξεπεραστεί σε ολόκληρο τον κόσμο, εκτός από τη Βόρεια Κορέα και την Κούβα.
Ο Σύριζα δια στόματος Αλέξη Τσίπρα, στάθηκε και πάλι στην σκουριασμένη προσπάθεια διέγερσης της αντίδρασης των πολιτών. Έτσι μετά τη χιλιοειπωμένη έκφραση «η χούντα δεν τελειώσει το ‘73», που αποτελεί το κυρίαρχο σύνθημα όλων υποκινούμενων από το κόμμα του διαδηλώσεων και συγκεντρώσεων, ακούσαμε ότι η πολιτική παρακαταθήκη του 1821 δεν έχει επιτευχθεί και ότι πρέπει να ολοκληρωθεί.
Ακούσαμε ότι «ο λαός βγαίνει και πάλι στο προσκήνιο παίρνοντας την ιστορία στα χέρια του» και ότι «υπάρχουν προτάγματα που δεν έχουν ολοκληρωθεί». Πόσο θλιβερά ακούγονται αυτά. Την ίδια στιγμή που η Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας καλούσε να αναλογιστούμε την ευθύνη μας στην Ιστορία, λέγοντας ότι ο δικός μας αγώνας σε αυτήν τη συγκυρία είναι η προστασία της δημόσιας Υγείας και της κοινωνικής συνοχής, ο Αλέξης Τσίπρας έκλεισε για μια ακόμα φορά το μάτι, στον κάθε πικραμένο που νομίζει ότι παίρνει την ιστορία στα χέρια του, διοργανώνοντας πορείες, κάνοντας καταλήψεις, προκαλώντας επεισόδια και δημιουργώντας προβλήματα στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης.
Γεννημένος και γαλουχημένος μέσα στη μήτρα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, δεν θα μπορούσε να σκεφτεί διαφορετικά. Διότι και το ΚΚΕ, μέσα από τον παγωμένο μαυσωλείο του, που βρίσκεται κάπου χαμένο στις αχανείς εκτάσεις της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, τι βρήκε να πει για την εθνική επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821; Ότι η Επανάσταση του 1821 υπήρξε αποτέλεσμα της ανάπτυξης των νέων καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής στα εδάφη της φεουδαρχικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Ότι ο στόχος της επαναστατημένης αστικής τάξης, δηλαδή η συγκρότηση ενός σύγχρονου αστικού έθνους-κράτους, σήμαινε ταυτόχρονα και ρήξη με τους όρους της οθωμανικής κυριαρχίας. Και ότι η Φιλική Εταιρεία ήταν αυτή που προσανατολίστηκε από τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της αστικής τάξης και ξεπέρασε τις συγκρούσεις συμφερόντων, τις αναστολές και τις επιφυλάξεις των διαφορετικών μερίδων της.
Δεν γνωρίζω δίπλα σε πιο λήμμα της Wikipedia, θα βάλει ο ιστορικός του μέλλοντος, τις παραπάνω δηλώσεις του Σύριζα και του ΚΚΕ. Στο λήμμα «πολιτική αφασία» ή στο λήμμα «πολιτική αλητεία»;
Την απάντηση σε αυτήν την υπονομευτική πρακτική της αριστεράς, τη δίνει η πλειοψηφία των πολιτών. Οι πολίτες που δίνουν τη δική τους μάχη και τον δικό τους αγώνα. Που τους αγκάλιασε η αίσθηση γιορτής και τους αγαλλίασε η ψυχική ανάταση. Που συνεχίζουν να παλεύουν, για να γιορτάσουν του χρόνου την 25η Μαρτίου, ελεύθεροι, ασφαλείς και ευτυχισμένοι που κέρδισαν μια ακόμα μάχη. Με την ευχή να γιορτάσουν όλοι μαζί του χρόνου, με άδειες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, σε μια καλύτερη Ελλάδα.
Τόσο το 1821, όσο και το 1940, οι απλοί άνθρωποι είχαν γίνει ήρωες. Ας προσπαθήσουμε κι εμείς, να γίνουμε οι ήρωες της υγειονομικής και της οικονομικής κρίσης και να φέρουμε την Ελλάδα, εκεί που αξίζει για εμάς και τα παιδιά μας.
