Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί ο πλούσιος Βορράς αντιστέκεται στις προτάσεις του φτωχού Νότου. Και ακόμη πιο εύκολο να προβλέψει ότι ο έχων τους δύο χιτώνες θα κρατήσει και τους δύο για τον εαυτό του. Ωστόσο, αυτό δεν κάνει τους Γερμανούς κακούς ανθρώπους. Έτσι όμως είναι αυτή η ζωή: Αν δεν έχεις νύχια να ξυστείς δεν θα σε σώσει το ευρωομόλογο!
Το ευρωομόλογο είναι προς την σωστή κατεύθυνση, όπως και οι προσευχές για την παγκόσμια ειρήνη. Αν ο Πάπας της Ρώμης μαζί με τον Δαλάι Λάμα και τον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης πείσουν τους ηγέτες να καταστρέψουν τα πυρηνικά τους όπλα, αυτό θα είναι καλό για την ανθρωπότητα. Κάπως έτσι είναι και το ευρωομόλογο. Καλό για το μέλλον της Ευρώπης, αλλά όχι τόσο πιθανό για το ορατό μέλλον.
Η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει έναν καινούργιο κόσμο. Μία Ευρώπη με μέλη που θα είναι πλούσια σε εγωισμό, μία Ευρώπη που η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, όπως την έχουμε εμείς οι Νότιοι στο μυαλό μας, δεν θα είναι δεδομένη. Κάτι που θα δώσει ευκαιρίες στον ρώσικο παράγοντα για διείσδυση στα Βαλκάνια, αυξάνοντας έτσι τον γεωπολιτικό κίνδυνο. Την ίδια ώρα θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε την ολοένα και αυξανόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας, η οποία επιθετικότητα και θα έχει κάποια στιγμή ένα δια ταύτα. Με άλλα λόγια εισερχόμαστε σε μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο. Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι με τους εαυτούς μας θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι έχουμε μπροστά μας είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της ιστορίας μας.
Η Μικρασιατική καταστροφή έχει ακόμη ένα βαθύ αποτύπωμα στην χώρα. Αν δεν είχε συμβεί η Ελλάδα θα ήταν σήμερα μία άλλη χώρα. Άλλο μέγεθος, άλλη ισχύς. Μετρήστε απλά την αναλογία μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων εκείνης της περιόδου και μετρήστε και την σημερινή. Σκεφτείτε ποια θα ήταν η θέση της Ελλάδας αν δεν είχε συμβεί η Μικρασιατική καταστροφή και αναλογιστείτε τι είναι αυτό που μας συμβαίνει σήμερα. Αυτό που καλούμαστε αντιμετωπίζουμε στην πραγματικότητα είναι δύο ακραία μεταξύ τους σενάρια: Είτε η χώρα θα αντιμετωπίσει μία ανάλογη σε μέγεθος ήττα που θα την συρρικνώσει ακόμη περισσότερο, είτε θα συμβεί κάτι και θα πιάσει το νήμα από εκεί που το άφησε. Από την προηγούμενη της καταστροφής της Σμύρνης!
Εκατό χρόνια για να κλείσουμε τους λογαριασμούς του εθνικού διχασμού, των πληγών που άνοιξε αυτή η ανείπωτη τραγωδία του ξεριζωμού. Είναι μεγάλο το χρονικό διάστημα, πρέπει κάποια στιγμή να μπει ένα οριστικό τέλος. Με άλλα λόγια χρειάζεται να υπάρξει μια μορφή αφύπνισης και να ξεκολλήσουμε από το σημείο που βρισκόμαστε εκατό ολόκληρα χρόνια!
Η πορεία αυτή θέλει έναν πολιτικό ηγέτη. Κατά τα φαινόμενα αυτός είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αλλά για να ανταποκριθεί στις προσδοκίες, για να πετύχει, θα πρέπει να κάνει θαυμαστά πράγματα. Να πάρει αποφάσεις που θα μείνουν στην Ιστορία. Η χώρα δεν έχει αυτή την στιγμή ανάγκη μόνο από έναν καλό πρωθυπουργό. Έχει ανάγκη από έναν άνθρωπο που θα σηκώσει στις πλάτες του μια ολόκληρη χώρα. Έτσι γινότανε πάντα, έτσι μπορεί να συμβεί και τώρα.
Θα τα καταφέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Θα φανεί από τις αποφάσεις που θα πάρει για την Οικονομία. Από εκεί ξεκινούν κι εκεί τελειώνουν όλα. Η Οικονομία είναι το κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες στον Πύργο των Πιθανοτήτων. Αν ο Κυριάκος σε αυτή την φάση συμβιβαστεί με τους ολιγάρχες και αναλώσει όλους τους διαθέσιμους πόρους για να καλύψει τις… απώλειές τους από την κρίση, τότε δεν υπάρχουν οι πιθανότητες για τις οποίες μιλάγαμε. Οι πιθανότητες αυτές θα δημιουργηθούν μόνο αν ο κ. Μητσοτάκης κινηθεί έξω από το κουτί και βρει λύσεις εκεί που οι άλλοι βρίσκουν αδιέξοδα. Η χώρα θα βρει τον δρόμο της αν κάποιος καταφέρει να την οδηγήσει στην γη της Επαγγελίας. Αυτό δηλαδή που σήμερα θεωρούν όλοι ακατόρθωτο.
Θανάσης Μαυρίδης
