Του Νικήτα Παπαντωνίου*
Αυτές τις ημέρες συζητείται στην Βουλή ο προϋπολογισμός του 2018 και είναι ακόμη μία φορά προφανές ότι θα έχουμε μία δύσκολη χρονιά τόσο σε φορολογικό επίπεδο, όσο και στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων. Για το θέμα του φορολογικού, όσο και αυτού των δημοσίων δαπανών ο «τελευταίος» μνημονιακός προϋπολογισμός, στόχο έχει να φτάσει το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3.82% του ΑΕΠ. Να υπενθυμίσω ότι φέτος το πλεόνασμα θα φτάσει στα επίπεδα του 2.5% μη συμπεριλαμβανομένου όλου του «κοινωνικού» μερίσματος, ενώ πέρσι η κυβέρνηση που θα καταργούσε τα μνημόνια, κατάφερε να φέρει εις πέρας πρωτογενές πλεόνασμα 3.9% του ΑΕΠ με στόχο το 0.5%.
Όπως και να το δεις, η τωρινή κυβέρνηση έχει τεράστια επιτυχία τόσο στην επιβολή φόρων όσο και στην συλλογή τους, είναι αυτό που κοινός λέγεται «το έχει». Εδώ αξίζει να τονισθεί ότι κάθε ημέρα δεν είναι Κυριακή και επομένως η επίτευξη του «θηριώδους» πρωτογενούς πλεονάσματος θα «ματώσει» τις τσέπες νοικοκυριών και επιχειρήσεων τόσο σε άμεσους όσο και σε έμμεσους φόρους. Το γεγονός αυτό βάζει στο στόχαστρο όλες τις κοινωνικές ομάδες, και ας λένε ότι θέλουν οι κυβερνητικοί κύκλοι.
Στους αναπτυξιακούς στόχους ο προϋπολογισμός προβλέπει ανάπτυξη 2.5%. Εδώ να τονισθεί ότι φέτος ο στόχος της ανάπτυξης ήταν 2.7% του ΑΕΠ και τελικά θα είμαστε όλοι ευχαριστημένοι αν τελικά επιτευχθεί ανάπτυξη στην περιοχή του 1.5% του ΑΕΠ. Η ανάπτυξη που έχει προβλεφθεί θα είναι βασισμένη μεταξύ άλλων στις παρακάτω βασικές παραδοχές:
1. Αύξηση κατανάλωσης. Συγκεκριμένα η ιδιωτική κατανάλωση θα αυξηθεί κατά 1.2% ενώ η δημόσια κατά 0.2%. Να υπενθυμίσω εδώ, ότι το 3ο τρίμηνο του 2017 η συνολική κατανάλωση μειώθηκε κατά 1%. Με το πλεόνασμα κοντά στο 4% του ΑΕΠ και με το φορολογικό τοπίο όπως είναι σήμερα, δυσκολεύει αφάνταστα το να επιτευχθεί η ζητούμενη αύξηση της κατανάλωσης.
2. Οι ιδιωτικές επενδύσεις προβλέπεται να αυξηθούν κατά 11.4% το έτος 2018. Με τις Σκουριές , Ελληνικό και την Κασσιόπη ως παράδειγμα πολύ φοβάμαι ο στόχος θα παραμείνει ως συνήθως στόχος.
3. Δημιουργία παγίου κεφαλαίου κατά 1.4% του ΑΕΠ. Εδώ θα έχουμε έκπληξη μεγατόνων εφόσον επιτευχθεί. Να υπενθυμίσω ότι για το 3ο τρίμηνο του 2017 η δημιουργία παγίου κεφαλαίου μειώθηκε κατά -8.5%.
4. Ο εναρμονισμένος πληθωρισμός θα αυξηθεί κατά 0.8%. Μετά από κοντά 10 χρόνια κρίση με έντονη δημοσιονομική προσαρμογή της τάξης του 27% του ΑΕΠ, η αύξηση του πληθωρισμού σε αυτά τα επίπεδα επιεικά χαρακτηρίζεται «θετικός».
Το αποτέλεσμα όλων αυτών θα είναι η αύξηση του χρέους που κατά απόλυτο αριθμό θα φτάσει κοντά στα 4 δις ευρώ και ως αποτέλεσμα ο λόγος Χρέος/ΑΕΠ θα φτάσει το 179.8% από 178.2% εφέτος. Η ανεργία θα μειωθεί κοντά στο 18.5% με το γνωστό «αριστερό» τρόπο της ημιαπασχόλησης και του μισθού στα 300-400 ευρώ. Το πλεόνασμα θα φτάσει στα 7 δις ευρώ (2,6 ετήσιους ΕΝΦΙΑ) ενώ οι φόροι θα αυξηθούν κατά 951 εκατομμύρια ευρώ. Τα συνολικά έσοδα του τακτικού προυπολογισμού θα φτάσουν τα 50,509 δις ευρώ ήτοι 28% του ΑΕΠ.
Το συμπέρασμα είναι ότι ο φετινός προϋπολογισμός του 2018 θα είναι ένας δύσκολος τόσο φορολογικά και όσο και κοινωνικά. Οι αναπτυξιακοί στόχοι θα είναι δύσκολο να επιτευχθούν τόσο λόγο της φορολογικής επιβάρυνσης όσο και τη ακαμψίας της κυβέρνησης σε θέματα των ιδιωτικών επενδύσεων. Με αυτά και με αυτά ο πρωθυπουργός και οι κυριότεροι υπουργοί της κυβέρνησης θεωρούν ότι όλα βαίνουν καλώς και το κυριότερο δίκαιος. Τελικά η κοινωνική δικαιοσύνη είναι δύσκολο να ερμηνευτεί όταν είσαι μαρξιστής υπουργός οικονομικών του Σύριζα, χτυπάς το καμπανάκι της Wall Street και επενδύεις σε αμοιβαία κεφάλαια της Blackrock και της Morgan Stanley και ταυτόχρονα δηλώνεις ότι προστατεύεις τους αδύναμους με ΦΠΑ 24% και μείωση του αφορολογήτου. Μάλλον σε κάποιους δεν λες την αλήθεια για τα πολιτικά σου πιστεύω.
* Ο κ. Νικήτας Παπαντωνίου-Καρτάλης είναι πρώην CFO της Nobacco, στέλεχος σε εταιρεία ενέργειας και αναλυτής της Eurobank και νυν σύμβουλος στο ΕΒΕΑ, πολιτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, που έχει περάσει από τη διαδικασία του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών μετέχοντας στις επιτροπές Οικονομίας, Ανάπτυξης και Ενέργειας.
Photo by Intime
