Τους τσαρλατάνους η χώρα τους έχει πληρώσει πολύ ακριβά τα τελευταία χρόνια.
Κι αν η οικονομία δεν είναι επιστήμη ώστε οι αποφάνσεις της για τα ζητήματα της οικονομικής πολιτικής να έχουν ένα καθολικό, τελεσίδικο χαρακτήρα, αφήνοντας έτσι το περιθώριο στους ασύδοτους να ισχυρίζονται, για παράδειγμα, ότι το κρατικό χρέος μπορεί να διαγραφεί ή ότι οι δανειακές συμβάσεις που υπέγραψε η χώρα με το ΔΝΤ μπορούσαν να ακυρωθούν μονομερώς «αν οι κυβερνήσεις που τις συνήψαν δεν ήταν προδοτικές», κι όλα αυτά τα ψέματα να τα έχουν εκστομίσει χωρίς να υποστούν συνέπειες, με την ιατρική και τα θέματα της δημόσια υγείας, τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Ακριβώς επειδή η υγεία είναι συνώνυμη της ανθρώπινης ζωής, όσοι γιατροί διασπείρουν την αμφιβολία για τα εμβόλια πρέπει να έχουν συνέπειες. Τόσο απλά.
Όσα καταγράφει στο podcast του ο Άρης Δημοκίδης στη LIFO για τον καθηγητή Κλινικής Φαρμακολογίας του ΑΠΘ Δημήτρη Κούβελα, τον άνθρωπο που ενώ δεν δηλώνει ανοιχτά αντιεμβολιαστής έχει γίνει ο «γκουρού» των αντιεμβολιαστών, συνοψίζουν, με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο, το πρόβλημα που μπορεί να δημιουργήσουν συνειδητά άνθρωποι τα λεγόμενα των οποίων, λόγω της θέσης τους (εν προκειμένω πανεπιστημιακοί), έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα.
Ο κ. Κούβελας έπεσε έξω σε όλες, ανεξαιρέτως, τις εκτιμήσεις του αναφορικά με την πανδημία: και για τη σοβαρότητα του ιού και για το αν θα αναπτύσσαμε εμβόλιο. Και μόλις το εμβόλιο ήταν γεγονός και ξεκίνησαν οι μαζικοί εμβολιασμοί, εκείνος, απτόητος, επέμεινε στις θεωρίες του ότι ο Covid-19 μόνο με φάρμακα θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί, συγκεκριμένα, με τα μονοκλωνικά αντισώματα, τα οποία η χώρα μας έπρεπε να προμηθευτεί.
Δηλαδή, ο κ. Κούβελας σε μια κρισιμότατη συγκυρία για τη δημόσια υγεία στη χώρα μας επέλεξε να λειτουργήσει ως «κλαδικός», ως «άνθρωπος του φαρμάκου» παρά ως επιστήμονας. Η παρουσία του στο συλλαλητήριο των αντιεμβολιαστών πρέπει να διέλυσαν και τις τελευταίες αμφιβολίες αναφορικά με τον ρόλο του.
Η απάντηση στο ερώτημα αν ο κ. Κούβελας και ο κάθε όμοιός του μπορεί να μποϋκοτάρει τις εκστρατείας δημόσιας υγείας που τρέχουν και στη χώρα μας, μετά από την έγκριση του συνόλου του επιστημονικού κόσμου στον πλανήτη, χωρίς να έχει καμία συνέπεια για την πράξη του αυτή, πρέπει να είναι κάθετη: Όχι. Ο κ. Κούβελας πρέπει να έχει συνέπειες.
Η ιδιότητα του πανεπιστημιακού αποκτάται μέσα από διαδικασίες που εξετάζουν την επιστημονική επάρκεια του κάθε υποψηφίου για τη θέση, σύμφωνα με διεθνή κριτήρια. Για τις θετικές επιστήμες και ειδικά για την ιατρική κρίνεται μόνον αυτό: η επιστημονική επάρκεια και η ερευνητική δραστηριότητα.
Όταν ένας πανεπιστημιακός επιτρέπει το όνομά του να συνδεθεί με αντιεπιστημονικές απόψεις θα πρέπει να απεκδύεται της ιδιότητας του πανεπιστημιακού.
Η παρουσία ενός «γκουρού των αντιεμβολιαστών» στο ερευνητικό και διδακτικό προσωπικό ενός πανεπιστημιακού ιδρύματος καταρρακώνει το κύρος ολόκληρου του ιδρύματος. Δεν είναι κάτι που αφορά αποκλειστικά τον ίδιο ή το Τμήμα της Ιατρικής, είναι η φήμη ολόκληρου του ΑΠΘ που τίθεται υπό αμφισβήτηση.
Μπορεί η φύση της πολιτικής της οικονομίας να επιτρέπει σήμερα σε καθηγητές Οικονομικών που οδήγησαν χώρες στην οικονομική καταστροφή, διαλύοντας το τραπεζικό τους σύστημα, να περιφέρονται ανά τον πλανήτη ως ποπ-σταρ αντί να προαυλίζονται στον Κορυδαλλό, αλλά παρεκκλίσεις από την αληθινή επιστήμη και δη την Ιατρική δεν μπορεί να γίνονται ανεκτές, τουλάχιστον από την ίδια την πανεπιστημιακή κοινότητα.
Οι πανεπιστημιακοί αρέσκονται να κραδαίνουν το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων ιδιαίτερα όταν η κοινωνία εμφανίζεται να έχει αξιώσεις από αυτούς. Αν κρατήσουν στις τάξεις τους αυτούς που με τη στάση τους θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, η ιστορία θα τους καταγράψει ως συνενόχους. Αναμένουμε πρωτοβουλίες.
