Tης Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Είναι απολύτως κατανοητό. Όταν ολόκληρη η νεότερη ελληνική Ιστορία περιοδολογείται βάσει πολέμων, εμφύλιων συγκρούσεων και στρατιωτικών καθεστώτων, η έννοια της «συναίνεσης» στο συλλογικό ασυνείδητο (έναν όρο που βρίσκουμε αντιεπιστημονικό, αλλά τον χρησιμοποιούμε εδώ ρητορικά) αποκτά μυθικές διαστάσεις. Γίνεται η μαγική συνταγή που θα μπορούσε ν' αλλάξει τον ρου της Ιστορίας εφόσον είχε επιλεγεί ως δρόμος σε κρίσιμες στιγμές, ενώ προτάσσεται ως επιτακτικό αίτημα όσον αφορά το μέλλον.
Δεν είμαστε αντίθετοι. Άλλωστε η συναίνεση είναι συνήθως προϊόν της μετριοπαθούς προσέγγισης στα πράγματα και είμαστε θερμοί θιασώτες της μετριοπάθειας.
Μόνο που μετριοπάθεια δεν σημαίνει ανοχή και άνευ όρων συμβιβασμό. Στην πολιτική η μετριοπάθεια δηλώνει την άρνηση να παράγουμε βαναυσότητα. Στην πολιτική, μετριοπάθεια σημαίνει την παθιασμένη αναζήτηση του μέτρου, όχι την υποταγή στις αξιώσεις των εκάστοτε πολιτικών αντιπάλων.
Τα θυμηθήκαμε όλα αυτά με αφορμή το Σκοπιανό αλλά και την ένταση που προκαλεί στις ελληνοτουρκικές σχέσεις το θέμα των οκτώ Τούρκων αξιωματικών και η αδυναμία της κυβέρνησης να το χειριστεί επικοινωνιακά, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να φανεί ότι σπεύδει να υποταχθεί σε παράλογες αξιώσεις της κυβέρνησης Erdogan.
Πράγματι, θεωρητικώς, θα ήταν ωραίο, στα λεγόμενα εθνικά θέματα, το πολιτικό σύστημα «να τα έβρισκε». Στην πραγματικότητα, όμως, το αίτημα αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από μια αφελής φαντασίωση και άρνηση παραδοχής του τρόπου με τον οποίο ασκείται η πολιτική στη χώρα. Η εξωτερική πολιτική, πολιτική είναι και αυτή. Παράγεται μάλιστα για να επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις στο εξωτερικό της χώρας. Ενίοτε, δε, τις ρυθμίζει καθοριστικά.
Εάν η εξωτερική πολιτική δεν πρέπει να μετατρέπεται σε πεδίο άσκησης μικροπολιτικής, γιατί υπάρχει η αξίωση η Νέα Δημοκρατία να εξυπηρετήσει τα μικροπολιτικά παιχνίδια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στο Σκοπιανό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις;
Αφού η κυβέρνηση επέλεξε τη διπλωματία μπροστά στις κάμερες, το είδαμε κατά την επίσκεψη Erdogan, γιατί κάποιοι ενοχλούνται με το αίτημα της αντιπολίτευσης να πληροφορηθεί τις θέσεις της και τις προθέσεις της κυβέρνησης στο Σκοπιανό και τα ελληνοτουρκικά;
Ως γνήσια μετριοπαθείς βρίσκουμε εξοργιστική τη σύγχυση μεταξύ μετριοπάθειας και ηττοπάθειας, ιδιαίτερα όταν αυτό γίνεται από προοδευτικούς συμπολίτες μας. Η μετριοπάθεια παράγει πολιτική ουσίας, η ηττοπάθεια αναπαράγει χρόνιες στρεβλώσεις. Να το σκεφτούμε.
