Του Σάκη Μουμτζή
Το περιστατικό είναι λίγο-πολύ, γνωστό. Ο Ν.Παπάς έκοψε μια φράση του Α. Γεωργιάδη για το βοήθημα των 200 ευρώ και έτσι φάνηκε πως ο σημερινός υπουργός υποστήριζε πως μπορεί να ζήσει άνθρωπος με αυτό το βοήθημα. Γι΄αυτόν τον λόγο, ο Ν.Παπάς έψεξε τον Αδωνι με την λέξη «ντροπή».
Όμως, από την ροή όλης της πρότασης, φαίνεται πως ο Α.Γεωργιάδης φυσικά και δεν πιστεύει πως τα 200 ευρώ αρκούν για να ζήσει ένας πολίτης.
Απεναντίας.
Όμως τα δύσκολα για τον Ν.Παπά συνεχίστηκαν την άλλη μέρα στην εκπομπή του Γ.Αυτιά, όπου ήταν καλεσμένος και ο Άδωνις Γεωργιάδης. Εκεί ο υπουργός ζήτησε τρείς (3) φορές από τον Ν.Παπά να παρέμβη εκείνη την στιγμή για να υποστηρίξει τον ισχυρισμό του που κατέληγε με το προσβλητικό «ντροπή».
Άφαντος ο Ν.Παπάς.
Από την πορεία της συζήτησης προέκυψαν και άλλα αποκαλυπτικά. Τα 200 ευρώ τα μοίραζε για τέσσερα χρόνια η Θεανώ Φωτίου, χωρίς ο Ν.Παπάς να διαμαρτυρηθεί. Δηλαδή, αυτό για το οποίο κατηγόρησε, περικόπτοντας μάλιστα τα λόγια του, τον Άδωνι Γεωργιάδη, ήταν έργο ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά το μαρτύριο των Συριζαίων δεν σταμάτησε εδώ. Ο Α.Γεωργιάδης απαντώντας στην κατηγορία των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ πως η Νέα Δημοκρατία περιέκοψε την 13η σύνταξη, επικαλέστηκε τον γνωστό νόμο Κατρούγκαλου, δια του οποίου ρητώς καταργείτο η 13η σύνταξη. Μάλιστα, συμφώνησε και ο παριστάμενος εργατολόγος και πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Α.Μητρόπουλος.
Στο σημείο αυτό να τονίσω πως η διακοπή της ροής του λόγου του πολιτικού μας αντιπάλου στο σημείο στο οποίο μας συμφέρει, αποτελεί μια προπαγάνδα παλαιοκομμουνιστικής κοπής. Άπαντες—πλην Συριζαίων-- την έχουν εγκαταλείψει, καθώς με τις σύγχρονες μεθόδους εύκολα αποκαλύπτεται η απάτη. Διότι περί απάτης πρόκειται.
Βέβαια, οφείλω να αναγνωρίσω αρκετά «ελαφρυντικά» στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
1.Έχουν εδώ και αρκετό καιρό κακή σχέση με την πραγματικότητα. Ζουν σε έναν φανταστικό κόσμο, με συνέπεια ο λόγος τους να είναι παραληρηματικός.
2.Δεν μπορούν να ασκήσουν πολιτική κριτική στην κυβέρνηση. Δεν μπορούν να αρθρώσουν έναν πειστικό πολιτικό λόγο. Έχουν ένδεια επιχειρημάτων, κι έτσι καταφεύγουν στα ψεύδη, στις συκοφαντίες, στην παραπληροφόρηση.
3.Έχουν απέναντι τους μια κυβέρνηση, που μέχρι στιγμής, είναι αποτελεσματική σε καίριους τομείς της δραστηριότητας της. Συνεπώς, είναι δύσκολο να κάνουν κριτική επί συγκεκριμένης βάσεως.
4.Το κυβερνητικό τους έργο, για το οποίο αποδοκιμάστηκαν πανηγυρικά τέσσερις φορές, αποτελεί ένα βαρίδι για τον αντιπολιτευτικό τους λόγο. Στην περίπτωση του παρόντος άρθρου, ο νόμος Κατρούγκαλου και τα 200 ευρώ της Φωτίου εξωθούν τον κάθε Νίκο Παπά να καταφεύγει σε κραυγαλέα ψεύδη.
5.Βρίσκονται σε κατάσταση πολιτικού πανικού, καθώς βλέπουν πως πολύ δύσκολα θα ξαναδούν εξουσία. Όλες οι πρωτοβουλίες ανήκουν στον Μητσοτάκη, που διαμορφώνει και την ατζέντα.
Φυσικά, στην πολιτική δεν υπάρχουν ελαφρυντικά. Ο πολιτικός, εφ΄όσον συλλάβει τον αντίπαλο του να ψεύδεται ή να σκευωρεί, θα τον χτυπήσει ανελέητα. Και αυτό έκανε προχθές ο Αδωνις Γεωργιάδης. Δεν ανασκεύασε μόνον την πολιτική απάτη του Ν.Παπά, αλλά κέρδισε και το επικοινωνιακό παιχνίδι όταν τον προκάλεσε να στηρίξει, με δημόσια παρέμβαση του, τα όσα είχε πει για τον ίδιο και κυρίως αυτό το «ντροπή».
Τούτων δοθέντων, έχω μια παραίνεση προς τον Ν.Παπά: μην τα βάζεις, άλλη φορά με τον Άδωνι. Δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα μαζί του. Παίξε σε μικρότερη κατηγορία.
