Διαβάζουμε στον Τύπο και στα σόσιαλ μήντια σχόλια δυσφορίας γι' αυτούς που κριτικάρουν όσους δείχνουν να αδιαφορούν για τα μέτρα περιορισμού της πανδημίας.
Κάποιοι, ζητούν να μην είμαστε επικριτικοί με το «καημένο το παιδί που πήγε στην Ικαρία» και βρίσκουν χυδαίους όσους ζητούν η οικογένεια του ατυχούς νέου να πληρώσει τη ζημιά που προκάλεσε η ανεμελιά του. «Και με ποιο δικαίωμα σχολιάζετε την κυρία που πλήρωσε να ανοίξει ένα κομμωτήριο για να κάνει στα μαλλιά της ανταύγειες; Κοιτάξτε, καλύτερα, τη δουλειά σας!»,ωρυόταν κάποιος άλλος.
Για να είμαστε ειλικρινείς κι εμείς βρίσκουμε αντιπαραγωγικά τα σχόλια εναντίον όσων δεν τηρούν την καραντίνα. Στην παρούσα συγκυρία δεν ωφελούν τα σχόλια που πλειοδοτούν σε ένταση γι αυτό και τα αποφεύγουμε. Παρ’όλα αυτά όμως κατανοούμε γιατί η απρονοησία που επιδεικνύουν οι ολίγοι προκαλεί το θυμό σε πολλούς. Καταρχάς, όταν η πρόσβαση στο τεστ δεν είναι εύκολη, η δήλωση επωνύμων και κοσμικών κηφήνων ότι έχουν προσβληθεί από τον ιό συνεπάγεται ότι εκείνοι είχαν το προνόμιο να κάνουν κάτι που δεν μπορούν να κάνουμε, εύκολα, οι περισσότεροι. Εδώ να αναφέρουμε ότι ο Πρίγκιπας Κάρολος πιεζόμενος από πλήθος σε βάρος του σχολίων, αναγκάστηκε να προβεί σε δήλωση ότι δεν πήρε κανενός τη σειρά για να εξεταστεί.
Έπειτα, κάποιοι από αυτούς που δηλώνουν χαζογελώντας στο Instagram ότι κόλλησαν κορονοϊό ξέρουν ότι θα βρουν κρεβάτι στις ΜΕΘ. Όπως μας πληροφόρησε προχθές ο κ.Τσιόδρας, η νοσηλεία στις ΜΕΘ διαρκεί μέχρι και δέκα ημέρες οπότε με τους νοσούντες να αυξάνονται ας κάνουμε τους σχετικούς υπολογισμούς. Αυτά σκέφτονται όσοι επιτίθενται στους αδιάφορους. Η ανεμελιά ολίγων που τυχαίνει να είναι και προνομιούχοι προκαλεί τουλάχιστον εκνευρισμό στους μη προνομιούχους, αυτό είναι όλο.
Ναι, ο ιός χτυπάει αδιάκριτα. Δεν επιλέγει ποιον απ’όλους τους κοσμικούς κυρίους που μέχρι τα μέσα Μαρτίου πήγαιναν στα πάρτυ, θα χτυπήσει αλλά μην γελιόμαστε: η πανδημία κάνει άλλου είδους διακρίσεις.
Η πανδημία είναι σκληρά ταξική και από τη μέρα που ξέσπασε δεν σκορπά μόνο το θάνατο αλλά αποκαλύπτει όλες τις ταξικές ανισότητες. Δεν χρειάζεται να πάμε στους παρίες της κοινωνίας, τους άστεγους, τους τοξικομανείς, τους φτωχούς, τους Ρομά, τις ιερόδουλες. Αλήθεια, δεν διαβάσαμε κανένα άρθρο στον αστικό Τύπο γι αυτούς. Κανείς δεν αναρωτιέται που τρώνε σήμερα οι 10.000 φτωχοί που σιτίζει καθημερινά η Μητρόπολη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως όπου μαγειρεύουν ηλικιωμένες εθελόντριες. Τι να κάνει άραγε ο πατέρας Αθηναγόρας Λουκατάρης στον καταυλισμό Ρομά στο Δενδροπόταμο Θεσσαλονίκης; Πώς τη βγάζουν κλειδωμένοι στους καταυλισμούς;
Κανείς από αυτούς που εξοργίζονται που τολμάει ο «λαουτζίκος» να σχολιάζει τον κάθε κοσμικό «άχθο αρούρη» που έτρεχε στα κοσμικά πάρτυ μέχρι τα μέσα Μαρτίου δεν έχει ρωτήσει.
Τι γίνεται στο Γηροκομείο Αθηνών; Τι γίνεται στις Φυλακές Κορυδαλλού; Πώς τη βγάζουν στο Άσυλο Ανιάτων;
Τι θα απογίνουν οι μαθητές των δημόσιων σχολείων που δεν έχουν καμία πρόσβαση στην ψηφιακή εκπαίδευση;
Η πανδημία είναι σκληρά ταξική ακόμα και για τη μεσαία τάξη που η κρίση την άφησε χωρίς αποταμιεύσεις με μόλις ρυθμισμένα τα χρέη της, να περιμένει τα 800Ε του έκτακτου επιδόματος για να έχει τουλάχιστον τα απαραίτητα. Για τις επιχειρήσεις ούτε λόγος.
Ακόμα και η περίφημη «Μετακίνηση 6» δεν είναι ίδια για όλους μας. Κάποιοι, κατά τη «μετακίνηση 6», ανεβάζουν φωτογραφίες από το λαιμό της Βουλιαγμένης ή τους ανθισμένους κήπους της Αγίας Παρασκευής τη στιγμή που άλλοι, οι περισσότεροι, βλέπουν κάποιο ακάλυπτο πολυκατοικίας.
Ο καθένας βέβαια έχει τα δικά του προβλήματα κι αυτό λέμε κι εμείς: άλλοι αύριο δεν θα έχουν να φάνε κι άλλοι θα σχολιάζουν το «λαουτζίκο που τους έπιασε στο στόμα του». Όπως θα έκανε και η μαντάμ-Σουσού στο Μπύθουλα.
Υ.Γ. Κάναμε ένα μικρό ρεπορτάζ για να μάθουμε αν ασχολείται κανείς με τις «ειδικές πληθυσμιακές ομάδες», τους παρίες της κοινωνίας. Τελικά η κυβέρνηση είχε φροντίσει και γι αυτούς. Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στον Υπουργό Τάκη Θεοδωρικάκο, τον υφυπουργό Θοδωρή Λιβάνιο και τον Γ.Γ. Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας Γιώργο Σταμάτη, ο οποίος είναι από τους Γενικούς Γραμματείς που κάνουν τη δουλειά που τους ανέθεσε ο πρωθυπουργός.
