Του Παναγιώτη Καρκατσούλη*
Η τρίτη αξιολόγηση έκλεισε πριν καλά καλά αρχίσει. Ένα «ναι σε όλα» ήρθε να πιστοποιήσει την αρχή μιας νέας «φωτεινής» περιόδου. Εντός ολίγων ημερών θα ζούμε σε μια διαφορετική χώρα, αφού:
- Τα υπουργεία θα πάψουν να είναι χωματερές κολλητών και μετακλητών και θα υπογράφουν «συμβόλαια απόδοσης» με τις εκτελεστικές τους υπηρεσίες. Μόνον όσες υπηρεσίες και όσοι υπάλληλοι είναι παραγωγικοί θα χρηματοδοτούνται και θα προάγονται.
- Οι δυσλειτουργίες στη σχέση του ΕΦΚΑ με την ΑΑΔΕ θα έχουν εξαφανιστεί κι έτσι θα ξέρουμε, επί τέλους, ποιοι είναι οι μπαταχτσήδες σ' αυτή τη χώρα και ποιοι πραγματικά οι έχοντες ανάγκη (οπότε αναλόγως θα τους επιμερίζονται και τα βάρη).
- Θα λειτουργεί άψογα ο εξωδικαστικός συμβιβασμός (που, μέχρι προχθές, λειτουργούσε μόνο στα χαρτιά) και, ως εκ τούτου, η ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης θα βελτιωθεί εντυπωσιακά.
- Θα καταπολεμηθεί δραστικά η αδήλωτη εργασία, αφού θα γίνονται, πλέον, στοχευμένοι έλεγχοι στη βάση ανάλυσης κινδύνου.
- Η γραφειοκρατία και τα λαδώματα στα δημόσια έργα ή στις πολεοδομίες θα εκλείψουν μετά την απελευθέρωση του επαγγέλματος των μηχανικών δημοσίων έργων.
- Η αρχαιολογία δεν θα σταματάει κατά το δοκούν και για όσο διάστημα θέλει τα έργα, διότι θα έχει υπάρξει εν τω μεταξύ απλούστευση των διαδικασιών και κωδικοποίηση της νομοθεσίας που αφορά τα αρχαιολογικά έργα.
- Το εν υπνώσει ΕΣΠΑ θα απογειωθεί αφού θα εγκριθούν 15-20 μεγάλα εμβληματικά έργα.
Δυστυχώς, λόγω περιορισμένου χώρου δεν μπορώ να απαριθμήσω όλα όσα θα γίνουν τις επόμενες ημέρες. Θα δούμε όλες τις παθολογίες και ανεπάρκειες δεκαετιών να εξαλείφονται! Με την στιβαρή καθοδήγηση του ηγέτη μας Αλέξη Τσίπρα η χώρα θα φθάσει το καλοκαίρι του 2018 σε μια κατάσταση όπου όχι μόνον θα έχει βγει από τα τρισκατάρατα μνημόνια αλλά θα έχει εντελώς μεταμορφωθεί σε πιονιέρο της ανάπτυξης, σε μια χώρα που ο καθένας αξίζει και θα θέλει να ζει.
Υπάρχουν, βέβαια, κάποιοι που έχουν τις επιφυλάξεις τους κατά πόσον όλα αυτά τα μαγικά θα γίνουν πράξη. Μεταξύ αυτών η Handelsblatt, σύμφωνα με την οποία «Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μπορεί να επισπεύδει τις μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν θεωρεί δικό του το πρόγραμμα», ή η Frankfurter Allgemeine Zeitung που εκτιμά ότι : «Όσο η Ελλάδα πλησιάζει στο τέλος του προγράμματος διάσωσης το 2018, τόσο γρηγορότερα ο Τσίπρας θα θέλει να απαλλαγεί από το ζυγό. Με τον τρόπο αυτό θα έχει το αναγκαίο περιθώριο για μερικές αντιμεταρρυθμίσεις και νέες υποσχέσεις ώστε να μπορέσει να μπορέσει να βάλει πλώρη για τις επόμενες εκλογές».
Υπάρχουν, επίσης, εκείνοι που θεωρούν ότι ο Τσίπρας θέτει τις στέρεες βάσεις για μια μόνιμη επιτροπεία της χώρας, αφού όχι μόνον δεν θα κάνει τίποτα από τα προηγούμενα- αν και θα ψηφίσει τις σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις- αλλά θα προσπαθήσει να κάνει ακριβώς τα αντίθετα. Η κρίση εμπιστοσύνης που σοβεί μεταξύ ημών και των εταίρων μας θα βαθύνει. Ο φόβος της εγκατάλειψης ή και ακύρωσης των υπεσχημένων θα τους οδηγήσει στη δημιουργία μόνιμων δομών εποπτείας σε μια χώρα που έχει παράδοση άλλα να λέει κι άλλα να κάνει. Από την άλλη, ο κ. Τσίπρας θα συναινέσει σε μια τέτοια ζοφερή προοπτική αρκεί να μπορέσει να εξασφαλίσει την παραμονή του στην εξουσία.
Win win situation- με θύμα την παραγωγική Ελλάδα και εκείνους τους Έλληνες που εξακολουθούν να πιστεύουν στη δυνατότητά μας να μπορούμε όχι απλώς να οραματιζόμαστε ένα καλύτερο μέλλον αλλά και να το κατακτούμε.
* Ο κ. Παναγιώτης Καρκατσούλης είναι γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας «Το Ποτάμι».
