Του Σάκη Μουμτζή
Την εβδομάδα που μας πέρασε στην Νέα Δημοκρατία έγιναν συναντήσεις που σηματοδότησαν την άρση παρεξηγήσεων και φανέρωσαν την διάθεση όλων των ηγετικών στελεχών, ενωμένο το κόμμα τους να πορευθεί προς την εξουσία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε με τον Ε. Μεϊμαράκη που συμφώνησε στους πολιτικούς χειρισμούς του πρώτου, ενώ η συνάντηση του Κώστα Καραμανλή με τον Αδωνι Γεωργιάδη φαίνεται πως έλυσε μια παρεξήγηση.
Συγχρόνως, με συντονισμένα πυρά στελέχη της καραμανλικής πτέρυγας, επιτέθηκαν στον Π. Καμμένο, οριοθετώντας με σαφήνεια τον πολιτικό χώρο στον οποίον κινούνται οι ΑΝΕΛ, από αυτόν της Νέας Δημοκρατίας. Μάλιστα, τον ρόλο αυτό ανέλαβε ο Κώστας Καραμανλής του Αχιλλέα, με όλους τους συμβολισμούς και το βάρος του ονόματος του. Ο δε Θ. Ρουσόπουλος έκανε ένα βήμα παραπάνω, υποβαθμίζοντας την σχέση του Κ. Καραμανλή με τον Δ. Παπαγγελόπουλο, σε μια τρίμηνη συνεργασία και τίποτα παραπάνω.( Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2009)
Βέβαια, όλες αυτές οι κινήσεις των καραμανλικών θα μπορούσαν να είχαν γίνει πολλούς μήνες πριν, ώστε να μην επιτρέψουν να υφέρπουν φήμες για υπόγεια υποστήριξη προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο «υποψιασμένος» αναγνώστης θα αναρωτηθεί, μήπως αυτή η ενότητα είναι επιφανειακή εν όψει εξουσίας και οι διαφορές που υπάρχουν θα επανεμφανισθούν αργότερα; Πολιτική εκτίμηση δεν γίνεται με βάση τις εικασίες, αλλά με βάση τα δεδομένα. Το τι θα συμβεί στο μέλλον μόνον ο Πανάγαθος το γνωρίζει.
Το πιο ενθαρρυντικό στοιχείο όμως για την Νέα Δημοκρατία προκύπτει από αυτά που διαδραματίζονται στον χώρο της κεντροαριστεράς. Η ξεκάθαρη επιλογή της κυρίας Γεννηματά και της ομάδας της, να στοχεύσουν στον επαναπατρισμό των ψηφοφόρων που μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ, αφήνει στην Νέα Δημοκρατία ακάλυπτο όλον τον κεντρώο-- μεταρρυθμιστικό χώρο. Ενώ, αν πετύχει αυτή η στρατηγική της ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι συντριπτική.
Αυτός ο προσανατολισμός του ΠΑΣΟΚ, εκ των πραγμάτων, εξωθεί στην έξοδο όλα τα προβεβλημένα στελέχη του, που ήταν και είναι το «κόκκινο πανί» για τους συριζόστροφους ψηφοφόρους του. Για όλους αυτούς που δεν «χώνεψαν» την περίοδο 2011-2014.
Από αυτήν την επιλογή της κυρίας Γεννηματά ένα είναι το βέβαιον. Η εκροή στελεχών και ψηφοφόρων προς τον κεντρώο χώρο. Ενώ, είναι αβέβαιη η εισροή ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι δημοσκοπήσεις, πάντως, δεν δείχνουν κάτι τέτοιο. Οι μετακινήσεις προς το ΠΑΣΟΚ είναι αμελητέες.
Συνεπώς, η Νέα Δημοκρατία αν μπορέσει να ελέγξει τις παραφωνίες μερικών στελεχών της που ακυρώνουν το μεταρρυθμιστικό προφίλ της και, το κυριότερο, αν μπορέσει να αναδείξει μια νέα γενιά στελεχών, τότε με ευκολία θα κυριαρχήσει στον χώρο του Κέντρου.
Κάποια στελέχη της έχουν κουρασθεί και έχουν κουράσει. Δεν έχουν αντιληφθεί τις σημαντικές αλλαγές που έφεραν στην Ελληνική κοινωνία τα μνημόνια και η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, και επιμένουν να εκφέρουν έναν λόγο που έχει ξεπερασθεί από τα γεγονότα.
Οι μεταρρυθμίσεις που επαγγέλλεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορούν να γίνουν με φθαρμένα υλικά. Η Νέα Δημοκρατία χρειάζεται νέους ηλικιακά ανθρώπους, με φρέσκα μυαλά και καθαρή σκέψη.
Αυτά που διαδραματίζονται στο χώρο του ΠΑΣΟΚ αποτελούν γι'' αυτήν, την χρυσή ευκαιρία να ηγεμονεύσει στον κεντρώο- μεταρρυθμιστικό χώρο. Ούτως ή άλλως, δεν απειλείται από τα δεξιά κομματίδια με τους περιθωριακούς πολιτικούς. Έχει θωρακισμένα τα νώτα της.
Άλλωστε, ανέκαθεν η εξουσία παιζόταν στον χώρο του Κέντρου.
