Χθες ο Α.Τσίπρας έδωσε συνέντευξη στο site ieidiseis. gr που ήταν μια επανάληψη χιλιοειπωμένων πραγμάτων. Μάλιστα κατηγόρησε την κυβέρνηση πως προχωρά σε «μνημονιακού χαρακτήρα μεταρρυθμίσεις χωρίς να υπάρχει μνημόνιο.»
Δεν θα περιμέναμε κάτι διαφορετικό από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Όλα όσα πράττει η κυβέρνηση είναι νεοφιλελεύθερα και συνέχεια μνημονιακών μέτρων.
Αυτός ο λόγος που εκφέρει εδώ και έναν χρόνο η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ένας λόγος περιχαράκωσης του χώρου της. Είναι ένας αμυντικός λόγος. Δεν γνωρίζω αν αυτό το πράττει από αδυναμία ή είναι μια πολιτική επιλογή. Δηλαδή, αντιλαμβάνονται πως στην παρούσα φάση δεν μπορούν να κερδίσουν πόντους, οπότε το μείζον είναι να μην χάσουν.
Και σε αυτό αποβλέπουν. Να κρατήσουν όσο το δυνατόν πιο πολλούς ψηφοφόρους τους. Για να συμβεί αυτό υπάρχει μόνον μια συνταγή. Η προβολή των ακραίων φωνών τύπου Πολλάκη.
Όμως αυτό σε βάθος χρόνου δεν αρκεί. Ποιο είναι το βασικό κριτήριο συσπείρωσης των ψηφοφόρων; Η ορατή επιστροφή στην εξουσία. Με αυτήν την προσδοκία τα κόμματα κερδίζουν τις εκλογές.
Αυτό που λένε οι δημοσκόποι παράσταση νίκης.
Έτσι ο τέως πρωθυπουργός δήλωσε στην συγκεκριμένη συνέντευξη του πως « πιστεύω ότι θα κάνουμε μια πολύ σοβαρή δουλειά ώστε μόλις αναλάβουμε ξανά, να είμαστε έτοιμοι να καταργήσουμε και να αντικαταστήσουμε…» μπλα, μπλα, μπλα.
Είναι ανθρώπινο η ελπίδα να πεθαίνει τελευταία. Εξίσου ανθρώπινο είναι ο πεινασμένος να ονειρεύεται καρβέλια. Και ο Α.Τσίπρας είναι φυσιολογικό να ονειρεύεται επάνοδο στην εξουσία.
Πολύ δε περισσότερο, όταν η πληγή της απώλειας της εξουσίας πονά πολλαπλά. Άλλο είναι να μην την έχεις γευτεί καθόλου και άλλο είναι να έχεις γλυκαθεί από την άσκηση της και τώρα ξανά στην δίαιτα.
Δεν υποφέρεται.
Έτσι ο τέως προσπαθεί να συντηρήσει το όραμα της επανόδου, με κάθε τρόπο, για να αποτρέψει τις φυγόκεντρες δυνάμεις. Φιλότιμες οι προσπάθειες, όμως το κλίμα μυρίζει δεύτερη κυβερνητική θητεία Νέας Δημοκρατίας. Υποθέτω πως και ο ίδιος ο Α.Τσίπρας όταν υποστηρίζει πως θα επανέλθει στην εξουσία, αντιλαμβάνεται πως αναμασά κοινοτοπίες που ούτε ο ίδιος πιστεύει.
Σε αυτήν την συνέντευξη στις ieidiseis.gr ο τέως έριξε και μια «βόμβα». Είπε πως «ζήτησε από την Λ.Κατσέλη να φέρει πρόταση-σχέδιο για να οργανώσουμε τον πλατύ διάλογο με την κοινωνία των πολιτών και τους φορείς της.»
Η Αριστερά όταν αναφέρεται στην κοινωνία των πολιτών, εννοεί τις κομματικές οργανώσεις της, μαζί με συγγενείς και γνωστούς. Όταν δε μιλά για τους φορείς, εννοεί την ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ, την ΓΕΣΑΣΕ, την ΠΑΣΕΓΕΣ, την ΣΥΔΑΣΕ, την ΓΕΝΟΠ και βέβαια την ΟΛΜΕ, την ΔΟΕ και τις λοιπές οργανώσεις που είναι συνώνυμες για τους πολίτες με την υπέρ--σαραντάχρονη ταλαιπωρία τους.
Για λόγους αστικής ευγένειας δεν σχολιάζω το όνομα της Λ. Κατσέλη.
Προφανώς ο Α. Τσίπρας πιστεύει πως με τα φθαρμένα υλικά του παρελθόντος μπορεί να αντιπολιτευθεί την κυβέρνηση. Έχει καταντήσει το κόμμα του να εκπροσωπεί ό,τι πιο παλιό και χαλασμένο υπάρχει στην Ελληνική πολιτική σκηνή.
Την ώρα που η Νέα Δημοκρατία ανανεώνεται, ο ΣΥΡΙΖΑ αναπαλαιώνεται σε στελέχη και σε λόγο. Οι 20 μονάδες διαφορά δεν προέκυψαν στην τύχη.
