Ο Στέφανος Μάνος ζήτησε με άρθρο του στην Καθημερινή την παραίτηση του κ. Παυλόπουλου, για να προκληθούν έτσι πολιτικές εξελίξεις. Ένας υπέρμαχος του σεβασμού στους κανόνες ζητά να παίξουμε με τους θεσμούς για κάποιον - έστω - καλό λόγο; Σε δεύτερο χρόνο σκέπτεται κανείς ότι έχει χαθεί ο έλεγχος στα πάντα και ότι τελικά πρέπει να αποφύγουμε τα χειρότερα.
Για να μην σας κουράζω, ο κ. Μάνος έχει δίκιο στην ουσία της πρότασής του. Για σήμερα. Για τη συγκεκριμένη περίσταση. Κανονικά και κάτω από άλλες περιστάσεις θα λέγαμε ότι προηγείται η τάξη, ο σεβασμός στους θεσμούς και στους κανόνες. Σήμερα, όμως, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε κάτι τέτοιο. Οι κανόνες και οι θεσμοί δεν θα έχουν νόημα αν η πατρίδα μας υποστεί μία ακόμη ήττα. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα έχουμε κάτι να υπερασπιστούμε.
Είναι μία ακραία πρόταση, χωρίς αμφιβολία. Αλλά στο σημείο που έχουμε φτάσει η λύση μπορεί να δοθεί μόνο από προτάσεις και πράξεις που βρίσκονται “έξω από το κουτί”. Αυτό δεν αφορά μόνο το πώς θα αλλάξει άμεσα η πολιτική κατάσταση, αλλά και το πώς θα κυβερνηθεί η χώρα στη συνέχεια. Η νέα κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή, δε θα μπορέσει να αποτρέψει τη σύγκρουση του... Τιτανικού με το παγόβουνο επειδή απλά θα δώσει εντολή στην ορχήστρα να συνεχίσει να παίζει. Χρειάζεται να γίνουν πράγματα που στο μέλλον θα συζητηθούν. Θα λέει ο άλλος: “Κοίτα να δεις που τους είχαμε για τελειωμένους κι αυτοί τα κατάφεραν. Να τι έκαναν”. Αν δεν μπούμε σε αυτή την λογική δεν υπάρχει σωτηρία.
Αυτή τη μυρωδιά συλλαμβάνει ο έμπειρος Στέφανος Μάνος. Και σπεύδει να πει την άποψή του χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες. Πάντοτε το έκανε αυτό, δεν θα διστάσει να το κάνει σήμερα. Δηλαδή, τι μπορούν να του κάνουν; Να μην τον εκλέξουν στην Βουλή; Αστεία πράγματα, καθώς δεν πρόκειται να κατέβει. Αλλά κι όταν κατέβαινε και είχε ανάγκη την αποδοχή και την λαϊκή ψήφο, και τότε έλεγε από που πίστευε.
Και τι θα κάνει ο κ. Παυλόπουλος; Αν ήταν να το κάνει θα το είχε ήδη κάνει. Όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας θα τον είχαν ευαισθητοποιήσει. Τα πάντα βρίσκονται σε συνθήκες διάλυσης και εξαιτίας αυτού του γεγονότος εγκυμονεί ανά πάσα στιγμή ο κίνδυνος ενός ατυχήματος. Είναι φυσικό και ανθρώπινο ο κ. Παυλόπουλος να μην θέλει να αποχωριστεί το αξίωμα. Αλλά πολλές φορές κάνουμε πράγματα που δεν θέλουμε. Και εμείς οι απλοί πολίτες δεν θέλαμε να χάσουμε τις συντάξεις μας και να δούμε τους μισθούς μας να μειώνονται. Αλλά μας είπαν ότι όλα αυτά συμβαίνουν για την πατρίδα μας. Και το δεχτήκαμε.
Σε τι θα εξυπηρετούσε η παραίτηση; Θα έπεφτε η κυβέρνηση και δεν θα είχαμε νέες προεδρικές εκλογές το 2020. Η επόμενη κυβέρνηση θα είχε έτσι την άνεση του χρόνου για να ασκήσει μία θαρραλέα πολιτική. Αυτός ναι, είναι ένας καλός λόγος για να παραιτηθεί ο κ. Παυλόπουλος. Το αν θα το κάνει είναι μία άλλη συζήτηση. Αλλά δεν πρόκειται για μία “απαγορευμένη” συζήτηση. Ακριβώς επειδή τα πράγματα είναι όπως είναι, δηλαδή μη κανονικά.
Ο Στέφανος Μάνος έχει δίκιο. Αρέσει ή δεν αρέσει. Και το πιο πιθανό είναι να αποδειχτεί έπειτα από καιρό ότι αυτή είναι και η καλύτερη λύση. Δεν θα είναι άλλωστε και η πρώτη φορά. Αν και αυτή είναι πράγματι η πιο κρίσιμη...
Θανάσης Μαυρίδης
