Η Ελλάδα τίμησε χτες τον Πόντιο κοσμοναύτη Θεόδωρο Γιουρτσίχιν- Γραμματικόπουλο, που έχει στο ενεργητικό του 537 μέρες παραμονής στο διάστημα με τη σημαία της Ρωσίας. Αυτή είναι η φωτεινή πλευρά. Η σκοτεινή είναι ότι η Ελλάδα, θυμάται τα «παιδιά της» όταν γίνουν διάσημα, αφού πρώτα είτε τα έχει για πέταμα είτε τα έχει αναδείξει άλλη χώρα! Σαν μητριά, όχι μάνα.
Ο Γραμματικόπουλος, λοιπόν, είναι μια light περίπτωση. Γιατί δεν πρόλαβε να ζήσει την εγκατάλειψη και την περιφρόνηση της «πατρίδας» του. Γεννήθηκε στη Γεωργία επί ΕΣΣΔ, σπούδασε και πρόκοψε στη Ρωσία και τώρα έρχεται η Ελλάδα να πάρει κι αυτή λίγη από την αίγλη του. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Αυτός ήδη λάμπει.
Η μητριά Ελλάδα, αφού συνήθως δε δίνει δεκάρα για τα «παιδιά» της, τα θυμάται όταν αποκτήσουν φήμη. Και τρέχει εκ των υστέρων να τα αναγνωρίζει, να τα επαινέσει, να τα βραβεύσει, να τα καλέσει εδώ (για να τα κακοποιήσει πάλι) για να δηλώσει παρούσα εκεί που είναι απούσα!
Πριν λίγο καιρό η Κορακάκη έπαιρνε τα μετάλλια στη σκοποβολή κι έκανε προπονήσεις σε αυτοσχέδια σκοπευτήρια με όλα τα έξοδα δικά της, επειδή η Ελλάδα την είχε γραμμένη εκεί που έχει και όλους τους άλλους ταλαντούχους νέους.
Μόλις έγινε Ολυμπιονίκης και μετά πολυνίκης εμφανίστηκε ξαφνικά η Ελλάδα να της δώσει συγχαρητήρια, να τη βραβεύσει, να φωτογραφηθεί μαζί της, να προβληθεί (η επίσημη Ελλάδα) μέσα από τα twits που ανέβαζε. Σκυλεύοντας επί της ουσίας την αθλήτρια. Τι της έδωσε; Τίποτε! Μια θέση στο δημόσιο προβλέπεται για τους ολυμπιονίκες ως ύψιστη τιμή! Γιατί η Ελλάδα ΑΥΤΗΝ έχει για ύψιστη ΑΞΙΑ: Μια θέση στο δημόσιο!
Η Σάκκαρη κι ο Τσιτσιπάς αλωνίζουν την υφήλιο κατακτώντας τη μία νίκη μετά την άλλη στο παγκόσμιο τένις, χωρίς η Ελλάδα να έχει πληρώσει ούτε μια χορδή από τις ρακέτες τους! Τίποτε! Όχι τώρα που είναι επαγγελματίες. Τότε που ήταν φανερά ταλέντα. Σε κάθε αγώνα τους, όμως, δίπλα στο όνομά τους υπάρχει η ελληνική σημαία. Όπως όλων των αθλητών. Και η Ελλάδα εμφανίζεται για τα συγχαρητήρια που δε στοιχίζουν τίποτε. Ισα ίσα, που δίπλα στους αθλητές δοξάζεται για μια ώρα και ο «ηγέτης». Ο κάθε «ηγέτης».
Η Ελλάδα ούτε που ήξερε ποιος είναι ο Αντετοκούμπο όταν τον ανακάλυψαν τα τσακάλια του επαγγελματισμού. Και τώρα σκίζεται στις ειδήσεις, μαζί με το λαό, η πολιτική Ελλάδα να λιβανίζει τον «Έλληνα», το «παιδί μας», τον «ήρωα» του ΝΒΑ και να τον χρησιμοποιεί κι όλας για να κάνει ανέξοδα την αντιρατσιστική προπαγάνδα της. Με τον ιδρώτα και το αίμα του αυτοδημιούργητου αθλητή.
Η επίσημη Ελλάδα έχει διώξει από τη χώρα τα καλύτερα μυαλά της. Εδώ και δεκαετίες. Είτε στο χώρο της Επιστήμης είτε στο χώρο της Τέχνης και του Πολιτισμού. Με ένα ανεκδιήγητο εκπαιδευτικό σύστημα. Και με όλον τον ωχαδερφισμό που αποπνέει η πολιτική της ηγεσία και η εκπαιδευτική της κοινότητα στην οποία τον σπέρνει. Έτσι ώστε οι δάσκαλοι που αρρωσταίνουν από το νοιάξιμο να είναι η μειοψηφία που δεν κυριαρχεί. Ποδοπατιέται από τους αδιάφορους. Από τους απαίδευτους.
Η επίσημη Ελλάδα ανακάλυψε τον Καζαντζάκη, τον Σεφέρη, τον Ελύτη, τον Τσίρκα, τον Γαβρά, τον Ξενάκη, τον Παπαϊωάννου, την Κάλας, τον Νανόπουλο, τον Γεράρδο κι ένα σωρό προσωπικότητες όταν έλαμψαν έξω απ αυτήν ή τους φώτισαν ξένοι έξω από δω. Και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Επειδή η επίσημη Ελλάδα ξέρει μόνο να παράγει μέτριους σε μαζική παραγωγή. Και αποκεφαλίζει με τη μετροκρατία που είναι εγκατεστημένη στη χώρα κάθε έναν που σηκώνει κεφάλι πιο ψηλά από τους άλλους.
Οι Έλληνες που έχουν αναδειχτεί σαν αστέρες στο είδος τους και βρίσκονται εδώ έχουν φτύσει αίμα από τον πόλεμο των ανίκανων ανταγωνιστών τους. Και είναι ελάχιστοι. Είναι ελάχιστοι και δεν τους ξέρουν παρά ελάχιστοι. Γιατί η επίσημη Ελλάδα τους θυμάται συνήθως μετά θάνατον. Όταν είναι πια ακίνδυνοι για τη μετριότητα που τους περιτριγυρίζει.
Πριν μέρες η Ελλάδα έχασε τον ιστορικό, αρχαιολόγο, ερευνητή, μουσειολόγο και εργάτη του Πολιτισμού Άγγελο Δεληβοριά. Η μορφή αυτή έφτιαξε στην κυριολεξία το Μουσείο Μπενάκη. Ένα μουσείο ύμνος για την Ελλάδα και για το τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα. Με την επίσημη Ελλάδα συνήθως απούσα! Αγωνιζόμενος με τα θηρία για να το διατηρεί, να το επεκτείνει και να το βελτιώνει. Σε καιρούς όπου οι χορηγοί είχαν σφίξει τις τσέπες. Για την επίσημη Ελλάδα να μη συζητήσουμε.
Τον θυμήθηκε με την δημοσία δαπάνη κηδεία του στο Α' Νεκροταφείο. Ένα νεκροταφείο διάσπαρτο από μνήματα Ελλήνων Αγωνιστών των όπλων, της επιστήμης, του Πολιτισμού, που η επίσημη Ελλάδα είτε δεν τους θυμήθηκε ποτέ, είτε τους χρησιμοποίησε για να κλέψει λίγη από τη λάμψη τους σε μια φωτογραφία μαζί τους. Ζώντες ή πεθαμένους. Σαν καλή μητριά.
Η επίσημη Ελλάδα έχει διώξει πάνω από 250.000 νέους, τον ανθό της, που γίνονται επιστήμονες στο εξωτερικό. Δεν της στοίχιζε ούτε σεντς να τους κρατούσε εδώ. Δεν την ενδιέφερε! Όταν κάποιοι από αυτούς λάμψουν εκεί έξω θα θυμηθεί η επίσημη Ελλάδα να τους βραβεύσει και να φωτογραφηθεί μαζί τους. Έχοντας στερήσει τη χώρα από τη Γνώση τους και τους νέους από την πατρίδα τους. Αυτοί θα προκόψουν. Μ έναν μικρό κόμπο στο λαιμό. Και μένα αει σιχτίρ. Που δεν θα το πουν δυστυχώς ποτέ κατάμουτρα στον «ηγέτη».
Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης
