Της Σοφίας-Κουνενάκη Εφραίμογλου*
Μόνο υπερήφανους δεν πρέπει και δεν μπορεί να μας κάνει η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ευρώπη σε ό,τι αφορά την ισότητα των δύο φύλων, ενώ η χώρα μας αντί να δώσει το καλό παράδειγμα, συνεχίζει να απογοητεύει με τις επιδόσεις της, κάτι που ισχύει τόσο στην πολιτική όσο και στην επιχειρηματική σκηνή.
Οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές αποτελούν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να κάνουμε ένα μεγάλο και ουσιαστικό βήμα, στηρίζοντας γυναικείες υποψηφιότητες που έχουν τη δυναμική να φέρουν έναν άνεμο αισιοδοξίας και να διαμορφώσουν μια νέα πραγματικότητα, ωφελώντας το κοινωνικό σύνολο.
Τα αποτελέσματα των πρόσφατων περιφερειακών και δημοτικών εκλογών είναι χαρακτηριστικά της απουσίας των γυναικών από τις θέσεις-κλειδιά και τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Στις 13 περιφέρειες της χώρας εκλέξαμε μόλις 1 γυναίκα περιφερειάρχη, ενώ σε 331 Δήμους εκλέχθηκαν μόλις 18 γυναίκες δήμαρχοι.
Αν μπορούμε να πούμε ότι ξεχώρισαν κάποιες περιφέρειες αυτές ήταν του Νοτίου Αιγαίου και της Στερεάς Ελλάδας, όπου εκλέχθηκαν 4 γυναίκες δήμαρχοι σε κάθε περιφέρεια. Απογοητευτικά ήταν τα αποτελέσματα στην Αττική, όπου σε 66 Δήμους το χρίσμα για την τοπική αυτοδιοίκηση πήραν μόνο 3 γυναίκες.
Το ίδιο θλιβερή είναι η κατάσταση και σε επίπεδο κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης καθώς η Ελλάδα εμφανίζει ένα από τα μικρότερα ποσοστά γυναικών βουλευτών στην Ευρώπη. Σύμφωνα με στοιχεία του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων (EIGE), που δημοσιεύει η Eurostat, στην Ελλάδα οι γυναίκες βουλευτές αντιστοιχούν μόλις στο 18,3% του συνόλου, όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος διαμορφώνεται λίγο πάνω από το 30%. Η Ελλάδα ανήκει σε ένα κλειστό κλαμπ πέντε χωρών με ποσοστά κάτω του 20%, μαζί με τη Ρουμανία (19,6%), την Κύπρο (18,2%), τη Μάλτα (14,5%) και την Ουγγαρία (12,6%).
Στη χώρα μας μπορεί να έχει σημειωθεί πρόοδος από τον Φεβρουάριο του 1934 όταν οι γυναίκες ψήφισαν για πρώτη φορά σε δημοτικές εκλογές ή από το 1956 όταν ψήφισαν για πρώτη φορά σε βουλευτικές εκλογές, δυστυχώς όμως η πρόοδος δεν επαρκεί για την προσαρμογή με την υπόλοιπη Ευρώπη. Μέσα στην τελευταία δεκαπενταετία το ποσοστό των γυναικών στη Βουλή έχει αυξηθεί μόνο κατά 5,3 ποσοστιαίες μονάδες, από 13% σε 18,3%, όταν στην ίδια περίοδο η Εσθονία κατάφερε να αυξήσει το ποσοστό των γυναικών στο κοινοβούλιο από το 15% στο 27,7% και η Γαλλία από το 14,1% στο 36,3%.
Συνεπώς, ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς, ίσως ατελείωτος, για να φτάσουμε χώρες όπως η Σουηδία και η Φινλανδία που εμφανίζουν ποσοστά συμμετοχής των γυναικών στο κοινοβούλιο άνω του 40%, αλλά και χώρες όπως η Πορτογαλία και η Αυστρία με ποσοστά άνω του 35%.
Μέχρι τότε μπορούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των εταίρων μας, αξιοποιώντας το μέτρο της ποσόστωσης για να αυξηθεί ο αριθμός των γυναικών που αναλαμβάνουν σημαντικές θέσεις στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Από τις εννέα χώρες-μέλη που έχουν εφαρμόσει το μέτρο της ποσόστωσης, στις οκτώ έχει καταγραφεί άνοδος της συμμετοχής στο κοινοβούλιο.
Βάσει του νέου νόμου που ψηφίσθηκε πρόσφατα, η ποσόστωση των γυναικών στα ψηφοδέλτια των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών διαμορφώνεται στο 40%. Είναι καλό λοιπόν να στηρίξουμε τις γυναίκες που με δύναμη και θέληση εισέρχονται στο στίβο της πολιτικής με σκοπό να κάνουν τη ζωή μας καλύτερη.
Η ενίσχυση της γυναικείας συμμετοχής είναι απαραίτητη έτσι ώστε να υπάρξουν καλύτερες ευκαιρίες για ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής στον εργασιακό χώρο αλλά και για μία σειρά άλλων ζητημάτων που άπτονται της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής.
Στην τρέχουσα συγκυρία το παραγωγικό μοντέλο που χρειάζεται η χώρα μας για να κάνει άλματα μπροστά θέλει τις γυναίκες στην πρώτη γραμμή του πυρός, θέλει τις γυναίκες να πάρουν αποφάσεις στα δύσκολα. Γιατί τι αξία έχει η ανάπτυξη και πώς μπορεί να νοείται πρόοδος όταν δεν υπάρχουν ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα;
Εκτός από τη δεδομένη ανάγκη για ισότητα μεταξύ των δύο φύλων, η οποία αποτελεί ιδρυτική αξία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχει και το ευρύτερο όφελος. Μελέτες δείχνουν ότι η αντιμετώπιση των ανισοτήτων θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγέθυνση του ευρωπαϊκού ΑΕΠ κατά 3,15 τρισ. ευρώ έως το 2050. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για την Ελλάδα που δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ψάχνει απεγνωσμένα τρόπους να δώσει ώθηση στην οικονομική δραστηριότητα.
Έχουμε μπροστά μας λοιπόν ένα μεγάλο στοίχημα, εκτός από τις περισσότερες επιλογές που δίνει το μέτρο της ποσόστωσης. Να εμπιστευθούμε τις γυναίκες που με την αξία τους, τις γνώσεις τους και τις αρχές τους, ζητούν την ψήφο μας για να δώσουν μάχες σε όλα τα επίπεδα. Γιατί όταν οι γυναίκες μάχονται μόνο καλό μπορεί να είναι το αποτέλεσμα για το κοινωνικό σύνολο και την Ελλάδα.
*Η κ. Σοφία Κουνενάκη-Εφραίμογλου είναι Πρόεδρος του Εθνικού Επιμελητηριακού Δικτύου Ελληνίδων Γυναικών Επιχειρηματιών (ΕΕΔΕΓΕ)
