Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Ψηφίζουμε συνεχώς, μνημόνια, κλείνουμε επιχειρήσεις, αυξάνουμε το ιδιωτικό χρέος, συντηρούμε το δημόσιο και είμαστε η μόνη χώρα της Ευρωζώνης με ύφεση. Μήπως είμαστε ο πιο έξυπνος λαός του κόσμου ή τουλάχιστον, της Ευρώπης;
Tην απάντηση την έδωσε πάρα πολύ εύστοχα η αναπληρώτρια υπουργός «Κοινωνικής Αλληλεγγύης» κα. Φωτίου, σε δύο δόσεις. Η μία ήταν πριν από καιρό, σε τηλεοπτική εκπομπή: «Μα καλά, απατεώνες είμαστε;». Και η δεύτερη χθες, στη Βουλή: «Ντροπή σας, οι πορφυρογέννητοι των κολεγίων, να μιλάτε για συσσίτια, όταν εσείς τα λέγατε γεύματα στα κολέγια». Μετάφραση: Αποκλείεται να είμαστε απατεώνες γιατί είμαστε o λαός κι εσείς οι κακοί άρχοντες!
Για την περίπτωση της κας Φωτίου, ως κυρίαρχης περσόνας, του πολιτικού συστήματος, η εξήγηση είναι μία: Ευδοκίμησε σε ένα οικοσύστημα που βασίστηκε πέρα για πέρα,στα πανίσχυρα θεμέλια του «Έλληνος βλακός».
Υπάρχει ένα προφητικό κείμενο στην «Έφημερίδα των Ελλήνων Νομικών» του έτους 1941, που το υπογράφει κάποιος Ευάγγελος Λεμπέσης. Κυκλοφορεί εδώ και χρόνια στο διαδίκτυο και εκφράζει, με τον πιο εύγλωττο τρόπο, την πανίσχυρη θέση «των βλακών» στην ελληνική κοινωνία.
Στο κείμενο, βρίσκονται όλα τα χαρακτηριστικά «του βλακός» ο οποίος συνιστά πάντοτε την πρώτη ύλη, με την οποία μπορεί να καταλυθεί, δια μέσου αυτού, κάθε ποιότητα της δημοκρατίας. Αλλά η εναργέστερη φράση του, είναι η καταληκτική: «Εξ ου έπεται το ακλόνητον δόγμα: και η ανηθικότης είναι αποκλειστικ?ν προνόμιον των βλακών!».
Στη δική μας περίπτωση, οι εξηγήσεις για την συνάφεια βλακείας και εξουσίας, καταλήγουν πάντα, οδυνηρές. Διαθέτουμε εδώ και δεκαετίες, μία ραγδαία επικράτηση της μετριότητας και μία επιτακτική τάση εκτοπισμού των αρίστων. Κατά συνέπεια, αναγορεύουμε ως πρότυπο, τον μέτριο μαθητή, επιδοκιμάζουμε τον μέτριο φοιτητή, αισθανόμαστε οικειότητα με τον μέτριο φίλο και εκλέγουμε τον μέτριο πολιτικό. Και στο τέλος, αναρωτιόμαστε ποιος από τους δύο είναι πιο βλάκας. Ο μέτριος που πριμοδοτήσαμε ή εμείς οι ίδιοι που του δώσαμε εξουσία;
Η δικτατορία των «βλακών» είναι γεγονός. Η χώρα έχει παραδοθεί προ πολλού, στους «βλάκες» οι οποίοι γονιμοποιήθηκαν, με φρενήρεις ρυθμούς, στα χρόνια της Μεταπολίτευσης και κυριάρχησαν στην κοινωνία. Η Βουλή ψηφίζει συνεχώς μνημόνια γιατί οι κυβερνήσεις θέλουν να εξουσιάζουν χωρίς αποφάσεις. Απλά, βολεύονται με το ξένο μαστίγιο.Στο ποδόσφαιρο, προσομοίωση του κράτους, ανταγωνίζονται ποιος θα κερδίσει τον διαγωνισμό εγκληματικότητας και γελοιότητας. Και στο δημόσιο χώρο, δεν έχεις παρά να κοιτάξεις γύρω σου, να δεις τα γεμάτα βεβαιότητα και αλαζονεία βλέμματα των ηλιθίων.
Οπότε, η κα. Φωτίου που έχει την δυνατότητα να διαθέτει εξουσία και πλούτο, ανέξοδα και πληθωρικά, αποτελεί μία εμβληματική φυσιογνωμία στο Πάνθεον της αντιπροσωπευτικότητας των Έλλήνων. Μπορεί να λέει ό τι θέλει, να χρησιμοποιεί παιδαριώδεις συλλογισμούς και να εμπαίζει- ασυνείδητα ίσως- το κοινό της, χωρίς συνέπειες! Θα το επαναλάβω άλλη μία φορά. Χωρίς συνέπειες!!!
Κι εδώ κρύβεται το μυστικό της παντοδυναμίας των «βλακών»: βρήκαν τον τρόπο, τον μηχανισμό, την διέξοδο να επιβάλουν το δίκαιό τους. Χωρίς συνέπειες. Χωρίς αντίλογο και απόρριψη από την πλειοψηφία.
Και κάπως έτσι πορεύονται εις βάρος των άλλων. Αυτών που τους συντηρούν εν ονόματι και της δικής τους επιβίωσης, ως εγκλωβισμένων μειοψηφιών, στον κλοιό της ανάγκης.
Δυστυχώς όμως- ή ευτυχώς θα έλεγε κάποιος σοφώτερος- οι κοινωνίες αυτές έχουν ημερομηνία λήξεως. Κάποια στιγμή, οι «βλάκες» σκοτώνονται μεταξύ τους. Και ψάχνει η Ιστορία μετά, να αποδώσει ευθύνες. Δεν υπάρχουν ευθύνες. Η ίδια η φύση προέβλεψε γι΄αυτό. Ήταν απλά, νομοτέλεια…
