Ο Πρωθυπουργός στο θέμα του Μεταναστευτικού στοιχήθηκε αμέσως στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Στο αρμόδιο Υπουργείο οι κ.κ. Χρυσοχοΐδης και Κουμουτσάκος είναι παραπάνω από φανερό ότι εργάζονται σκληρά για να ανταποκριθούν στην πρόκληση. Κάποιοι, λίγοι, βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που έχουν αντιληφθεί το διακύβευμα (ακούσαμε προ ημερών τον υπουργό Μεταφορών κ. Κώστα Καραμανλή στον ΣΚΑΪ) στηρίζουν την προσπάθεια της κυβέρνησης υιοθετώντας μια μετριοπαθή και σοβαρή ρητορική. Στα Μήντια βέβαια η στήριξη στον Πρωθυπουργό στο θέμα αυτό είναι χαλαρή, αν όχι εχθρική, αλλά υπάρχει μια καλή πλευρά στην ιστορία: ας το δει ο Πρωθυπουργός ως ευκαιρία να μετρήσει τους πραγματικούς του φίλους.
Όμως η μάχη για το Μεταναστευτικό, και με δεδομένο ότι οι αριθμοί είναι διαχειρίσιμοι, είναι μια μάχη πρωτίστως εντυπώσεων και επικοινωνίας. Οφείλουμε να είμαστε δίκαιοι. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν είναι ρατσιστές όσοι φωνάζουν για το Μεταναστευτικο και το λέμε με βεβαιότητα γιατί από καμία έρευνα κοινής γνώμης δεν προκύπτει κάτι τέτοιο, ενώ ο πολιτικός φορέας του ρατσισμού ηττήθηκε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο στην κάλπη.
Η κυβέρνηση οφείλει να ακούσει τους Έλληνες και τους φόβους τους και δεν αρκεί μόνο να ακούσει, αλλά πρέπει να δείξει ότι ακούει. Κι επειδή κάποιοι έχουν την τάση να διαστρέφουν τα πάντα οφείλουμε να το εξηγήσουμε κι αυτό: όταν λέμε ότι η κυβέρνηση πρέπει να δείξει ότι ακούει τους πολίτες, φυσικά δεν εννοούμε να παρασυρθεί από τα αντιμεταναστευτικά αιτήματα και ν' ακολουθήσει πειθήνια το πλήθος. Αυτό που εννοούμε είναι ότι η κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει πως ακριβώς σκοπεύει να διαχειριστεί το μεταναστευτικό. Με ποιους ακριβώς όρους θα πάνε στο σχολείο τα 5 ξένα παιδιά στο ένα χωριό και τα 3 στο δείνα. Με ποιους όρους θα διαβιούν οι μετανάστες σε κάθε τοπική κοινωνία.
Ειδικά το θέμα της εκπαίδευσης είναι πολύ σημαντικό. Στα σχολεία θα δοθούν μεγάλες μάχες. Εκεί η πολιτεία πρέπει να είναι παρούσα. Η κυβέρνηση, οι υπουργοί, οι βουλευτές, τα τοπικά στελέχη του κόμματος πρέπει να μεταβούν άμεσα στις τοπικές κοινωνίες, να οργανώσουν ανοιχτές συζητήσεις, να εξηγήσουν.
Δεν πρέπει να φοβόμαστε τους πολίτες και τη συζήτηση. Είναι βέβαιο ότι σε αυτού του είδους τις εκδηλώσεις θα παρεισφρήσουν ακραίοι και συνθηματολογώντας σε υψηλούς τόνους θα επιχειρήσουν να κερδίσουν εύκολα τις εντυπώσεις. Τα ξέρουμε όμως αυτά. Όμως αυτή είναι η φύση της πολιτικής και στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη οι πολιτικοί είναι επαγγελματίες.
Όλα αυτά βέβαια απαιτούν πολύ δουλειά αλλά αυτή είναι η φύση της επικοινωνίας. Η επικοινωνία είναι σκληρή δουλειά δεν είναι ιδέες που ανταλλάσσονται στον πρωινό καφέ στο Μαξίμου και τα Υπουργεία. Το διακύβευμα όμως είναι τεράστιο. Είναι η κοινωνική συνοχή η οποία παρουσιάζει ήδη ρωγμές μετά τη δεκαετή κρίση (που βέβαια δεν έχει ακόμα τελειώσει). Κάποιοι θέλουν την κοινωνία “κέρματα” για να κερδίζουν εύκολα ψήφους. Η κυβέρνηση δεν ανήκει σ'αυτούς. Ας μην εγκαταλείψει λοιπόν την προσπάθεια.
