Πολλοί σχολιαστές θεωρούν την αυριανή ημέρα ως την πλέον κρίσιμη για την δραστηριότητα του τουρκικού ερευνητικού σκάφους. Προσωπικά πιστεύω πως ο συναγερμός θα λήξει την τελευταία ημέρα ισχύος της NAVTEX. Μέχρι τότε, ανά πάσα στιγμή, μπορεί το τουρκικό ναυτικό να κάνει πράξη τις διακηρυγμένες προθέσεις του Ερντογάν.
Η περιοχή όπου πιθανόν να κάνει έρευνες το τουρκικό σκάφος, είναι έξυπνα επιλεγμένη από κάθε άποψη. Μακριά από την ελληνική υφαλοκρηπίδα, ώστε να μην είναι εμφανώς προκλητική η δραστηριότητα του και σε τέτοια απόσταση από το τελευταίο ελληνικό νησί, ώστε να είναι δύσκολη μια στρατιωτική επιχειρησιακή δράση, εκ μέρους των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Αν τελικά ο Τούρκος πρόεδρος αποφασίσει να διαβεί τον Ρουβίκωνα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κληθεί να λάβει μια από τις πιο σημαντικές αποφάσεις της πολιτικής του ζωής.
Τι θα κάνει;
Προφανώς δεν είμαι σε θέση ούτε να προτείνω, πολύ δε περισσότερο να υποδείξω. Ο πρωθυπουργός θα έχει μπροστά του όλα τα δεδομένα και θα αποφασίσει.
Έτσι, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να περιγράψω τις ορατές παραμέτρους που θα λάβει υπ΄όψη του, καθώς υπάρχουν απόρρητα στοιχεία που ένας σχολιαστής τα αγνοεί, και αυτό είναι το σωστό.
Η βασική απόφαση τού πρωθυπουργού θα είναι αν η Ελλάδα απαντήσει δυναμικά στην τουρκική πρόκληση. Αυτό που ο μέσος πολίτης το θεωρεί περίπου αυτονόητο, τελικά δεν είναι, καθώς τόσο το είδος όσο και η ένταση της ελληνικής απάντησης θα καθορίσει αν ανοίξει η «πόρτα του φρενοκομείου.» Είναι αναμενόμενη η τουρκική ανταπάντηση, κι έτσι πιθανόν να ξεφύγει η κατάσταση από το επίπεδο του «θερμού επεισοδίου».
Από την άλλη πλευρά, είναι πλέον κοινός τόπος πως η πατρίδα μας δεν αντέχει νέα εθνική ταπείνωση. Πάνω στο πώς θα πρέπει ο πρωθυπουργός να αντιμετωπίσει την τουρκική πρόκληση, υπάρχει συναντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ, με βάση τις χθεσινές δηλώσεις των αρχηγών των δύο κομμάτων.
Μάλιστα, ο Α. Τσίπρας έθεσε και το ύψος του πήχη που θα πρέπει να υπερπηδήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Τον Οκτώβριο του 2018—επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ-- το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό έκοψε τα καλώδια του τουρκικού ερευνητικού σκάφους κι έτσι ματαιώθηκε άδοξα η αποστολή του.
Ο πήχης τοποθετήθηκε ψηλά και ο πρωθυπουργός απαγορεύεται να περάσει από κάτω. Θα είναι ευάλωτος σε σκληρή κριτική που θα αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές σημαντικής μερίδας πολιτών και, μετά βεβαιότητος, θα του προκαλέσει σοβαρά εσωκομματικά προβλήματα.
Επιπροσθέτως, αν επιζητήσει διεθνή κατευναστική παρέμβαση, τίθεται το ερώτημα τι θα προσφέρει η ελληνική κυβέρνηση στον Ερντογάν για να κάνει πίσω. Πάνω σε ποια βάση θα γίνει ο συμβιβασμός. Θα «γκριζαρισθεί» και η ΑΟΖ; Και κάπου σε αυτό το σημείο αρχίζει η υπόθεση να θυμίζει Ίμια.
Έχω την πεποίθηση πως δύσκολα μπορεί να αντέξει η ελληνική κυβέρνηση μια παρόμοια εξέλιξη.
Βέβαια, οι ηγέτες φαίνονται στις κρίσιμες στιγμές, όταν καλούνται να λάβουν και κρίσιμες αποφάσεις. Ο πρωθυπουργός, μέχρι στιγμής, έχει αποδείξει πως δεν είναι οπαδός της αδράνειας και της ακινησίας. Είναι στον χαρακτήρα του να διαμορφώνει γεγονότα και να μην σύρεται από αυτά.
Μακάρι, η όποια απόφαση λάβει να αποβεί εθνικά επωφελής. Αυτό που μας λείπει είναι η εθνική αυτοπεποίθηση και ο αυτοσεβασμός.
