Του Σάκη Μουμτζή
Κυκλοφορεί, μετ΄επιτάσεως, το σενάριο της ψήφισης των νέων μέτρων από 180 βουλευτές, κατόπιν κυβερνητικής πρωτοβουλίας. Αρχικά, να ξεκαθαρίσω πως από ανθρώπους απρόβλεπτους και τυχοδιώκτες μπορεί να περιμένουμε τα πάντα. Οι Συριζαίοι το έχουν αποδείξει. Στην προκειμένη περίπτωση, αν επαληθευτεί αυτή η εκτίμηση, είναι ολοφάνερο πως η συγκυβέρνηση θα επιδιώξει τον επιμερισμό των ευθυνών.
Τα ρίσκα όμως είναι πολλά. Γιατί αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φέρει τα μέτρα προς ψήφιση στην βουλή, σημαίνει πως τα αποδέχεται, και με την αυξημένη πλειοψηφία, απλώς, προσπαθεί να διευρύνει την βάση της πολιτικής αποδοχής τους ή –για να το πω διαφορετικα—ψάχνει για συνενόχους. Όμως, ανεξαρτήτως αποτελέσματος αυτής της προσπάθειας, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει καταγραφεί στην συνείδηση της κοινής γνώμης, ως το κόμμα που ενέκρινε τα νέα σκληρά μέτρα. Συνεπώς, θα πρέπει η ηγετική ομάδα του κόμματος να επανεξετάσει αυτήν πρόταση, καθώς την εκθέτει στο ακροατήριο της και όχι μόνον.
Επί πλέον, για τον σχηματισμό αυτής της αυξημένης πλειοψηφίας θα απαιτηθεί η σύμπραξη της Χρυσής Αυγής , κάτι που θα υπονομεύσει εξ αρχής το κύρος των νέων μέτρων. Βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανέναν ενδοιασμό επ΄αυτού του θέματος, όπως το απέδειξε στο νομοσχέδιο για την απλή αναλογική.
Το ενδιαφέρον ζήτημα είναι, πως σίγουρα θα ακουστούν φωνές και από τα αστικά κόμματα και από προσωπικότητες του αποκαλούμενου προοδευτικού χώρου, που επικαλούμενες την διασφάλιση της ευρωπαϊκής πορείας της πατρίδας μας, θα ζητήσουν την υπερψήφιση των νέων μέτρων. Δεν γνωρίζω βέβαια την πολιτική δύναμη και το πολιτικό εύρος αυτών των φωνών, είμαι όμως σίγουρος πως θα ακουστούν.
Προφανώς, δεν έβγαλαν τα συμπεράσματα τους από την, άνευ όρων, ψήφιση του αριστερού μνημονίου το καλοκαίρι του 2015, ούτε από την πολιτική εκμετάλλευση του συγκεκριμένου γεγονότος από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά πάνω απ΄όλα οι «συναινεσάκηδες» με την συμπεριφορά τους δίνουν άφεση αμαρτιών στην διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Παραβλέπουν είτε από άγνοια, είτε από αφέλεια, είτε από δόλο, το γεγονός πως η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν την πλήρη καταστροφή, εξαιτίας της τυχοδιωκτικής πολιτικής της παρούσας συγκυβέρνησης. Οι Σαμαροβενιζέλοι, αυτοί που αποκαλούνταν από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και από τους κάθε μορφής «ψεκασμένους», γερμανοτσολιάδες και δωσίλογοι, παρέδωσαν μιαν οικονομία που είχε σταθεροποιηθεί και εισερχόταν σε φάση ανάπτυξης. Αυτό πλέον το αναγνωρίζει το 81% του Ελληνικού λαού.( Δημοσκόπηση Marc, Πρώτο Θέμα 29/1.)
Συνεπώς, οποιοσδήποτε δίνει το χέρι του σε μιαν ετοιμόρροπη κυβέρνηση, καθίσταται συνυπεύθυνος όχι μόνον για τα όσα θα επακολουθήσουν, αλλά φαίνεται πως εγκρίνει και επιβραβεύει και τα όσα προηγήθηκαν. Η εθνική συναίνεση είναι πολύ σοβαρή υπόθεση που κατακτάται βήμα-βήμα και πάνω σε συγκεκριμένους πολιτικούς άξονες. Δεν είναι μια περιστασιακή τακτική κίνηση που εξυπηρετεί ουσιαστικά τον αδύναμο. Πολύ απλά, δεν είναι λευκή επιταγή.
Σήμερα, πέρα από μεθοδεύσεις, πολιτικά παιχνιδάκια και φτηνούς τακτικισμούς, η λύση είναι μια. Αμεση προσφυγή στις κάλπες. Και μια νέα κυβέρνηση, με αυξημένη πολιτική και κοινοβουλευτική πλειοψηφία να προσπαθήσει να ανορθώσει την χώρα από τα ερείπια που άφησε, για δεύτερη φορά στην σύγχρονη ιστορία, η Αριστερά.
