Όταν όλα γύρω μας γίνονται ξαφνικά στάχτη και μπούλμπερη, όταν οι φανατικοί και οι επικίνδυνοι ξεχύνονται στους δρόμους και τα κάνουν όλα ρημαδιό, τότε ένας μόνο τρόπος υπάρχει να ξανάρθουμε στα ίσα μας. Να κάτσουμε απέναντι σε μερικούς απλούς, λογικούς και ψύχραιμους ανθρώπους (που παρακολουθούν τον χαμό πίσω απ’ τα κλειστά τους παράθυρα) και μέσω αυτών να κάνουμε ένα restart στη λειτουργία του ταραγμένου μας μυαλού.
Η ξαφνική έκρηξη του φανατισμού, του πολιτικού χουλιγκανισμού και της ανθρωποφαγίας, κάνει τον μέσο κανονικό άνθρωπο να νιώσει άβουλος, ανυπεράσπιστος και παντέρημος. Κατακάθια και αποβράσματα αναδύονται στην κοινωνική επιφάνεια και σαρώνουν τα πάντα. Σαν να εμφανίστηκαν από το πουθενά ορδές άγριων θηρίων και κατέλαβαν μουγκρίζοντας τους δρόμους του χωριού, οπότε η μόνη λύση που απομένει στα ανθρωπάκια είναι να κλειστούν έντρομα και σιωπηλά στα υπόγεια τους, μπας και καταφέρουν να την βγάλουν καθαρή.
Αυτή είναι η εικόνα που βιώνουμε σήμερα με αφορμή την ιστορία του Λιγνάδη. Ο λογικός πολίτης, σοκαρισμένος απ’ αυτά που μαθαίνει για «ευγενείς» χώρους σαν το θέατρο ή τον αθλητισμό, αλλά διπλά σοκαρισμένος από τον παραλογισμό και στη βιαιότητα του πολιτικού και διαδικτυακού πολέμου που εξελίσσεται, κάνει την μπάντα πιστεύοντας ότι είναι μειοψηφία. Φοβάται κιόλας, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι. Αν και σιχαίνεται την λάσπη που βλέπει να εκτοξεύεται γύρω του, δεν βλέπει τον λόγο να καταλασπωθεί ο ίδιος προσπαθώντας να φέρει την κοινή λογική στο προσκήνιο.
Τα χουμε ξαναζήσει αυτά το 2010-15. Και χρειάστηκε να έρθει το 2019 για να δούμε την επαναφορά στο προσκήνιο του κανονικού ανθρώπου και της απλής λογικής. Τώρα ζούμε μια σφοδρή επανάληψη εκείνης της άθλιας περιόδου, με απλή αλλαγή των χαρακτηρισμών. Οι «Γερμανοτσολιάδες» μετονομάζονται σε «βιαστές», οι «προδότες» σε «παιδεραστές», οι «πουλημένοι» σε «διεστραμμένους» και πάει λέγοντας. Και όπως τότε οι συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων θα έλυναν το πρόβλημα της οικονομικής κρίσης, έτσι και τώρα οι χίλιες καταγγελίες στο ΣΕΗ για σεξουαλικές κακοποιήσεις και παρενοχλήσεις μέσα σε μια τριακονταετία και τα κυνήγια του Λιγνάδη σε μικρά παιδιά, αποκρυσταλλώνονται στο σύνθημα «Μενδώνη παραιτήσου». Οποία απομάκρυνση από την λογική…
Εγώ επιμένω. Η μόνη καταφυγή είναι να ξανάρθουμε σε επαφή με τον μέσο λογικό πολίτη. Να κάνουμε μια μετάγγιση ψυχραιμίας και νηφαλιότητας από την δική του αίσθηση και σκέψη, η οποία ξέρει να πιο πραγματικά είναι το πρόβλημα που αποκαλύφθηκε, ποιες είναι οι πραγματικές πολιτικές του προεκτάσεις αν υπάρχουν, ποιο κομμάτι του είναι άλυτο και ποιο επιδέχεται κρατικών ή άλλων συνταγών για την αντιμετώπιση του. Αλλά το βασικότερο όλων είναι να πάψει ο μέσος πολίτης να πιστεύει ότι οι λίγες εκατοντάδες ή χιλιάδες trolls είναι το πραγματικό πρόσωπο της κοινωνίας του. Όχι, τα εκατομμύρια των λογικών και νουνεχών ανθρώπων είναι η κοινωνία μας, απλώς πρέπει να τους βρούμε και να τους ξαναβγάλουμε στο προσκήνιο.
