Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου*
Με αυτή τη φράση ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνόψισε με ακρίβεια την αντίληψη ολόκληρου του φιλελεύθερου κόσμου για το πρόβλημα της φτώχειας και των κοινωνικών αποκλεισμών.
Η φτώχεια κατέχει κεντρική θέση στη φιλελεύθερη κοσμοθεωρία. Για να το διαπιστώσει κανείς αρκεί απλώς να φυλλομετρήσει την εφημερίδα, τον «Φιλελεύθερο», που από το πρώτο φύλλο ασχολείται με την ανάδειξη του προβλήματος και την αναζήτηση τρόπων αντιμετώπισής του, φιλοξενώντας ρεπορτάζ και άρθρα ειδικών, να επισκεφθεί κάποιο γκρουπ φιλελεύθερων στα σόσιαλ μίντια όπου ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι από τα συχνότερα θέματα συζήτησης, να παρευρεθεί σε κάποια εκδήλωση σαν αυτή που διοργάνωσε πρόσφατα το Ινστιτούτο Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής», όπου ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας παρουσίασε τους βασικούς άξονες του προγράμματος για την καταπολέμηση της ακραίας φτώχειας.
Είναι ζήτημα δημοκρατίας, είναι ζήτημα δικαιωμάτων και ελευθερίας του ατόμου η αντιμετώπιση της φτώχειας. Χρειαζόμαστε επειγόντως ανάπτυξη αλλά την ανάπτυξη του είδους που θα δημιουργήσει πολλές και καλές δουλειές. Η δουλειά είναι ο μόνος τρόπος χειραφέτησης του πολίτη και η απεξάρτησή του από το κράτος και τις επιδοματικές του πολιτικές, που δίδονται από τις κυβερνήσεις άτσαλα, χωρίς προγραμματισμό, ως χαρτζιλίκι, με τον τρόπο δηλαδή που βλέπουμε τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να μοιράζουν λεφτά.
Είναι τραγικό στη χώρα μας η αναπηρία να σημαίνει αυτομάτως και φτώχεια, όπως ακούσαμε στην προχθεσινή ημερίδα όπου έγινε αναφορά σε στοιχεία πρόσφατης έρευνας, που φαίνεται η σχέση αναπηρίας-φτώχειας σε ευθεία αναλογία.
Η διεύρυνση των κριτηρίων για τη χορήγηση του επιδόματος ανεργίας -με την ουσιώδη επισήμανση Μητσοτάκη ότι το επίδομα ανεργίας θα συνδέεται με την επιθυμία του ανέργου να βρει εργασία, διευκρινίζοντας πως αν στον άνεργο προτείνονται δουλειές κι αυτός διαρκώς αρνείται το επίδομα πρέπει να διακόπτεται-, η καθιέρωση του Ελάχιστου Κοινωνικού Εισοδήματος με ορίζοντα κόστους το 1 δισ. ευρώ (+35% σε σχέση με σήμερα) και με 800.000 δικαιούχους είναι προτάσεις που θα θέσουν υπό έλεγχο το πρόβλημα.
Προτάσεις υπάρχουν. Αυτό που απαιτείται είναι η συζήτηση να βρεθεί στο κέντρο της δημόσιας σφαίρας. Το μήνυμα Μητσοτάκη και Νέας Δημοκρατίας αυτή τη στιγμή χρειάζεται πολλαπλασιαστές, στην κοινή γνώμη, στην κοινωνία.
Επείγει η συζήτηση να μετατοπιστεί από τη γηπεδική αντιπαράθεση στις πολιτικές για το μέλλον.
Επείγει η κοινωνία να πειστεί για τις προθέσεις της Ν.Δ., ώστε να ξεπεράσει την καχυποψία και να προσέλθει θετικά στην κάλπη. Είναι θέμα δημοκρατίας.
* Η κ. Βίβιαν Ευθυμιοπούλου είναι σύμβουλος στρατηγικής στην επικοινωνία.
Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο της 4/5
