Ο Γραμματέας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ζαχαριάδης, δεν έχει τα χαρακτηριστικά του μέσου Συριζαίου: Στις δημόσιες παρεμβάσεις του δεν είναι εμπαθής, επιθετικός και αγενής. Στο παρελθόν ήταν από τους ελάχιστους που δεν εξέμεσε μίσος, ενώ παράλληλα δεν θεωρεί ότι έχει δίκιο σε ό,τι λέει, κληρονομημένο από την ιστορία. Ως εκ τούτου κρίναμε σκόπιμο να του υποβάλουμε κάποιες ερωτήσεις.
Συνέντευξη στον Γιάννη Σιδέρη
- Κε Ζαχαριάδη σοκάρατε με τη δήλωσή σας ότι και να μην πουλήσει η χώρα όπλα στην Σαουδική Αραβία, ο πόλεμος δεν θα σταματήσει.
Ευτυχώς ο γραπτός λόγος δίνει τη δυνατότητα σαφέστερης αποτύπωσης των απόψεων και αποφυγής των παρεξηγήσεων. Αυτό που προσπάθησα να πω – ίσως με ατυχή διατύπωση – είναι πως η χώρα μας είναι από αυτές που είχαν μικρή έως ελάχιστη επιρροή σε τέτοιου είδους θέματα. Το κόμμα μου δε, ο ΣΥΡΙΖΑ, τιτλοφόρησε την εξωτερική του πολιτική « πολυδιάστατη – φιλειρηνική – εξωτερική πολιτική». Η Ελλάδα ήταν και είναι αταλάντευτα υπέρ της ειρήνης ιδίως δε στον πόλεμο της Συρίας έχει σηκώσει μεγάλο βάρος διαχείρισης της προσφυγικής κρίσης. Η επικοινωνιακή ένταση λοιπόν που δημιουργήθηκε είναι αναντίστοιχη των απόψεών μου, τις οποίες αποτυπώνω παραπάνω.
- Γνωρίζετε την κινέζικη παροιμία, αν θες να χορτάσεις έναν άνθρωπο για μία μέρα δώσ''του ένα ψάρι. Αν θες να τον χορτάσεις για μια ζωή μάθε του ψάρεμα. Προσαρμοσμένο στα καθ΄ημάς, του δίνεται ένα ψάρι (κοινωνικό επίδομα) αντί να δημιουργήσετε ανάπτυξη.
Σοφή παροιμία. Είμαστε στο τέλος μιας μακράς περιόδου δημοσιονομικής προσαρμογής και στην αφετηρία της ανάκαμψης της ανασυγκρότησης, της παραγωγής νέου πλούτου. Δεν είναι όραμά μας το αδύναμο τμήμα της κοινωνίας να ζει στο διηνεκές με επιδόματα αλλά στη φάση που βρισκόμαστε τα θεωρώ απολύτως απαραίτητο. Να δώσω ένα παράδειγμα – Για να πάει η ανεργία από το 27% το 2014, σε επίπεδα προ κρίσης 7% δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή που να το κάνει κάποιος σε μια μέρα. Στην ενδιάμεση περίοδο χρειαζόμαστε ένα δίχτυ ασφαλείας για τους εκατομμύρια φτωχοποιημένους ανθρώπους από τους μνημονιακούς πειραματισμούς, που συρρίκνωσαν την οικονομία 25%. Χρειαζόμαστε λοιπόν, ένα νέο παραγωγικό μοντέλο δίκαιο και βιώσιμο, μια νέα υγιή οικονομία που να δίνει προτεραιότητα στη μείωση της ανεργίας και στην ανακούφιση των κοινωνικών και οικονομικών πληγών, σε αντιδιαστολή με το μοντέλο που μας οδήγησε σε χρεοκοπία το 2010,το οποίο οικοδόμησαν και υπηρέτησαν τα μεγάλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Η ερώτηση σας πρέπει να απευθυνθεί σε αυτούς που έφτιαξαν πελατειακό κράτος στα πολλά χρόνια που κυβέρνησαν που «έφαγαν» από τα έτοιμα.
- Αν υποτεθεί ότι κερδίζετε και την επόμενη τετραετία θα συνεχίσετε τον σφαγιασμό της μεσαίας τάξης. Μόνο που ο γάιδαρος του Χότζα ψόφησε όταν έμαθε να μην τρώει. Που θα βρίσκετε φορολογητέα ύλη να την κάνετε επιδόματα;
Η ερώτηση σας έχει 2 παραδοχές, πρώτον: ότι τα επιδόματα θα είναι για πάντα και δεύτερον: ότι η φορολογία αυτή θα είναι για πάντα. Και οι 2 παραδοχές όμως δεν ισχύουν… Η επιδοματική πολιτική είναι πολιτική έκτακτης ανάγκης στη λαίλαπα μιας οχτάχρονης πολιτικής σκληρής λιτότητας και φτωχοποίησης των αδύνατων οικονομικά πολιτών και ανέργων. Η υψηλή φορολογία – από την άλλη- έρχεται ως αποτέλεσμα μιας υφεσιακής πολιτικής που ακολουθήθηκε στα χρόνια των μνημονίων και ονομάστηκε μάλιστα – σας θυμίζω- και εσωτερική υποτίμηση η οποία συνοδεύτηκε από αντίστοιχη πτώση των δημοσίων εσόδων ενώ παράλληλα ζητούνται και πρωτογενή πλεονάσματα. Όλοι όσοι τώρα -εκ του ασφαλούς- μιλάνε για υψηλή φορολογία, που πράγματι είναι, και όχι μόνο υψηλή αλλά άδικη, πρέπει να μας πουν τι θα κάνουν με το κοινωνικό κράτος που έχει απομείνει, με την εκπαίδευση, με την υγεία, με την προστασία του πολίτη; Τι θα κάνουν και πώς; Kαι σε πόσο χρόνο; Και για να μην κοροϊδευόμαστε χωρίς ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας, όλο και λιγότερες, θα πληρώνουμε όλο και περισσότερα και όλο και περισσότερα θα χρωστάμε. Πτώση φόρων σημαίνει για μένα απόδοση των μεταρρυθμίσεων, περιορισμό φοροκλοπής, φοροδιαφυγής και ανάπτυξη.
Αν οι προηγούμενοι είχαν στείλει ΜΑΤ σε εσωτερικό χώρο δικαστηρίων δεν θα τους χαρακτηρίζατε από ακροδεξιούς ως φασίστες;
Με συγχωρείτε αλλά δεν χρησιμοποιώ έτσι τους όρους και τους χαρακτηρισμούς, και φασίστες και φασισμός σημαίνουν πολύ συγκεκριμένα πράγματα και στην ιδεολογία τους και στην πολιτική τους δράση. Σε κάθε περίπτωση δεν πιστεύω ότι η βία φέρνει λύσεις. Οι λύσεις προκύπτουν μόνο με το διάλογο. Σε κλειστό χώρο, είναι αδιανόητο να χρησιμοποιούνται πυροσβεστήρες ή δακρυγόνα σαν να βρισκόμαστε σε πεδίο μάχης.
- Κάποτε αντιδρούσατε για την πώληση τη μικρής ΔΕΗ και τώρα πουλάτε μεγαλύτερο κομμάτι της. Δεν νιώθετε ότι έχετε αποτύχει και σε αυτόν τον στόχο;
Η συμφωνία είναι στο πλαίσιο των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου τον Δεκέμβρη του 2016 και έχει να κάνει με το νέο τοπίο που διαμορφώνεται στην αγορά ενέργειας στην Ευρώπη. Ότι ισχύει για την ΔΕΗ ισχύει αντίστοιχο και για την γαλλική EDF, δεν είναι απλώς και μόνο ζήτημα μνημονίου η διαδικασία για την πώληση κάποιων εκ των λιγνιτικών μονάδων. Είναι υποχρέωση, η οποία απορρέει από τη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Νομίζω ότι πήραμε το καλύτερο δυνατό με δεδομένες τις συνθήκες. Το βασικό ζήτημα που θέταμε εμείς από την αρχή ήταν ότι θα πρέπει να εγγυηθούμε τις θέσεις εργασίας και να είναι εκτός διαπραγμάτευσης τα υδροηλεκτρικά που είναι ΑΠΕ και αυτό το έχουμε καταφέρει.
- Ασκείτε διαχρονικά πιεστικό φλερτ προς το ΠΑΣΟΚ για συνεργασία. Τι τους θέλετε; Θα συνεργαστείτε με τους προδότες γερμανοτσολιάδες;
Πραγματικά υπήρξαν λεκτικές ακρότητες στα πρώτα χρόνια του μνημονίου, αν αυτό θέλετε να παραδεχτώ και εκεί αποσκοπεί η ερώτηση σας. Σήμερα όμως βρισκόμαστε σε ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό περιβάλλον, επιστρέφει η χώρα σε μια σχετική κανονικότητα. Οι συνθήκες και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη είναι διαφορετικές. Γίνεται ένας διάλογος για την εμβάθυνση της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης στην Ευρώπη, για το ρόλο των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, για τις συνθήκες που τα οδήγησαν σε μεγάλη συρρίκνωση, για το νέο τοπίο στο διάλογο μεταξύ Σοσιαλιστών, Αριστερών και Οικολόγων, για το ρόλο των αγορών στην παγκόσμια οικονομία και την ανάγκη ρυθμίσεων τους, θέματα τεράστια για το μέλλον της ηπείρου μας και του κόσμου. Δε μπορεί λοιπόν για άλλη μια φορά στην Ελλάδα να μείνουμε σε αγκυλώσεις και στερεότυπα που έρχονται από το παρελθόν. Έχουμε κατά τη γνώμη μου μπροστά μας μια ιστορική ευκαιρία. Μια ευκαιρία για διάλογο πάνω σε προτάσεις και ιδέες χωρίς ηγεμονισμούς και ιδεοληψίες. Υπάρχουν ανοιχτά σοβαρά θέματα όπως η καταπολέμηση των ανισοτήτων, η εμβάθυνση της δημοκρατίας, η αποτελεσματικότητα και η λειτουργία του κράτους, η εκπαιδευτική πολιτική και η έρευνα, η τοπική αυτοδιοίκηση και η αποκέντρωση. Πολλά ανοιχτά και μεγάλα θέματα.
Η Ευρωπαϊκή κρίση δημιούργησε την ανάγκη, μεταξύ άλλων, για νέες πολιτικές πλατφόρμες διαλόγου και κυρίως για την αναζήτηση σύγχρονων δημοκρατικών διαχειριστικών λύσεων στα σύνθετα προβλήματα της εποχής μας. Σε αυτά δηλαδή που θέτει η ψηφιακή εποχή, η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση και η παγκοσμιοποίηση. Σε αυτόν τον διάλογο και την αναζήτηση λύσεων καμία προοδευτική πολιτική δύναμη δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι τα ξέρει όλα και έχει έτοιμες λύσεις για όλα. Δεν έχω χαρακτηρίσει προσωπικά ποτέ πολιτικό μου αντίπαλο προδότη ή γερμανοτσολιά, όσο σκληρά κι αν έχουμε συγκρουστεί. Είμαι έτοιμος να συνεργαστώ ή να διαφωνήσω με οποιονδήποτε αποκλειστικά με το κριτήριο των προγραμματικών συγκλίσεων.
- Λέτε ότι εξακολουθείτε να πιστεύετε στη διάκριση Δεξιάς - Αριστεράς. Αν εξαιρέσετε κανα δυο νομοσχέδια, για την αναγνώριση φύλου και το σύμφωνο συμβίωσης - που και αυτά δεν είναι αριστερά, στην Ευρώπη έχουν θεσπιστεί και από Δεξιές κυβερνήσεις - σε τι διαφέρετε από τη Δεξιά;
Στην άμβλυνση των ανισοτήτων ως αριστερά, στη φυσικοποίηση και την εμπέδωση των ανισοτήτων ως δεξιά όπως είπε και ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας προσφάτως. Διαφέρουμε από τη δεξιά και από κάθε συντηρητικό κόμμα ως προς τις πολιτικές αντιμετώπισης της κρίσης, ως προς την μονόπλευρη λιτότητα, ως προς τις πολιτικές αλληλεγγύης, ως προς τι είναι για εμάς κοινωνικά αγαθά και τι για τη δεξιά μόνο προϊόντα προς πώληση και κατανάλωση.
- Η συμφωνία για μην πλειστηριασμό οικιών κάτω των 300.000, ισχύσει ως το τέλος του χρόνου. Μετά δεν δεσμεύονται οι τράπεζες. Υπάρχει κάποιος προγραμματισμός εκ μέρους της κυβέρνησης;
Η προστασία πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς δεν λήγει το Δεκέμβριο 2017.Η προστασία της πρώτης κατοικίας ισχύει μέχρι και τις 31/12/2018 και εξασφαλίζεται μέσω αίτησης στο «Νόμο Κατσέλη», όπως τροποποιήθηκε από τον «Νόμο Σταθάκη». Η οριζόντια προστασία πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς έληξε τον Δεκέμβριο 2014 καθώς η προηγούμενη κυβέρνηση δεν μερίμνησε να την ανανεώσει, γεγονός που έγινε δεκτό από τους Θεσμούς ως σιωπηρή συγκατάθεση της τότε κυβέρνησης να αρθεί η προστασία. Έκτοτε υπήρξε προειδοποίηση από τους Θεσμούς ότι δεν θα επιτραπεί νέα παράταση πριν αναδιαμορφωθεί ο νέος «Νόμος Κατσέλη». Τελικά η σημερινή κυβέρνηση πέτυχε και η τροποποίηση αυτή ολοκληρώθηκε με νέες πρόνοιες από το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης το 2015. Οι πλειστηριασμοί αποτελούν ένα εξαιρετικά ευαίσθητο ζήτημα και η ελληνική κυβέρνηση το αντιμετωπίζει σταθμίζοντας την πολύ μεγάλη ανάγκη για προστασία της λαϊκής κατοικίας, την ανάγκη για τη βέλτιστη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος και τη συγκρότηση ενός βιώσιμου μοντέλου παροχής ρευστότητας στην κοινωνία. Ειδικότερα, η πρώτη κατοικία προστατεύεται από τον Ν. 3869/2010 (υπερχρεωμένα νοικοκυριά νόμος Κατσέλη), όπως ισχύει μετά τους ν. 4336/2015 και 4346/2015 (νόμος Σταθάκη με ισχύ από την 1.1.2016). Ο νόμος Σταθάκη αφορά τα φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και συμπεριλαμβάνει όλες οι οφειλές σε ιδιώτες (τράπεζες, εκμισθωτές κλπ) καθώς και όλες οι οφειλές προς το Δημόσιο, τους ΟΤΑ και όλα τα ασφαλιστικά ταμεία, εφόσον αυτές δεν έχουν προκύψει μέσα στο τελευταίο έτος από την κατάθεση της αίτησης του οφειλέτη και δεν δημιουργήθηκαν από αδίκημα που τελέστηκε από τον οφειλέτη, δεν συνίστανται σε διοικητικά πρόστιμα και χρηματικές ποινές, και δεν αφορούν υποχρέωση διατροφής συζύγου ή ανήλικου τέκνου.
