Του Σάκη Μουμτζή
Φαίνεται πως ο συνεταιρισμός ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι πανίσχυρος. Η εξουσία είναι η πιο ισχυρή συγκολλητική ουσία.
Άλλωστε, ο υπουργός Εθνικής Αμύνης το είπε. Και να μην ψηφίσει την σύνθετη ονομασία δεν πρόκειται να αποχωρήσει από την κυβέρνηση.
Μέχρι τον θάνατο μαζί, όπως δηλώνουν και οι ερωτευμένοι.
Έτσι, το σενάριο αντικατάστασης των ΑΝΕΛ, είναι άκυρο εν τη γεννέσει του. Αλλά στην ακραία περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ έχανε την πλειοψηφία στην Βουλή, το Κίνημα Αλλαγής - σύμφωνα με τις δηλώσεις της κυρίας Φ.Γεννηματά- δεν θα προσέφερε στήριξη, αλλά θα ζητούσε την προσφυγή στις κάλπες.
Συγχρόνως, κύκλοι της προέδρου του ΚΙΝ.ΑΛ. φέρεται πως δήλωσαν, για την πιθανή συνεργασία του κόμματος τους με τον ΣΥΡΙΖΑ, πως : «αυτό το ενδεχόμενο μπορεί να προκύψει μόνον μετά από εκλογές».
Επ΄αυτού έχω να καταθέσω τρεις απλές διαπιστώσεις.
1.Κάθε κόμμα επιλέγει τις συνεργασίες του με βάση το κομματικό ή το εθνικό συμφέρον. Τις περισσότερες φορές οι ηγεσίες των κομμάτων, ταυτίζουν το κομματικό με τον εθνικό συμφέρον.
2.Καμιά μετεκλογική συνεργασία δεν προαναγγέλλεται. Θα ήταν καταστροφική αυτή η πολιτική. Όλοι περιμένουν να δουν τους συσχετισμούς που θα προκύψουν και αναλόγως θα πράξουν.
3.Στην Ελλάδα το δεύτερο με το τρίτο κόμμα δεν μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση. Το bonus των 50 εδρών του πρώτου κόμματος καθιστά απαγορευτική αυτήν την προοπτική.
Νομίζω, πως αυτά τα αυτονόητα πράγματα τα είχαν υπ΄όψη τους οι κύκλοι της κυρίας Φ.Γεννηματά όταν έκαναν την προαναφερθείσα δήλωση.
Τι είπαν λοιπόν; Η συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ έχει νόημα μόνον αν είναι πρώτο κόμμα στις εκλογές, καθώς το ΚΙΝ.ΑΛ δεν θέλει να μείνει η χώρα ακυβέρνητη.
Αυτό ισχύει και αν είναι πρώτο κόμμα η Νέα Δημοκρατία;
Δεν το νομίζω.
Επειδή παγίως τα στελέχη της τότε ΔΗ.ΣΥ. μιλούσαν για τον «ηττημένο ΣΥΡΙΖΑ» προκύπτει πως «το ενδεχόμενο συνεργασίας» είναι ιδιαιτέρως θολό, καθώς κατά τα φαινόμενα δεν θα είναι πρώτο κόμμα.
Τι προσπαθεί να πει το ΚΙΝ.ΑΛ; Πώς ο ηττημένος ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί να συμμετάσχει σε κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας, ώστε να αναλάβει και το κόστος της εφαρμογής των όσων αυτός ψήφισε.
Λογικό μου φαίνεται.
Αυτή βέβαια η θέση παρουσιάζει ένα κενό. Αν συμφωνήσει η Νέα Δημοκρατία με τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί να βάλουν στην κυβέρνηση και το ΚΙΝ.ΑΛ και να αφήσουν την Χρυσή Αυγή στην αξιωματική αντιπολίτευση; Οι δύο τους θα έχουν περίπου 210-220 έδρες.
Προς την κατεύθυνση του μεγάλου συνασπισμού κινούνται οι εταίροι μας και σημαντικά εγχώρια επιχειρηματικά κέντρα. Θέλουν μια κυβέρνηση με ορίζοντα τετραετίας που θα εφαρμόσει τα όσα ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και κυρίως δεν θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση.
Απαραίτητη προϋπόθεση υλοποίησης του συγκεκριμένου σεναρίου είναι να μην έχει αυτοδυναμία η Νέα Δημοκρατία.
Σε αυτήν την περίπτωση ο Κ.Μητσοτάκης θα έχει να επιλέξει εκλογές με απλή αναλογική ή τον μεγάλο συνασπισμό (θεωρώ δεδομένο πως το ΚΙΝ.ΑΛ δεν πρόκειται να συμπράξει μόνον με την Νέα Δημοκρατία).
Και ο Α.Τσίπρας τι θα κάνει; Μα, ό,τι του πουν οι Γερμανοί. Άλλωστε, όταν άφησε να διαρρεύσει η είδηση πως πρότεινε στον Schulz να μετάσχει στον μεγάλο συνασπισμό με την Merkel, έστελνε μήνυμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ πως μια παρόμοια εξέλιξη θα ήταν καλοδεχούμενη και στην χώρα μας.
Επιπροσθέτως, ο ΣΥΡΙΖΑ θα παρέμενε ένα κυβερνητικό κόμμα.
Εννοείται, πως τις εξελίξεις θα τις καθορίσει ο Ελληνικός λαός με την ψήφο του.
Όσο θα πλησιάζουμε προς τις εκλογές θα τίθενται με σαφήνεια τα διλήμματα.
