Του Νίκου Γιαννή*
Οι επικείμενες ευρωεκλογές είναι οι κρισιμότερες από καταβολής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Γι΄ αυτό οι δυνάμεις που κινητοποιούνται είναι πρωτοφανείς. Δυνάμεις του σκότους εντός κι εκτός Ευρώπης, αλλά και δυνάμεις της αλλαγής, του φωτός. Ζητούμενο είναι το ποιοτικό άλμα προς την πολιτική ένωση και τη δημιουργία μίας ομοσπονδίας, μιας ευρωπαϊκής δημοκρατίας, μίας μοναδικής ιστορικά και πρωτοποριακής ένωσης κρατών και πολιτών.
Αυτό, φυσικά δεν σημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα γίνει ποτέ ένα ενιαίο υπέρ-κράτος, που θα διοικείται από τις Βρυξέλλες. Κάτι τέτοιο δεν γίνεται, ούτε πρόκειται να συμβεί. Το βάρος, εκ των πραγμάτων, πέφτει στη θεσμική αναμόρφωση της Ε.Ε., στη συνταγματική της δημιουργία με ισονομία και ελευθερία, με ισότητα μέσα από τη διαφορετικότητα, με δημοκρατία και αποτελεσματικότητα, με κατανομή αρμοδιοτήτων με βάση την αρχή διάκρισης των εξουσιών, την επικουρικότητα και αναλογικότητα, ενόψει των τεραστίων εσωτερικών και παγκοσμίων προκλήσεων.
Στη νέα θητεία-εντολή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι η μεγάλη στιγμή και η μεγάλη ευκαιρία να κατατεθεί το μεγάλο σχέδιο για τη νέα μεγάλη Ευρώπη. Ωστόσο, η Ε.Ε. ως ευρωπαϊκή ιδέα δεν μπορεί να περιμένει την ομοθυμία, ούτε και την ομοφωνία. Εκτός από αδύνατο δεν θα ήταν και δημοκρατικό.
Η παγιωμένη και ισχυρή άποψη ότι ένα σχέδιο πολιτικής εμβάθυνσης δεν θα συναντήσει λαϊκή υποστήριξη προτού να αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση, αρνείται να αναγνωρίσει την εντελώς αντίθετη πραγματικότητα. Ότι όσο η Ε.Ε. παραμένει πολιτικά ασύνδετη ή σε «ιστορική εκκρεμότητα», οι δημαγωγοί πολιτικοί στα κράτη που είναι οι κυρίως υπεύθυνοι για τη δημιουργία του προβλήματος, θα μεταθέτουν την ευθύνη στην Ε.Ε. και η ευρωπαϊκή οικονομία θα επιδεινώνεται, θα υποχωρεί μπροστά στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Αυτό, λοιπόν, που προέχει είναι να σταματήσουμε πολιτικοί και πολίτες, από τη μια να εθνικοποιούμε τα κέρδη που αποκτώνται δια της Ε.Ε. και από την άλλη να μεταθέτουμε στην Ε.Ε. τις ζημιές των εσφαλμένων, αντιαναπτυξιακών, προστατευτικών και πελατειακών εθνικών πολιτικών. Αν δώσουμε την εντύπωση, σ' εκείνους τους πολίτες που αρνούνται να δεχτούν ότι ο κόσμος άλλαξε, ενώ δεν θέλουν ν' αλλάξουν οι ίδιοι και που φαντασιώνονται την επιστροφή σε ένα εξιδανικευμένο προ κρίσης παρελθόν ως λύση, ότι μπορούν να διαπραγματεύονται οικονομικά και συνδικαλιστικά την ευρωπαϊκή πολιτική ενοποίηση, τότε θα διαπραγματεύονται διαρκώς και δεν πρόκειται ούτε η πολιτική ένωση, ούτε η οικονομική ανάκαμψη να επέλθουν.
Αυτή η αέναη διαπραγμάτευση πρέπει να σταματήσει, αυτή η ιστορική εκκρεμότητα πρέπει να λυθεί. Το κοινό μας είναι όλοι οι Ευρωπαίοι. Οι υποστηρικτές της ενωμένης Ευρώπης δεν είναι πλέον απαθώς θετικοί, οι αντίπαλοι της ήταν πάντοτε αντίπαλοι. Η διαγραφόμενη ήττα των λαϊκιστών θα είναι καθαρή νίκη των ενωσιακών. Ο επιτυχημένος μετασχηματισμός της εκτελεστικής μηχανής της ευρωπαϊκής διοίκησης είναι απαραίτητος προκειμένου να αναβιώσει ο χαμένος ευρω-ενθουσιασμός. Τώρα περισσότερο από ποτέ η Ε.Ε. και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο χρειάζονται την ενεργό συμμετοχή των πεπεισμένων υποστηρικτών της ευρωπαϊκής ιδέας και όσων επιθυμούν μια πραγματικά κοινή πορεία. Γιατί, μία ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή δημοκρατία, μπορεί να μην έχει την άμεση δυνατότητα να λύσει το οικονομικό πρόβλημα, που αντιμετωπίζουμε συνολικά ή μεμονωμένα σε κράτη-μέλη, ωστόσο, μπορεί να συμβάλλει θετικά στην αντιμετώπισή του στον κατάλληλο χρόνο. Αντίθετα, μια μη ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή δημοκρατία δεν έχει καμία πιθανότητα να συμβάλλει στην αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων, παρά μόνον στην επιδείνωση τους.
Αυτός είναι ο ισχυρότερος λόγος που με ώθησε να διεκδικήσω την ψήφο σε αυτές τις εκλογές με τη Νέα Δημοκρατία και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και να αγωνιστώ για την εκπλήρωση μιας πραγματικά ενωμένης Ευρώπης. Αυτή είναι η ώρα της, η δική μας ώρα.
*Ο Δρ Νίκος Γιαννής εργάζεται στον τομέα της διαχείρισης γνώσης για την αναπτυξιακή βοήθεια στις Βρυξέλλες, μέλος της Κ.Ε. της Ένωσης Ευρωπαίων Φεντεραλιστών.
