Μία από τις μεγαλύτερες απορίες της τελευταίας τριετίας είναι για ποιον λόγο η «ταλαιπωρημένη» ΔΕΗ εξαγόρασε την αντίστοιχη ηλεκτρική εταιρεία των Σκοπίων. Όταν οι οικονομικές σου καταστάσεις έχουν την εικόνα που έχουν οι οικονομικές καταστάσεις της ΔΕΗ, το τελευταίο πράγμα που πρέπει να σε απασχολεί είναι η εξαγορά μιας εταιρείας.
Μόνο έναν γνωρίζω που σε δύσκολες για τον ίδιο εποχές αγοράζει για γούρι ένα αυτοκίνητο ή ένα πανάκριβο ρολόι, αλλά φαντάζομαι ότι αυτή δεν είναι μία ανάλογη περίπτωση. Η εξαγορά – έκπληξη συμφωνήθηκε στις αρχές Ιανουαρίου και ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο. Η εξαγορά κόστισε 4,8 εκ. ευρώ. Δεν μιλάμε για τα δάνεια της Αγγλίας, αλλά δεν είναι και «αέρας» για μία εταιρεία σαν την ΔΕΗ.
Η EDS ήταν θυγατρική εταιρείας που ίδρυσε ο νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της FYROM. Αυτή θα ήταν μία πολύ καλή εξήγηση. Θα μπορούσε να είναι κι έτσι, αλλά δεν φαίνεται να πρόκειται για μία τόσο απλοϊκή εξήγηση. Κι εν πάση περιπτώσει, πρόκειται για μία «λογική συναλλαγή». Δεν κάνεις κανείς τέτοιου είδους παιγνίδια με 4,7 εκ. ευρώ.
Φανταζόμαστε ότι ο κ. Κοτζιάς ως βαθύς γνώστης των ζητημάτων της Βαλκανικής θα μπορεί να δώσει μία καλύτερη ερμηνεία στα τεκταινόμενα. Έκαστος στο είδος του και ο Νίκος στις διεθνείς σχέσεις και κυρίως σε αυτές των Βαλκανίων. Είναι αυτό που λέμε ένας άνθρωπος φτιαγμένος για αυτή την δουλειά.
Πάμε πάλι! Η προβληματική ΔΕΗ που της οφείλει χρήματα ο μισός πληθυσμός της χώρας και εξ αυτού του γεγονότος δεν ξέρει μια ολόκληρη κυβέρνηση τι να την κάνει, εξαγοράζει την ηλεκτρική εταιρεία των Σκοπίων. Αν ο σκοπός ήταν αυτό που λέμε «εθνικός», τότε θα πρέπει οι άνθρωποι να μας λυπήθηκαν. Κρίση, μιζέρια, εκπτώσεις. Αυτή είναι μία φυσική ροή των πραγμάτων. Αλλά δεν φαίνεται να είναι αυτό.
Εκείνο που προκαλεί εντύπωση είναι ότι στην πρώτη φάση των συζητήσεων για το Σκοπιανό υπήρχαν αναφορές σε θέματα όπως η οικονομική συνεργασία και το ενεργειακό. Σήμερα οι σχετικές αναφορές έχουν κατά κάποιο τρόπο εξαφανιστεί. Και αναφερόμαστε στο θέμα του αγωγού μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων. Και νομίζουμε ότι κάπου εδώ αρχίζουν τα ωραία. Ή αλλιώς πως μία επένδυση 4,8 εκατ. ευρώ μπορεί να κρύβει επενδύσεις της τάξης των 400 εκατ. ευρώ και δουλειές δισεκατομμυρίων.
Κάποιοι πονηροί φίλοι από την αλλοδαπή, οι οποίοι δεν αφήνουν τίποτα να πέσει στο πάτωμα, συνδέουν αυτό το θέμα με εκείνο του λιγνίτη. Πως; Μέσω του ενδιαφέροντος μιας κινέζικης εταιρείας που εξειδικεύεται στο αντικείμενο. Κι αν οι ίδιοι Κινέζοι λυπηθούν την κατάντια της ΔΕΗ και θελήσουν να ρίξουν μερικά εκατομμύρια για να την «σώσουν»;
Επειδή αν «πέσει» η ΔΕΗ θα έχει μεγάλο πρόβλημα η Ελλάδα, μεγαλύτερο κι από τις τράπεζες. Κι αν είναι κάποιος να σώσει την Ευρώπη από τέτοιους πονοκεφάλους, μπορεί και να ξεπεραστούν οι όποιες ενστάσεις για την εξαγορά μιας ευρωπαϊκής εταιρείας από Κινέζους.
Αυτό λένε οι πονηροί μου φίλοι, ότι η ΔΕΗ και τα Σκόπια είναι δύο μόνο κομμάτια του ίδιου παζλ. Εγώ εξακολουθώ και πιστεύω μόνο τον Νίκο τον Κοτζιά. Τους δικούς μας ανθρώπους εμπιστεύομαι. Τι λένε δεξιά και αριστερά...
Θανάσης Μαυρίδης
Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο της 3ης Μαίου
