Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Όλοι διαβάσαμε για την απορριφθείσα προσφυγή των εμπορικών καταστημάτων που είχαν ζητήσει να ενταχθεί το εκπτωτικό χωριό στην κατηγορία των καταστημάτων που επιτρέπεται να λειτουργούν τις Κυριακές από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο. Η προσφυγή αυτή απέβλεπε ουσιαστικά στην ενίσχυση του κύκλου εργασιών των καταστημάτων λιανικής.
Η ενίσχυση του κύκλου εργασιών μιας επιχείρησης, ακόμα και μέσα στο από το πρίσμα όσων υποστηρίζουν το πλαίσιο του ασφυκτικού κρατικού ελέγχου και της υπερρύθμισης της αγοράς, μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να φέρει. Ο μεγαλύτερος τζίρος συνοδεύεται από αύξηση των θέσεων απασχόλησης, από αύξηση του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, από αύξηση του φόρου μισθωτών υπηρεσιών, από αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, από αύξηση των εταιρικών κερδών και επομένων αύξηση των φορολογικών εσόδων. Παρ' όλο λοιπόν που οι κρατιστές αντιλαμβάνονται πως το Δημόσιο το οποίο λατρεύουν, θα αποκομίζει μεγαλύτερα έσοδα από την ημερολογιακή διεύρυνση της λειτουργίας των καταστημάτων, η εμμονή τους στον έλεγχο και τη ρύθμιση της αγοράς και γενικότερα της ζωής μας, δεν τους επιτρέπει να παραδεχθούν και να υιοθετήσουν αυτήν την πραγματικότητα.
Μελετώντας τους λόγους απόρριψης της προσφυγής, που μεταξύ των άλλων είναι η τοπική εγγύτητα προς τις πύλες εισόδου της χώρας (αεροδρόμια, λιμάνια, κ.λπ.) αλλά και η κομβικότητα στις μεταφορές (κοντά σε βασικές συγκοινωνιακές αρτηρίες), το τουριστικό ενδιαφέρον της περιοχής σε συνδυασμό με τα ξενοδοχεία, τις τουριστικές υποδομές και τα πολιτιστικά μνημεία που υπάρχουν και η ύπαρξη τοπικών αγορών με αυξημένη λιανεμπορική δραστηριότητα, θεωρώ πως ακριβώς αυτοί οι ίδιοι λόγοι θα έπρεπε να κάνουν αποδεκτή την προσφυγή.
Επιπλέον στο σκεπτικό της απόφασης αναφέρεται πως η επιδίωξη της επαύξησης του κέρδους των επιχειρήσεων, είναι μη θεμιτός σκοπός. Προφανώς οι επιχειρήσεις θα έπρεπε να έχουν ως σκοπό, είτε την ενίσχυση τους από το κράτος και από τα ΕΣΠΑ και την άντληση πάσης φύσεως επιδομάτων και επιχορηγήσεων, είτε την αγαθοεργία.
Είναι φανερό πως στη χώρα μας κυριαρχεί η ιδεοληψία πως η επιχειρηματικότητα και το εμπόριο, πρέπει να εντάσσονται στο πεδίο εξουσίας του κράτους. Πως αποτελούν παράλληλα πεδίο σύγκρουσης ανάμεσα στους επιχειρηματίες, στους υπαλλήλους και στους καταναλωτές, οπότε το κράτος πρέπει να επεμβαίνει και να ρυθμίζει. Πως το κράτος γνωρίζει καλύτερα από εμάς το τι θέλουμε και πως έρχεται να μας προστατεύσει. Και αυτό γιατί βλέπει παντού συγκρούσεις αντί για συνεργασίες, σχέσεις εκμετάλλευσης αντί για ελεύθερες επιλογές, κερδοσκοπικές θεωρίες αντί για αμοιβαία επικερδείς συναλλαγές.
Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στους εργοδότες και τους εργαζόμενους, οι συμφωνίες ανάμεσα στους παραγωγούς και τους εμπόρους, οι συναλλαγές ανάμεσα στους επιχειρηματίες και τους καταναλωτές, βασίζονται στην ελεύθερη επιλογή αμφοτέρων των μερών, με στόχο την αμοιβαία ωφέλεια. Οι κρατιστές έχουν όμως, εντελώς διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων. Παντού διακρίνουν ή επικαλούνται συγκρούσεις, εξαναγκασμούς, απειλές, εκβιασμούς, οπότε κρίνουν πως το κράτος πρέπει να παρέμβει και να προστατεύσει, να ελέγξει και να καθοδηγήσει τους συναλλασσόμενους. Και αυτό γίνεται, διότι η δογματική αντίληψη πως οι σχέσεις στα πλαίσια της ελεύθερης οικονομίας είναι σχέσεις επιβολής και υποταγής, σύγκρουσης και αγώνα, αδυνατεί να αποδεχθεί την έννοια των ελεύθερων συναλλαγών της συνεργασίας και της αμοιβαιότητας.
Οι κρατιστές αναζητούν διαρκώς εχθρούς και αντιθέσεις για να παρεμβαίνουν σε κάθε μας δραστηριότητα. Αναζητούν διαρκώς λόγους για να επεμβαίνουν στη οικονομική και κοινωνική ζωή των πολιτών. Αναζητούν διαρκώς αιτίες και αφορμές, για να θέτουν κανονισμούς, όρια και ρυθμίσεις, δημιουργώντας προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν. Όσο πιο γρήγορα απομακρυνθούμε από αυτές τις θεωρήσεις και τις πρακτικές, τόσο περισσότερες πιθανότητες θα έχουμε να αποφύγουμε τα χειρότερα που μας περιμένουν. Η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να ανατρέψει την κυρίαρχη αντίληψη περί κρατισμού, το συντομότερο δυνατόν και να εφαρμόσει πολιτικές απεγκλωβισμού της επιχειρηματικότητας από την κρατική μέγγενη.
*Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
