Η ελπίδα και τα ζόμπι

Όσοι υπέστησαν ανακλητικό σοκ και φρίκαραν με την προοπτική κυβερνητικής συμπόρευσης Τσίπρα, Βαρουφάκη (και Κουτσούμπα), την οποία περιέγραψε πονηρούτσικα για τους λόγους του ο Ε. Τσακαλώτος, θα πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα και σε ημερήσια, πρόγραμμα ασκήσεων ψυχραιμίας. Μέχρι τις εκλογές θα μας πουν και θα ξανακάνουν τέρατα. Όχι επειδή προσβλέπουν σε προοπτική νίκης.

Όταν κέρδιζαν το «φώναζε» μέχρι και ο αέρας γύρω μας. Ούτε αναμεταξύ τους, έχουν τέτοιες αυταπάτες. Επιθυμίες έχουν, επιδιώξεις έχουν, αλλά αυταπάτες δεν έχουν.

Τη δεύτερη θέση θέλουν να καβατζώσουν ξανά, με ένα ποσοστό κοντά στο αποτέλεσμα του 2019 ή λίγο παραπάνω. Για να μην λογιστεί και ως νέα μεγάλη ήττα Τσίπρα και αρχίσει πάλι η ενοχλητική γκρίνια στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.

Τις ψήφους της οργής, του ανορθολογισμού και του αντισυστημισμού επιζητούν να αθροίσουν.  

Τις ψήφους των πολλών εγχώριων ορκισμένων φίλων του Πούτιν διεκδικούν.

Φτάνοντας έως του σημείου ο πρώην πρωθυπουργός, που έδινε διαπιστευτήρια στον Ντ.Τραμπ, να ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα του Μητσοτάκη έχει γίνει ενεργούμενο των ΗΠΑ και ο Δ. Τζανακόπουλος τέως υπουργός, να αμφισβητεί το δικαίωμα κυρίαρχων χωρών όπως η Φινλανδία και η Σουηδία να μπουν στο ΝΑΤΟ εκβιαζόμενες από Μόσχα και Άγκυρα. Όταν μάλιστα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αγνόησε επιδεικτικά τη βούληση της πλειοψηφίας και με τη Συμφωνία των Πρεσπών έδωσε το free pass στη Β. Μακεδονία. 

Μέχρι τις ψήφους των ελάχιστων λησμονημένων και πικρόχολων, που δηλώνουν φίλοι του Κώστα Καραμανλή, αλλά ταυτόχρονα πολεμούν λυσσαλέα την κυβέρνηση της Ν.Δ, χαλβαδιάζουν στην Κουμουνδούρου. Έτσι ξαράχνιασε ο κ. Τσίπρας την ορολογία για τους νταβατζήδες με τους οποίους, ως πρωθυπουργός, κάπνιζε τα πούρα της ειρήνης. 

Μέχρι να στηθούν οι κάλπες, θα τα πουν και θα τα κάνουν όλα όπως παλιά. Και χειρότερα αν μπορούν.

Θα διαστρέψουν φριχτά την πραγματικότητα. Θα πάνε έξω από το σπίτι του Πλεύρη, θα μετρήσουν τα ακίνητά του από μια τραγική κληρονομιά για να υπαινιχθούν διαφθορά, κρύβοντας το κεφάλι στην άμμο για τα αριστερά ακίνητα, τα εκατομμύρια των καταθέσεων και τα δάνεια.  

Θα μιλούν για θεσμική υποχώρηση ενώ ομολογούσαν χωρίς ντροπή - και αποδείχθηκε - ότι ξεχαρβάλωσαν τους θεσμούς για να κατακτήσουν την πραγματική εξουσία που δηλοί ο ολοκληρωτισμός τους. 

Θα φωνάζουν για ξεπούλημα των ασημικών, οι… σκληροί διαπραγματευτές που υποτάχθηκαν με τον πλέον ατιμωτικό τρόπο στην γοητεία της εξουσίας και δέσμευσαν τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια όταν οι «γερμανοτσολιάδες» είχαν καταφέρει να το αποτρέψουν μέχρι τότε.

Ζητούν εγγυήσεις θεσμικής υπευθυνότητας και σοβαρότητας από τον Μητσοτάκη, ότι θα οδηγήσει τη χώρα με ομαλό τρόπο στις εκλογές, οι θιασώτες του εμφυλιοπολεμικού «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», που προπηλάκιζαν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και τα εκδίωκαν από μαζώξεις και ταβέρνες και εν συνεχεία έδιναν ραντεβού στα γουναράδικα. 

Τα χούγια τους είναι απέθαντα.

Πλησιάζοντας στην επέτειο των δακρύων, του δημοψηφίσματος που επιβεβαίωσε πόσο αριβίστες έχουν υπάρξει οι του ΣΥΡΙΖΑ και με τις κάλπες να πλησιάζουν, χρειάζεται ψυχραιμία, εγκαρτέρηση και πίστη.

Ακόμη κι αν ο Τσίπρας καταπιεί τον εγωισμό του και παρακαλέσει το giga ego του Βαρουφάκη, γυρίσει ο ήλιος ανάποδα και πει το ΝΑΙ ο Δ. Κουτσούμπας, φωνάξουν και τον Βελόπουλο ως δεξί «αναγκαίο καλό», κίνδυνο να κυβερνήσουν όλοι μαζί δεν διατρέχουμε.

Ελπίδα να συνεννοηθούν εκείνοι οι λίγοι που έσωσαν την παρτίδα και την πατρίδα, το 2015 και το 2019 διαθέτουμε μπόλικη.