Του Ανδρέα Ζαμπούκα
"Πιστεύετε ότι αυτοί που βρίσκονται στη Βουλή όλα αυτά τα χρόνια, είναι άριστοι; Ότι είναι καλύτεροι από εσάς; Ότι είναι πιο έξυπνοι; Πιστεύετε ότι αυτοί που έβγαλαν λεφτά τα προηγούμενα χρόνια, οι εργολάβοι ήταν άριστοι, ήταν οι καλύτεροι επιχειρηματίες; Η ελίτ στην Ελλάδα δεν είναι αξιόλογη. Και γυρνώντας προς τους καθηγητές είπε: Εσείς είστε η ελίτ!"
Αυτά είναι τα λόγια του καθηγητή και νυν υφυπουργού Κατρούγκαλου σε ένα από τα πάνελ στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, με αφορμή την αναφορά του καθηγητή Βερέμη στην αριστεία. Η τελευταία δε φράση "εσείς είστε η ελίτ" αποθεώνει και τον ολοκληρωτισμό της ρητορικής του. Διότι, αφού "αυτοί είναι η ελίτ", εμείς δεν έχουμε παρά να εισβάλουμε στα "ανάκτορα", να κρεμάσουμε βουλευτές και "εργολάβους" αλλά στο τέλος να μην ξεχάσουμε να ορίσουμε ως εκπρόσωπό τον λαϊκό μας ηγέτη Κατρούγκαλο.
Το ρητορικό τέχνασμα του υφυπουργού είναι ένα από τα συνήθη του αριστερού λαϊκισμού, δεδομένου πως ερεθίζει την διάθεση όλων ημών των "λαϊκών", για αμφισβήτηση της "ελίτ" και ταυτόχρονα διαχωρίζει τον ίδιο ως "υγιή άριστο" μεταξύ των υπολοίπων. Αρίστων μεν ανάξιων δε της πεφωτισμένης "λαϊκής αριστείας"...
Σε ανάλογες περιπτώσεις, οι συνομιλητές των "ηθικά πλεονεκτούντων" αριστερών σιωπούν και σκέφτονται διάφορα "γαλλικά" χωρίς να μπουν στον κόπο να αντικρούσουν. Αυτή τη φορά όμως, βρέθηκε ένας θυμωμένος στο πάνελ. Ο καθηγητής της Νομικής Γιώργος Γεραπετρίτης φαίνεται ότι θυμήθηκε κάποια κοινά που τον συνδέουν με τον κ. Κατρούγκαλο και αντέδρασε: "Επειδή κύριε Υπουργέ με κατηγορήσατε ότι είμαι η ελίτ σας θυμίζω ότι μεγάλωσα σε φτωχές γειτονιές του Πειραιά και ότι ήμασταν συμμαθητές. Σας θυμίζω επίσης ότι δεν θα πετυχαίναμε τίποτα στη ζωή μας, ούτε εσείς που είστε τώρα υπουργός, ούτε εγώ που είμαι πανεπιστημιακός, χωρίς τη μόρφωση. Μια ελπίδα είχαμε τότε για να ξεφύγουμε από την μιζέρια και το ξέρετε. Να καταφέρουμε να περάσουμε σε ένα καλό σχολείο. Και τα καταφέραμε και περάσαμε σε ένα πρότυπο σχολείο, στην Ιωνίδειο. Από αυτό το σχολείο καταφέραμε να κάνουμε ότι κάναμε και να φτάσουμε όπου φτάσαμε. Μη μου λέτε λοιπόν εμένα για ελίτ, ούτε για αριστεία. Η αριστεία μας έφτασε εδώ που μας έφτασε και εσάς και εμένα" Και απευθυνόμενος στους φοιτητές του που παρακολουθούσαν την ομιλία, ο κ. Γεραπετρίτης είπε: "Παιδιά να ξέρετε ότι ο δρόμος είναι ένας. Η ανηφόρα!"
Το κοινό χειροκρότησε με ενθουσιασμό τον Γεραπετρίτη, ίσως γιατί διέκρινε στην κοινή πορεία των δύο ανδρών την διαφορετική τους κατάληξη. Του ενός στην "αθόρυβη αριστεία" της νομικής επιστήμης και του άλλου στην εξουσία του κραυγαλέου λαϊκισμού.
Σε κάθε περίπτωση, το μονοπώλιο της λαϊκής καταγωγής δεν το έχουν ούτε οι αριστεροί ούτε "τα παιδιά του λαού" που επιδεικνύουν συνεχώς τις καταβολές τους. Οι άριστοι αυτής της χώρας, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, βίωσαν την μιζέρια της ελληνικής κοινωνίας, είτε σε φτωχογειτονιές των αστικών κέντρων είτε στην επαρχία. Αλλά δια μέσου της αριστείας, κατάφεραν να σταθούν στα πόδια τους και να γίνουν αστοί.
Η Ελλάδα ούτως ή άλλως, είναι μία χώρα που η πραγματική της αστικοποίηση επιτεύχθηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια. Μέσα από τον εξευρωπαϊσμό της αλλά και την δυνατότητα που έδωσε στους αφανείς άριστους να την κατευθύνουν. Σε πανεπιστήμια, σε εργαστήρια, σε επιχειρήσεις και αίθουσες διδασκαλίας.
Υπήρξαν όμως και οι άλλοι "άριστοι". Αυτοί που επένδυσαν την ηθική τους στον λαϊκισμό και άλωσαν το πολιτικό σύστημα. Αυτό στο οποίο, τώρα, ευδοκιμεί ο υφυπουργός, εξαργυρώνοντας την "υπεραξία" της πλατείας των "αγανακτισμένων" και εκμεταλλευόμενος τα ταπεινά ένστικτα των Ελλήνων.
Στους Δελφούς, δόθηκε πράγματι, στον επηρμένο Κατρούγκαλο, ένα καλό μάθημα. Όχι από έναν μεγαλοαστό της ελίτ την οποία κατηγορεί αλλά από έναν αθόρυβο άριστο που θύμισε σε όλους ότι η αριστεία δεν είναι μόνο αστική κατάκτηση αλλά κίνητρο για πρόοδο και δημιουργία.
