Του Γιώργου Σιακαντάρη
Όχι δεν θα ασχοληθώ με τα βέλη που έπεσαν κατά της Νατάσσας Μποφίλιου για την περίφημη δήλωσή της «πως η Ευρωπαϊκή Ένωση» είναι δικτατορία», ούτε με τα εξίσου δηλητηριώδη βέλη των «θαυμαστών» αυτής της δήλωσης. Πολλοί επιχειρηματολόγησαν κατά της άποψης της τραγουδοποιού μιλώντας για την ανωριμότητά της, άλλοι για την παιδεία της χώρας που έτσι μαθαίνει τους μαθητές της και άλλοι μίλησαν για τους δημοσιογράφους και διανοούμενος «μαντρόσκυλα του καπιταλισμού» που τόλμησαν να υποβάλλουν σε κριτική μια τόσο σοβαρή άποψη για του τι είναι δικτατορία. Τι να περιμένει όμως κανείς σε μια χώρα που μέχρι πρόσφατα μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης ηδονιζόταν με το σύνθημα η «χούντα δεν τελείωσε το 73»; Μάλλον ακόμη και τώρα ένα μεγάλο κομμάτι συνεχίζει να το πιστεύει. Είναι όμως αυτή η άποψη απόρροια κάποιων αδαών και κάποιων εξαπατημένων; Θα ήταν ευχής έργον κάτι τέτοιο, αλλά φευ.
Θα προσφύγω σ' ένα κουίζ. «Πολλοί θεωρούν ότι δημοκρατία είναι η ελευθερία της γνώμης. Δεν είναι αυτό. Γιατί η γνώμη είναι πάντα χειραγωγήσιμη, ενώ η αλήθεια όχι. Η προπαγάνδα αφορά τη γνώμη. Στην ουσία, η ελευθερία της γνώμης είναι η ελευθερία να μην καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει. Αυτή η ελευθερία στην πραγματικότητα είναι σκλαβιά. Αυτό νομίζω ότι είναι η πιο σημαντική ιδέα του Πλάτωνα». Ποιος έχει πει τα παραπάνω σε συνέντευξη του σε ελληνική εφημερίδα; Η Νατάσσα Μποφίλιου, ο Πάσχος Μανδραβέλλης, ο Διονύσης Τσακνής, κάποιος άλλος; Η σωστή απάντηση είναι κάποιος άλλος. Και αυτός είναι ο θαυμαζόμενος στην Ελλάδα, αλλά και στη Γαλλία, ο πολύ γνωστός «φιλόσοφος» Αλαίν Μπαντιού. Ο ίδιος σ' αυτή τη συνέντευξη είχε μιλήσει και για τους διανοούμενους που είναι οι περισσότεροι μαντρόσκυλα του καπιταλισμού.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στη Metarithmisi.gr.
