Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Διαβάζω και ακούω, ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην έκθεση του για την Ελλάδα, λέει «πάλι τα ίδια». Και πως αυτά που αναφέρει, είναι «γνωστά» και «χιλιοειπωμένα» και πως δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις και τις μεταβολές που συντελούνται στην ελληνική οικονομία. Η αλήθεια, είναι κάπου στη μέση.
Πράγματι το ΔΝΤ αναφέρεται σε χιλιοειπωμένα πράγματα που δεν έχουν αντιμετωπιστεί. Όμως ταυτόχρονα, δεν λαμβάνει υπ' όψιν του, κάποιες εξελίξεις που όφειλε να έχει παρακολουθήσει όλα αυτά τα χρόνια, μέσω των κλιμακίων του.
Ναι, είναι χιλιοειπωμένη η εκτίμηση για την μη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας. Ναι, είναι χιλιοειπωμένη η εκτίμηση για την αναγκαιότητα μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων. Ναι, είναι χιλιοειπωμένη η αναφορά στην ανάγκη εξεύρεσης λύσης στο πρόβλημα των κόκκινων δανείων. Και ναι, είναι χιλιοειπωμένη η ανάγκη για ελάφρυνση του χρέους από την πλευρά των Ευρωπαίων εταίρων και δανειστών. Ναι, είναι χιλιοειπωμένη η εναντίωση του ΔΝΤ, απέναντι στις επιδοματικές πολιτικές. Και ναι, είναι χιλιοειπωμένη η ένσταση του ΔΝΤ για την καθυστέρηση και την ανατροπή των μεταρρυθμίσεων.
Όμως, τι από όλα όσα περιγράφονται στην προηγούμενη παράγραφο, δεν είναι πραγματικό; Τι από όλα αυτά, δεν αποτελεί και ερώτημα που βασανίζει, όσους ασχολούνται με την οικονομική και την επιχειρηματική ζωή; Αντιμετωπίστηκε το συνταξιοδοτικό; Σίγουρα όχι. Σταμάτησαν οι επιδοματικές πολιτικές; Ασφαλώς και όχι. Προχώρησαν οι μεταρρυθμίσεις στον βαθμό που έπρεπε; Όχι. Μήπως λύθηκε ο γόρδιος δεσμός των κόκκινων δανείων; Όχι ακόμα. Και φυσικά δεν έχει επιτευχθεί κάτι το θετικό, στον τομέα της μείωσης των πλεονασμάτων και στην ελάφρυνση του χρέους.
Το γεγονός, πως το ΔΝΤ παραμένει αμετακίνητο από τις γνωστές θέσεις του, σε αυτά τα συγκεκριμένα ζητήματα αφού τα βρίσκει διαρκώς άλυτα μπροστά του, καταδεικνύει τις ευθύνες των πολιτικών ηγεσιών, τόσο των εγχώριων όσο και των ευρωπαϊκών. Όμως, όλα όσα, εμείς χαρακτηρίζουμε με απαξιωτικό τρόπο, ως «γνωστά» και ως «χιλιοειπωμένα» είναι απολύτως αληθινά. Είναι ταυτοχρόνως και δυσάρεστα, αφού μας θέτουν ως κοινωνία και ως πολίτες, μπροστά στις ευθύνες μας. Διότι είναι δική μας ευθύνη, για παράδειγμα, η επίλυση του συνταξιοδοτικού; Είναι 100% δικό μας, το πρόβλημα. Και θα εκραγεί σε βάθος χρόνου, εφ' όσον εξακολουθεί να μην αντιμετωπίζεται με παρρησία και ευθυκρισία, παρά μόνο με ευχολόγια και αοριστολογίες.
Και σε ένα άλλο θέμα, που αφορά στα φορολογικά έσοδα, το ΔΝΤ επαναλαμβάνει στην έκθεση του, τις σταθερές του θέσεις για την μείωση του αφορολόγητου και για την διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Η θέση της ελληνικής πλευράς είναι ότι το 80% του φόρου εισοδήματος καταβάλλεται από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, υποστηρίζοντας ότι αυτή η μερίδα των φορολογουμένων, δεν μπορεί να σηκώσει άλλα βάρη. Αυτό όμως οδηγεί στην παραδοχή, ότι τα εισοδήματα των αγροτών και των ελεύθερων επαγγελματιών, παραμένουν ασύλληπτα και αφορολόγητα. Παράλληλα η ελληνική πλευρά αποδέχεται πως το μέγεθος της παραοικονομίας κυμαίνεται ανάμεσα στο 30% και στο 40% του ΑΕΠ.
Η τιμωρητική πολιτική των φορολογικών αρχών απέναντι στους συνεπείς φορολογούμενους, όπως έχουμε αναλύσει εκτενώς σε προηγούμενα άρθρα, δεν πρόκειται να βελτιώσει τα φορολογικά έσοδα, ούτε θα διευρύνει την φορολογική βάση. Δυστυχώς, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν υιοθετούν μεθόδους που θα έχουν ως συμμάχους τους συνεπείς φορολογούμενους καταναλωτές. Είναι επίσης ατυχές, πως δεν διακρίνεται στον ορίζοντα η απλοποίηση των φορολογικών διαδικασιών, η οποία με την σειρά της θα απλουστεύσει, θα διευκολύνει και θα ενισχύσει τους φορολογικούς ελέγχους.
Είναι ενδιαφέρον το γεγονός, πως μετά από τόσα χρόνια κρίσης, τοποθετούμε ακόμα στο στόχαστρο μας το ΔΝΤ, ενώ θα έπρεπε να τοποθετήσουμε στην θέση του τον καθρέφτη μας, και να αντικρίσουμε τον εαυτό μας και τις ευθύνες μας.
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης: Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
