Οι λόγοι για τους οποίους ο Μητσοτάκης δεν απαντά στο αίτημα - πρόκληση Τσίπρα για εκλογές με την παροιμία που χρησιμοποίησε ένας άλλος πρωθυπουργός - τον οποίο ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν στο απυρόβλητο αν και δεξιότατος - είναι πολλοί. Προσωπικού και πολιτικού ύφους αλλά βαθιάς επίγνωσης ότι η πλακίτσα με τις εκλογές δε νοείται. Ειδικά σήμερα και υπό τις δεδομένες συνθήκες, ένας τέτοιος χαβαλές καθίσταται απαγορευτικός, έστω κι αν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης διαρκώς ξύνεται στην γκλίτσα του τσομπάνη. Όχι από αφέλεια.
Δε χρησιμοποιεί ο κ. Τσίπρας τυχαία και από αφέλεια, λεκτικά σχήματα και επιχειρήματα που προκαλούν στην καλύτερη των περιπτώσεων θυμηδία.
Γνωρίζει τι σκέψεις ανασύρει – ακόμη και στα δικά του στελέχη - όταν ισχυρίζεται πως ξαγρυπνάει, σκεπτόμενος τι θα παραλάβει μόλις πέσει ο Μητσοτάκης, ή όταν παρακαλάει να γίνουν οι εκλογές το γρηγορότερο για να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Εσχάτως δίνει διαρκώς την εντύπωση, ότι θέλει πάση θυσία να σύρει τον πρωθυπουργό σε ενός χαμηλού επιπέδου προσωπικό ντιμπέιτ για το ποιος ξενυχτάει και παράγει αποτέλεσμα και ποιος ξενυχτάει γιατί του έπεσε βαρύ το βραδινό.
Σχεδόν εκβιάζεται το Μέγαρο Μαξίμου προκειμένου να εκδώσει μια υποτιμητική απάντηση στα όσα λέει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ίσως στο ίδιο μοτίβο με τη δική του αλαζονική: «ούτε μια στο εκατομμύριο». Οι δημοσκοπήσεις θα το δικαιολογούσαν.
Η αποφυγή του τρολαρίσματος και της πλακίτσας, δυσκολεύει την προσπάθειά του να πολώσει την προσωπική αντιπαράθεση με τον Μητσοτάκη ο οποίος αντιμετωπίζει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ όπως τον δημοκοπικό… κανέναν.
Αμφιβάλλω αν υπάρχει το τελευταίο δίμηνο ομιλία του πρωθυπουργού ή συνέντευξη στην οποία να γίνεται έστω και έμμεση αναφορά στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Παρά τις φιλότιμες προσωπικές προσπάθειες του προέδρου του, προς το παρόν ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να προκαλέσει την πόλωση που τόσο επιθυμεί. Δε σημαίνει ότι δεν το επιχειρεί ήδη και δε θα το επιχειρήσει με μεγαλύτερη ένταση το επόμενο διάστημα. Ιδίως τώρα, που για πρώτη φορά ο πρωθυπουργός, άνοιξε τη χαραμάδα των εκλογών, διατυπώνοντας τη βαθιά του ανησυχία για τις συνέπειες, που θα έχει ένα μακράς διάρκειας κλίμα, πολιτικής τοξικότητας.
Θα θελήσει ο κ. Μητσοτάκης να διατηρήσει αλώβητη τη θετικότητα του, την αξιοπιστία του και τη σοβαρότητά του, κρατώντας τη δέσμευση για εκλογές στο τέλος της τετραετίας ή με την προσφυγή στις κάλπες σε χρόνο εθνικά ωφέλιμο θα διαφυλάξει την πολιτική σταθερότητα;
Όταν αποφασίσει να διαβεί τον εκλογικό Ρουβίκωνα μπορεί μια χαρά να επικαλεστεί τη φράση του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ: «Όσο πιο γρήγορα γίνουν οι εκλογές τόσο καλύτερα για να έχουμε τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της χώρας».
Με τόσα κάστανα στη φωτιά και με τις διαθέσιμες εναλλακτικές να τα βγάλουν, οι πολίτες θα συγχωρέσουν μια σύντομη, ασφαλή, εκλογική απόδραση από το τρελάδικο της απλής αναλογικής του ΣΥΡΙΖΑ
